จะมีความรักทีมันก็ยากเย็นเหลือเกิน

แฟนชมเพื่อนที่ทำงานว่าหน้าตาดี ขาว นิสัยดี แฟนคอยตามรับส่งเพื่อนที่ทำงานไปทำงาน รับกลับบ้าน พาไปกินข้าวหลังเลิกงาน พาไปหาหมอฟัน แต่กลับมาบูลลี่หน้าตารูปร่าง แฟนตัวเอง รู้สึกเฟลจัง

ทำไมการจะมีแฟนสักคนันช่างยากเย็นเหลือเกินคะ ทั้งๆที่เราก็มั่นใจว่าเราไม่ได้รูปร่างหน้าตาแย่อะไร แต่ก็ไม่มีหนุ่มๆมี่ตรงเสป็คเข้ามาจีบเลยค่ะ ไปลองเล่นแอฟนัดเดทดูก็มาๆหายๆ ไม่ได้จริงจังอะไร เราเบื่อมากค่

เหตุผลที่มาตั้งกระทู้ในนี้ เริ่มจากในนี้ >>>> จบแล้ว ณ วันนี้ จึงไม่รู้จะระบายที่ไหนกับใคร🖤💔 .....🎶🎵 จักเป็นเวรเป็นกรรมอิหยั่ง😢😥😭😭 วันนี้มันเป็นวันอะไร ถาโถมเข้ามา แบบว่านัดกันมาเยที่เดีย

ตั้งแต่ไม่มีเธอ รู้ว่าต้องก้าวต่อไป แต่ทำไมการก้าวไปข้างหน้ามันช่างยากเย็น และทุกข์ทนเหลือเกิน มีวิธีไหนให้ผมไม่นึกถึงเธอที่ใจร้ายกับผมบ้าง? ปล.เหมือนทิ้งผมไปมีคนใหม่เลยครับ

อยากรู้ว่าทุกคนเคยทำอะไรบ้า ๆ ตอนอกหักบ้างไหม มีใครเคยโทรหาแฟนเก่าแล้วเงียบมั้ย หรือเคยโพสต์เศร้า ๆ หวังให้เขาเห็น หรือทำอะไรสุดโต่งกว่านี้อีก มาแชร์กันหน่อยสิ จะได้ขำ ๆ ย้อนดูความเพี้ยนในตอนนั้น (หรื

แฟนทำงานเป็นวิศวะกร เลยต้องไปนอนค้างที่ต่างจังหวัดบ่อย มีวันนึงเราเช็คโทรศัพท์ เราเจอว่าแฟนเข้าเว็บ ฟิวแฟน (ซื้อขายบริการทางเพศ) ค้นหาพื้นที่ราชบุรี ที่เดียวกับที่แฟนเราไปนอนพัก เราไม่สบายใจเลย เราต้อ

กว่าจะก้าวผ่านช่วงเวลาที่แสนลำบากไปได้ในแต่ละครั้ง ชั่งยากเย็นเหลือเกิน

.