เขาไม่อยากยุ่งกับเราแล้ว ไม่อยากคุยด้วยแล้ว แต่ความรู้สึกดีๆยังมีให้อยู่ คือไรอ่ะ

คุยกับคนๆนึงอยู่ค่ะ แต่หลังๆมานี้เค้าหายไปบ่อย ตอนแรกนึกว่ายุ่งๆกับงานแต่คนเราถ้าสมมติว่าสำคัญมันก็ต้องหาเวลามาคุยกันได้ไม่ใช่หรอคะ หรือมีใครบ้างคะที่ยุ่งงาน ทำงานหนักๆจนไม่มีให้ใครเลยเป็นวันๆ ของเราแ

เฮ้ออก!! ไม่อยากให้มีวันหยุดเลย จะได้ไม่ต้องว่างคิดอะไรเยอะ มันเหงาๆ😕 ให้ชีวิตยุ่งๆกับงานอย่างเดียว แต่ก็ไม่ดีอีก เหนื่อย😂

พรุ่งนี้จะเป็นวันที่ประกาศคะแนนของวิชาที่เราไม่ค่อยถนัด เรายอมรับค่ะว่าอ่านไปน้อยจริงๆ และวันที่ทำข้อสอบเป็นวันที่เราไม่ค่อยสบาย หัวตื้อไปหมด คิดอะไรไม่ออก+อ่านไปน้อยอยู่แล้ว ข้อสอบก็ยากถึงขนาดเด็กเก่

ฟังเพลงเศร้าบ่อย เอามาถามหน่อยดีกว่า . . ระหว่าง "หายไปเฉยๆ" กับ "บอกข้อเสีย" (หรือข้ออ้างอะไรสักอย่าง) . . จบแบบไหนเจ็บกว่ากัน . .

เราเลิกคุยกัคนคนนี้ไมาเดือนนึงแล้วค่ะเป็นคสพที่ไวมากๆชอบกันไวได้คุยกันไวจบกันไวทุกอย่างปุบปับคุยกันได้แค่1เดือน10วันเองค่ะเราจิงจังนะคะแต่เค้าเหมือนคุยกับเราเผื่อเลือกเฉยๆ(เค้าเสือผญเราเปนคนคิดมากเราส

เราอายุ 30++แล้ว ทำงานกรุงเทพฯ ไม่มีบ้าน ไม่มีรถ เช่าเขาอยู่ และเดินทางขนส่งสาธารณะ เข้าใจว่ามันอาจจะดูไม่มีอะไรเป็นของตัวเองให้คนอื่นเห็น (แต่เรามีงาน มีเงินเก็บ ไม่มีหนี้นะคะ) คำถามของเราคือ การไ

ยังไง ยังไง .. เราก็จะเลิกอยู่ดี ... เราเลิกตอนที่ยังรักดีไหม ? จะได้เก็บความทรงจำไว้ ... แต่มันก็จะทรมานและทำใจยากนะ .......... ถ้าเลิกตอนที่หมดรัก ... อันนี้น่าจะไม่ทรมานแต่..ก็ไม่เหลือความทรงจำ...

ตามหัวกระทู้เลยครับ ....... .......... ............. ................ รออ่านคอมเม้นครับ