สวัสดีค่ะ เราไม่รู้จะปรึกษาใครให้หายเครียดดี ตอนนี้เรารู้สึกไม่มีความสุขเลยค่ะ ตอนนี้เรามีปัญหา ขอเล่าเลยนะคะ
เราเพิ่งลาออกจากมหาลัยมาค่ะ สาเหตุก็มาจาก เรารู้สึกเราเข้ากับเพื่อนไม่ได้มั้งคะ แล้วก็ไม่ชอบกิจกรรมที่คนทำเยอะๆแล้วก็กฏเกณฑ์อะไรที่มันเข้มเกินไป
ทีแรกเราโทรไปบอกแม่ค่ะว่าไม่ไหวแล้วจริงๆ เพราะหลังจากเสร็จกิจกรรม เรากลับมาร้องให้ที่ห้องทุกคืน มันรู้สึกเหงา วังเวง มีไรก็ปรึกษาฝครไม่ได้ สาเหคุมี่ไม่มีเพื่อนเราข้อนึงเราอาจจะหน้าตาไม่ดีด้วยค่ะ แถมอัธยาศัยไม่ดีเท่าไหร่ แต่เราก็พยายามแล้วนะคะ แต่เพื่อนเค้าก็เหมือนถามคำตอบคำค่ะ ทีแรกแม่ก็ด่ามาเยอะมาก ด่าจนเราร้องไห้ ด่าประมาณว่าภาระอะไรพวกนี้ค่ะ แล้วแม่พูดคำนึงว่า ที่เพื่อนไม่คุยด้วยน่าจะพิจารณาตัวเองได้แล้วนะว่าเพื่อนรังเกียจมั้ย เราจุกเลยค่ะ เพราะตอนมัธยม เราก็มีเพื่อนที่เข้าใจเราและรับเราได้อยู่ ตอนนั้นโลกมืดมากค่ะ แม่บอกว่าอายที่เราเป็นแบบนี้เรารู้สึกไม่มีที่พึ่ง เราโทรไปคุยกับแฟนเค้าก็มีปลอบบ้าง เค้าบอกไม่ให้เราโทษตัวเอง แต่พอเราเลิกร้องเค้าก็หายไปเลย ตอนนี้เราออกจากหอมาพักกับแม่ เรื่องการดูแลเราว่าแม่ก็ดูแลดีนะคะแต่แม่ชอบพูดใส่เราแบบแรงๆ จนบางทีเราอึดอัดค่ะ บอกว่ามีเราแล้วหนักใจบ้าง อะไรบ้าง ถ้าเราจะกลัลไปอยู่ที่ต่างจังหวัดก็กลัวคนแถวบ้านถามอีกค่ะ ตอนนี้เครียดเรื่องนี้มากบวกกับแฟนก็ติดซีรี่ย์อีก เค้าทำตัวห่างจากเรา เค้าไม่เหมือนเดิม รู้สึกไม่มีค่าอะไรเลย แบบนี้เราแค่คิดมากหรือเป็นซึมเศร้าคะ แล้วพอมีวิธีหรือมีอะไรบ้างที่ทำให้เรามีความสุขมากกว่านี้ 😭
อาการแบบนี้เรียกว่าโรคซึมเศร้ามั้ยคะ
เราเพิ่งลาออกจากมหาลัยมาค่ะ สาเหตุก็มาจาก เรารู้สึกเราเข้ากับเพื่อนไม่ได้มั้งคะ แล้วก็ไม่ชอบกิจกรรมที่คนทำเยอะๆแล้วก็กฏเกณฑ์อะไรที่มันเข้มเกินไป
ทีแรกเราโทรไปบอกแม่ค่ะว่าไม่ไหวแล้วจริงๆ เพราะหลังจากเสร็จกิจกรรม เรากลับมาร้องให้ที่ห้องทุกคืน มันรู้สึกเหงา วังเวง มีไรก็ปรึกษาฝครไม่ได้ สาเหคุมี่ไม่มีเพื่อนเราข้อนึงเราอาจจะหน้าตาไม่ดีด้วยค่ะ แถมอัธยาศัยไม่ดีเท่าไหร่ แต่เราก็พยายามแล้วนะคะ แต่เพื่อนเค้าก็เหมือนถามคำตอบคำค่ะ ทีแรกแม่ก็ด่ามาเยอะมาก ด่าจนเราร้องไห้ ด่าประมาณว่าภาระอะไรพวกนี้ค่ะ แล้วแม่พูดคำนึงว่า ที่เพื่อนไม่คุยด้วยน่าจะพิจารณาตัวเองได้แล้วนะว่าเพื่อนรังเกียจมั้ย เราจุกเลยค่ะ เพราะตอนมัธยม เราก็มีเพื่อนที่เข้าใจเราและรับเราได้อยู่ ตอนนั้นโลกมืดมากค่ะ แม่บอกว่าอายที่เราเป็นแบบนี้เรารู้สึกไม่มีที่พึ่ง เราโทรไปคุยกับแฟนเค้าก็มีปลอบบ้าง เค้าบอกไม่ให้เราโทษตัวเอง แต่พอเราเลิกร้องเค้าก็หายไปเลย ตอนนี้เราออกจากหอมาพักกับแม่ เรื่องการดูแลเราว่าแม่ก็ดูแลดีนะคะแต่แม่ชอบพูดใส่เราแบบแรงๆ จนบางทีเราอึดอัดค่ะ บอกว่ามีเราแล้วหนักใจบ้าง อะไรบ้าง ถ้าเราจะกลัลไปอยู่ที่ต่างจังหวัดก็กลัวคนแถวบ้านถามอีกค่ะ ตอนนี้เครียดเรื่องนี้มากบวกกับแฟนก็ติดซีรี่ย์อีก เค้าทำตัวห่างจากเรา เค้าไม่เหมือนเดิม รู้สึกไม่มีค่าอะไรเลย แบบนี้เราแค่คิดมากหรือเป็นซึมเศร้าคะ แล้วพอมีวิธีหรือมีอะไรบ้างที่ทำให้เรามีความสุขมากกว่านี้ 😭