เรื่องมีอยู่ว่าผม กับเพื่อนรู้จักกันมาสามปีกว่า ๆ แล้วครับ
ผมกับเธอเรียกว่าสนิทกันมากในระดับนึง เป็นเพื่อนในกลุ่มเดียวกัน มีอะไรก็ช่วยเหลือกันตลอด
เธอเป็นคนน่ารัก ใจดี เข้ากับคนอื่นง่าย มองโลกในแง่ดี
เวลาอยู่ด้วยแล้วสบายใจมาก ๆ ใคร ๆ ก็ชอบเธอทั้งนั้นครับ เป็นผู้หญิงที่นิสัยน่ารักมาก
นาน ๆ ทีก็มีไปเที่ยวกันเป็นกลุ่มบ้าง ตามประสาเด็กมหาวิทยาลัย ( ไปกัน 5-6 คน )
เพื่อนในกลุ่มก็เชียร์เราสองคน บางทีเธอก็ดูเขิน ๆ บางทีก็ดูนิ่ง ๆ
ผมกลัวว่าถ้าวันนึงต้องเรียนจบ แยกย้ายแล้วไม่ได้เจอกัน ผมอาจจะเสียใจถ้าผมไม่ได้บอกความรู้สึกตัวเองกับเธอ
วันนี้ผมเลยลองสารภาพกับเธอครับว่าผมชอบเธอจริง ๆ
ปรากฏว่าเธอดันร้องไห้ใส่ผมซะงั้น เธอบอกว่าที่ร้องไห้เพราะรู้สึกแย่ที่ทำให้ผมไปชอบเธอ
เธอเห็นผมเป็นเพื่อน แล้วก็อยากให้เป็นแบบนี้ตลอดไป เธอยังไม่อยากมีใคร ขอโทษที่ต้องปฏิเสธผม
เอาจริง ๆ ผมเองก็เฮิร์ทนะครับ อกหัก แต่เธอดันชิงร้องไห้ก่อนผมซะงั้น ผมไปต่อไม่ถูกเลย 5555
ปล. ผมไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้ผมกับเธอจะเป็นยังไง แต่เราก็คุยกันว่าจะพยายามทำทุกอย่างให้เหมือนเดิม
ผมบอกรัก ผมอกหัก อีกฝั่งดันร้องไห้ มีใครเคยเจอเหมือนผมไหมครับ
ผมกับเธอเรียกว่าสนิทกันมากในระดับนึง เป็นเพื่อนในกลุ่มเดียวกัน มีอะไรก็ช่วยเหลือกันตลอด
เธอเป็นคนน่ารัก ใจดี เข้ากับคนอื่นง่าย มองโลกในแง่ดี
เวลาอยู่ด้วยแล้วสบายใจมาก ๆ ใคร ๆ ก็ชอบเธอทั้งนั้นครับ เป็นผู้หญิงที่นิสัยน่ารักมาก
นาน ๆ ทีก็มีไปเที่ยวกันเป็นกลุ่มบ้าง ตามประสาเด็กมหาวิทยาลัย ( ไปกัน 5-6 คน )
เพื่อนในกลุ่มก็เชียร์เราสองคน บางทีเธอก็ดูเขิน ๆ บางทีก็ดูนิ่ง ๆ
ผมกลัวว่าถ้าวันนึงต้องเรียนจบ แยกย้ายแล้วไม่ได้เจอกัน ผมอาจจะเสียใจถ้าผมไม่ได้บอกความรู้สึกตัวเองกับเธอ
วันนี้ผมเลยลองสารภาพกับเธอครับว่าผมชอบเธอจริง ๆ
ปรากฏว่าเธอดันร้องไห้ใส่ผมซะงั้น เธอบอกว่าที่ร้องไห้เพราะรู้สึกแย่ที่ทำให้ผมไปชอบเธอ
เธอเห็นผมเป็นเพื่อน แล้วก็อยากให้เป็นแบบนี้ตลอดไป เธอยังไม่อยากมีใคร ขอโทษที่ต้องปฏิเสธผม
เอาจริง ๆ ผมเองก็เฮิร์ทนะครับ อกหัก แต่เธอดันชิงร้องไห้ก่อนผมซะงั้น ผมไปต่อไม่ถูกเลย 5555
ปล. ผมไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้ผมกับเธอจะเป็นยังไง แต่เราก็คุยกันว่าจะพยายามทำทุกอย่างให้เหมือนเดิม