สำหรับเราตอนนี้คือเรื่องตูมบัดคะ กะ เรื่อง ปัทมะวตี
ตูมบัดนี้อินติดตรึงทั้งเรื่องทั้งหลอนทั้งอินขนาดดูในเครีองบินคือดูซ้ำสองรอบและตรึงติดอยู่ในใจเป็นเดือนถึงความอลังกาลแห่งอาถรรพ์ปีศาทที่มีพลังอำนาจมากตั้งแต่สร้างจักรวาลและสิงค์สถิตอยู่ใต้ดินแดนชมพูทวีป...... ผิดกะหนังฝรั่งบางเรื่ิองดูในโรงออกมาไม่รู้สึกอะไรด้วยซ้ำ
ส่วนปัทมะวตีรู้สึกจะเป็นบทepicของ ทีปพิกา เลย ทีเดียว.... เรื่อง นี้ นาง ดู หวานsubmissiveแต่ฉลาดสุขุมในเวลาเดียวกันและจงรักภักดีต่อสวามีมาก...... คาแร็กเตอร์ของนางในปัทมะวตีดูจะเป็นcharacterที่ เรา ชอบ มาก สุด แล้ว ที่ ดู มาและ เข้าคู่ กับ พระเอก ได้ ดีมาก
ตอนจบซึ้งมากตอนที่นึกว่าสามีตายในสงครามคือนางเอกเดินถือผ้าที่ประทับรอยเฮนน่าจากฝ่ามือพระเอกก่อนออกรบและเดินนำหญิงม่ายเป็นร้อยคนที่สามีตายในสงครามเช่นกันเพื่อเข้ากองไฟเพราะตนเป็นราชกุมารีจึงเดินนำคนอื่นพร้อมถือผ้าประทับรอยฝามือของสามีเข้ากองไฟที่เผาเมืองด้วยดวงตาที่เศร้าแต่มีรอยยิ้มแบบรู้สึกได้ว่ายินยอมตายตามเพราะรักพระเอกมาก เพลงตอนนั่นก็epicมาก
อยากทราบว่าหนังอินเดียเรื่องไหนที่คุณหลงรักและดูแล้วตรึงอยู่ในใจ
ตูมบัดนี้อินติดตรึงทั้งเรื่องทั้งหลอนทั้งอินขนาดดูในเครีองบินคือดูซ้ำสองรอบและตรึงติดอยู่ในใจเป็นเดือนถึงความอลังกาลแห่งอาถรรพ์ปีศาทที่มีพลังอำนาจมากตั้งแต่สร้างจักรวาลและสิงค์สถิตอยู่ใต้ดินแดนชมพูทวีป...... ผิดกะหนังฝรั่งบางเรื่ิองดูในโรงออกมาไม่รู้สึกอะไรด้วยซ้ำ
ส่วนปัทมะวตีรู้สึกจะเป็นบทepicของ ทีปพิกา เลย ทีเดียว.... เรื่อง นี้ นาง ดู หวานsubmissiveแต่ฉลาดสุขุมในเวลาเดียวกันและจงรักภักดีต่อสวามีมาก...... คาแร็กเตอร์ของนางในปัทมะวตีดูจะเป็นcharacterที่ เรา ชอบ มาก สุด แล้ว ที่ ดู มาและ เข้าคู่ กับ พระเอก ได้ ดีมาก
ตอนจบซึ้งมากตอนที่นึกว่าสามีตายในสงครามคือนางเอกเดินถือผ้าที่ประทับรอยเฮนน่าจากฝ่ามือพระเอกก่อนออกรบและเดินนำหญิงม่ายเป็นร้อยคนที่สามีตายในสงครามเช่นกันเพื่อเข้ากองไฟเพราะตนเป็นราชกุมารีจึงเดินนำคนอื่นพร้อมถือผ้าประทับรอยฝามือของสามีเข้ากองไฟที่เผาเมืองด้วยดวงตาที่เศร้าแต่มีรอยยิ้มแบบรู้สึกได้ว่ายินยอมตายตามเพราะรักพระเอกมาก เพลงตอนนั่นก็epicมาก