เราเป็นเพื่อนกับผู้ชายคนนึงเขาเป็นคนเฟรนลี่ฉันก็เช่นกันเราจึงต่างมีเพื่อนค่อนข้างเยอะ เพื่อนของฉันพอประมาณแต่เขานี่สิเยอะแยะนับไม่ถ้วน เราค่อนข้างสนิทกันเพื่อนในกลุ่มชอบแซวว่าเราเป็นเอิ่ม...แฟนกันฉันนี่หน้าเหวอพอๆกับเขาเลยล่ะเราไม่ชอบ เราสองคนมักโดยล้อตั้งแต่ม.ต้นแล้วตอนี้ม.ปลายยังไม่วายแซวอยู่ได้มันจะมีบางทีที่เขาออกตัวแรงว่าไม่ชอบ ฮึ...แต่ฉันน่ะอภิมหาไม่ชอบเลยแหละ เขาเป็นคนจู้จี้ระดับนึงเลยนะ ส่งนู้นสั่งนี่แต่ฉันก็ทำแหละนะ (ก็ผู้ตามนี่นา) แต่เขาชอบด่าว่าฉันตลอดเลยก็รู้อยู่บางทีเขาหวังดีแต่บางทีก็พูดด่าฉันไร้สาระฉันไม่ชอบเลยอย่างเช่น "หน้าตากวนตีนเดี๋ยวเตะ

เลย" อะไรประมาณนี้แต่คือแบบ เฮ้ยยย ฉันผู้หญิงมั้ยบางทีแล้วว่าแต่ฉันด้วยนะ เดี๋ยวฉันจะเล่าเหตุการณ์นึงให้ฟัง
วันนั้นเราทำรายงานอะไรซักอย่าง แต่เขาก็หาเรื่องว่าฉันทำหน้าตากวนตีนเฉย ฉันยืนถืองานอยู่ดีๆ ฉันคือฟีลขาดเลยตอนนั้นน้อยใจมากทั้งๆที่ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย แต่ก็ปล่อยให้เทศน์ไป แล้วหลังจากนั้นเขาถามหางานกับฉัน ฉันเลยตอบแบบอารมณ์เสียไปว่า
"ถามทำไมก็มีแต่ของปะที่กูถืออยู่" เขาก็พูดด่าฉันเลยจ้า
"กูแค่ถามปล่าววะ ชักสีหน้าใส่อีกคนอุตส่าห์ช่วยงาน"
แล้วเขาก็เดินทิ้งระยะห่างจากฉันไปหาเพื่อนอีกคน ปล่อยฉันเดินคนเดียว(ตอนนั้นไปถ่ายงาน3คน) คือแบบรู้อยู่ว่าผิดที่ใส่อารมณ์แต่คือไม่รู้รึไงก็นั่นแหละไอ่บ้า ตอนด่ากูขึ้นเสียงชักสีหน้าใส่กู

กูยังไม่ได้ทำอะไรเลย ทีกูด่าบ้าง

ทำเป็นงอน เอาดิครับเดินคนเดียวฟีลลิ่งมาน้ำเกือบแตก แต่กลั้นไว้พอขึ้นห้อง

น้ำตาแตกเฉยแต่เราทำเป็นปวดหัวประมาณว่า ปวดหัวเลยร้องไห้(แสดงเก่ง)
เขาไม่สนใจเราเลยเขาคงคิดว่าฉันผิดแหงๆ เออ!!กูผิดแต่มันเกิดเพราะนั่นแหละ และฉันก็ไม่สนใจตีตัวออกห่างจากเขาเหมือนกัน ฮึ!! วันต่อมาจากวันนั้นเขาเปลี่ยนไป
ไม่ใช่เมินอะไรหรอกนะฉันอ่ะที่เมิน เขาทำประมาณว่า
พูดด้วยนู่นนี่ฉันก็พูดด้วยทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ฉัน
ก็เปลี่ยนไปเพราะฉันยอมเขามามากแล้ว ฉันพูดคุยกับเขาเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกต่างไปฉันเย็นชากับเขามันมี ช็อตนึงที่ฉันเผอิญเห็นตอนนั้นฉันก้มหน้าก้มตาจะลุกขึ้นยืน แต่เห็นมือเขาแวบๆประมาณว่าให้จับมือยืนไรงี้ ฉันเพิ่งเห็นมือเขาตอนยืนแล้ว เขาก็ทำทีเป็นคุยกับเพื่อน แหม่...เหมือนเนียนมากมั้งกูไม่ได้โง่เห็นเต็มสองตาขนาดนั้น
ปัจจุบันเขากับเราเหมือนเดิม เพิ่มเติมฉันไม่ค่อยให้เขาแกล้งเพราะแต่ก่อนเขาชอบแกล้งให้ฉันตกใจเพราะรีแอคชั่นของฉันมันเว่อ แล้วบางครั้งเขาก็ชอบตีก้นฉันเหมือนฉันเป็นผู้ชาย(อยากซัดหน้าจริงๆ)แต่เดี๋ยวนี้ทุเลาลง
เพราะฉันปฏิวัติทิ้งระยะห่าง
พอแค่นี้ดีกว่ายาวมากละ5555 อาจจะมีบางช่วงพูดคำหยาบต้องขอโทษด้วยนะคะ สรุปฉันอยากรู้ว่าเขาจริงใจกับคำว่าเพื่อนระหว่างฉันกับเขาไหม?
ความรู้สึกที่มีต่อเพื่อนคืออะไรกันแน่?
วันนั้นเราทำรายงานอะไรซักอย่าง แต่เขาก็หาเรื่องว่าฉันทำหน้าตากวนตีนเฉย ฉันยืนถืองานอยู่ดีๆ ฉันคือฟีลขาดเลยตอนนั้นน้อยใจมากทั้งๆที่ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย แต่ก็ปล่อยให้เทศน์ไป แล้วหลังจากนั้นเขาถามหางานกับฉัน ฉันเลยตอบแบบอารมณ์เสียไปว่า
"ถามทำไมก็มีแต่ของปะที่กูถืออยู่" เขาก็พูดด่าฉันเลยจ้า
"กูแค่ถามปล่าววะ ชักสีหน้าใส่อีกคนอุตส่าห์ช่วยงาน"
แล้วเขาก็เดินทิ้งระยะห่างจากฉันไปหาเพื่อนอีกคน ปล่อยฉันเดินคนเดียว(ตอนนั้นไปถ่ายงาน3คน) คือแบบรู้อยู่ว่าผิดที่ใส่อารมณ์แต่คือไม่รู้รึไงก็นั่นแหละไอ่บ้า ตอนด่ากูขึ้นเสียงชักสีหน้าใส่กู
เขาไม่สนใจเราเลยเขาคงคิดว่าฉันผิดแหงๆ เออ!!กูผิดแต่มันเกิดเพราะนั่นแหละ และฉันก็ไม่สนใจตีตัวออกห่างจากเขาเหมือนกัน ฮึ!! วันต่อมาจากวันนั้นเขาเปลี่ยนไป
ไม่ใช่เมินอะไรหรอกนะฉันอ่ะที่เมิน เขาทำประมาณว่า
พูดด้วยนู่นนี่ฉันก็พูดด้วยทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ฉัน
ก็เปลี่ยนไปเพราะฉันยอมเขามามากแล้ว ฉันพูดคุยกับเขาเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกต่างไปฉันเย็นชากับเขามันมี ช็อตนึงที่ฉันเผอิญเห็นตอนนั้นฉันก้มหน้าก้มตาจะลุกขึ้นยืน แต่เห็นมือเขาแวบๆประมาณว่าให้จับมือยืนไรงี้ ฉันเพิ่งเห็นมือเขาตอนยืนแล้ว เขาก็ทำทีเป็นคุยกับเพื่อน แหม่...เหมือนเนียนมากมั้งกูไม่ได้โง่เห็นเต็มสองตาขนาดนั้น
ปัจจุบันเขากับเราเหมือนเดิม เพิ่มเติมฉันไม่ค่อยให้เขาแกล้งเพราะแต่ก่อนเขาชอบแกล้งให้ฉันตกใจเพราะรีแอคชั่นของฉันมันเว่อ แล้วบางครั้งเขาก็ชอบตีก้นฉันเหมือนฉันเป็นผู้ชาย(อยากซัดหน้าจริงๆ)แต่เดี๋ยวนี้ทุเลาลง
เพราะฉันปฏิวัติทิ้งระยะห่าง
พอแค่นี้ดีกว่ายาวมากละ5555 อาจจะมีบางช่วงพูดคำหยาบต้องขอโทษด้วยนะคะ สรุปฉันอยากรู้ว่าเขาจริงใจกับคำว่าเพื่อนระหว่างฉันกับเขาไหม?