หนังเก่าเล่าใหม่ 130: Punch-Drunk Love (Paul Thomas Anderson, 2002) รีวิวโดย Form Corleone

กระทู้สนทนา

หนังเก่าเล่าใหม่ 130: Punch-Drunk Love (Paul Thomas Anderson, 2002)

"แบร์รี่ ชายผู้สะสมแต้มบินฟรีด้วยพุดดิ้ง" หนังของ พอล โทมัส แอนเดอร์สัน มักจะมาพร้อมกับตัวละครมึน ๆ หรือเมาอะไรสักอย่าง ซึ่งตัวละครแบร์รี่ อีแกน (อดัม แซนด์เลอร์) คือตัวละครอีกหนึ่งตัวในโลกภาพยนตร์ของผู้กำกับท่านนี้ที่ค่อนข้างเมาและมึนกับชีวิต ขณะเดียวกันแบร์รี่ก็เป็นคนช่างสังเกตสิ่งรอบตัวซึ่งก็พามาสู่ความวายป่วงชวนเวียนหัวและความโชคดีชวนเหลือเชื่อ แน่นอนว่า ตัวหนังสอดแทรกสัญลักษณ์ให้เราได้ตีความและเกิดคำถามอยู่ในทุก ๆ ขณะว่าตัวละครกำลังทำอะไรกันอยู่ แล้วเนื้อเรื่องจะไปจบลงที่ตรงไหน ตกลงจะเป็นหนังรักโรแมนติก หนังตลกหรือเสียดสีกันแน่ แต่ก็นั่นแหละ เราคงไม่ต้องสนใจในการนั่งจัดประเภทให้สำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้ เพราะตัวหนังเลือกใส่องค์ประกอบความตลกร้ายผสมโรแมนติกลงไปให้เราได้เสพอารมณ์แปลกประหลาดและพล็อตที่ไม่น่าเชื่อชวนขัน

หนังเล่าเรื่องราวของแบร์รี่ เจ้าของกิจกรรมแห่งหนึ่งที่ใช้ชีวิตปลีกตัวไม่เข้าสังคมกับใคร มีพี่สาวเจ็ดคนที่คอยยุ่งเกี่ยวกับชีวิตของเขา และมีอาการควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ชอบทำลายข้าวของ ความเครียดในชีวิตทำให้เขาตัดสินใจใช้บริการ Sex Phone ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของความวุ่นวายในชีวิตอย่างคาดไม่ถึง ในความโชคร้ายก็มีความโชคดีเพราะแบร์รี่ค้นพบว่าเข้าสามารถซื้อพุดดิ้งและสะสมแต้มเพื่อให้ได้บินฟรีตลอดชีวิตซึ่งเป็นช่องว่างที่เขาเห็นเพียงคนเดียว นอกจากนี้ยังพบสาวที่ตัวเองหลงรักและอยากจะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้น แน่นอนว่า ตัวหนังไม่ได้ถ่ายทอดเรื่องราวอย่างธรรมดาด้วยฝีมือกำกับและเขียนบทโดย พอล โทมัส แอนเดอร์สัน ตัวหนังจึงเต็มไปด้วยบทภาพยนตร์และวิธีจัดวางโครงเรื่องแปลกประหลาดมีสไตล์ พร้อมงานภาพและดนตรีประกอบที่พร้อมจะพาเราไปพบเจอกับมรสุมชีวิตแบบไม่รู้ตัว

ความแปลกประหลาดหรือจุดสังเกตสำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้คือเครื่องดนตรีฮาร์โมเนียม ที่อยู่ดี ๆ ก็โผล่มาในฉากแรกพร้อมสาวแปลกหน้าที่เอารถมาฝากแบร์รี่ สุดท้ายสาวแปลกหน้าก็กลายเป็นคนรักของแบร์รี่ในท้ายสุด แล้วทำไมเครื่องดนตรีฮาร์โมเนียมจึงสำคัญกับพล็อตเรื่อง ตัวผู้กำกับแอนเดอร์สัน ต้องมีจุดประสงค์บางอย่างในการใส่อุปกรณ์ดนตรีชนิดนี้มาให้คนดูได้ตีความอย่างแน่นอน แต่จะเป็นอะไรนั้นคงจะต้องตีความกันเอาเอง ซึ่งสำหรับเราเครื่องดนตรีฮาร์โมเนียมอาจจะเป็นตัวเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างแบร์รี่กับคนรัก เพราะทุก ๆ ครั้งที่แบร์รี่มีความสัมพันธ์ร่วมกับคนรักมักจะมีอุปกรณ์ชนิดนี้อยู่ด้วยเสมอ ยิ่งไปกว่านั้นฉากสุดท้ายของเรื่องแบร์รี่ยังแบกเจ้าเครื่องนี้เพื่อไปขอคืนดีสาวที่ตัวเองรักอีกด้วย ซึ่งเราไม่รู้ที่มาที่ไปของเจ้าเครื่องฮาร์โมเนียมและมันก็เหมือนกับเราไม่รู้ที่มาที่ไปของสาวคนนี้เช่นเดียวกัน

นอกจากนี้หนังเองยังเต็มไปด้วยสัญลักษณ์อุปกรณ์ต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นโทรศัพท์ที่คอยเรียกและทำให้ชีวิตแบร์รี่อยู่ไม่เป็นสุข จนในที่สุดเขาก็ตัดขาดโทรศัพท์ทิ้งและออกไปเผชิญกับโลกจริง ๆ แบบตาต่อตาฟันต่อฟันหรือพุดดิ้งสะสมแต้มเพื่อบินฟรีก็น่าจะมีประเด็นอะไรซ่อนอยู่สำหรับการไม่กล้าเดินทางออกไปไหน แต่เพราะความรักทำให้เขาเอาชนะตัวเองเพื่อเดินทางไปหาคนรักจนสามารถละทิ้งจุดประสงค์ของการรอคอยให้ได้บินฟรีแล้วค่อยบิน ท้ายสุด Punch-Drunk Love คงจะเป็นอีกหนึ่งภาพยนตร์รอม-คอมที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวไม่เหมือนใคร ทั้งโครงสร้างของเส้นเรื่อง พล็อตเรื่องโทนสีที่ทำให้ภาพดูเลื่อนลอยเพ้อฝัน ความเมากาวของตัวละคร เหตุการณ์ชวนขำขัน ใครอยากหาหนังรักแปลก ๆ ที่ไม่ได้ดูยากเกินไปพร้อมทั้งตีความสัญลักษณ์ต่าง ๆ ลองสัมผัสเรื่องนี้กันดู...