ฉันกับแฟนคบกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมเป็นเวลา8ปีแล้ว ตอนนี้ฉันเรียนอยู่มหาลัยชั้นปี4แล้ว เรารักกันมากไม่ว่าเค้าจะทำอะไรผิดฉันก็ให้โอกาสและเลือกที่จะอยู่ข้างเค้าเสมอ จนมาวันนึงฉันจับได้ว่าเค้าโกหก ตอนนั้นเค้าติดยาเสพติดจนงอหัวไม่ขึ้น เค้าไม่สนใจฉันเหมือนแต่ก่อน สุดท้ายวันนั้นก้อมาถึงวันที่เค้าโดนตำรวจจับไป วันเวลาผันผ่าน ฉันได้ไปเยี่ยมเค้าที่ศูนย์บำบัด เค้าเขียนได้อารี่ให้ฉัน เค้าบอกกับฉันว่าเค้ารู้แล้วว่าอะไรสำคัญกับชีวิตของเค้าฉันอ่านแล้วรู้สึกตื้นตันมากๆ เมื่อถึงเวลาที่เค้าได้ออกมาใช้ชีวิตเหมือนเดิม ออกมาจากบำบัดในช่วงแรกฉันมั่นใจว่าเค้าเลิกได้แล้ว เค้าทำให้ฉันมั่นใจว่าสิ่งที่ฉันขอมาตลอดว่าให้เลิกทำในสิ่งที่ไม่ดี ตอนนั้นฉันคิดว่าเค้าทำให้ฉันได้ แต่ ตอนนี้เค้ากลับหันไปหาสิ่งๆนั้นอีก มันทำให้ฉันทุกข์ใจมาก เวลาที่เราคุยกันเหมือนไม่ได้คุยกันเลยคะ 5นาทีที่คุยกัน หลังจากนั้นเค้าก้อหลับไป บางวันโทรมาแต่ก้อไม่ใส่ใจ ไม่สนใจในสิ่งที่ฉันถามในสิ่งที่ฉันอยากพูดคุยกับเค้า เค้ากลับทำโน่นนี่นั่น กลายเป็นฉันที่คอยวิ่งตามเค้า โทรหาเค้าว่าจะโทรมาหาเมื่อไหร่ ทำอะไรอยู่หรอ ในทุกครั้งและตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันเป็นคนที่วิ่งตามเค้า ใส่ใจเค้า มอบความรักให้แก่เค้า แต่สิ่งที่ได้มามันไม่คุ้มกับการที่ฉันทำทุกอย่างให้เค้า เพื่อที่จะยืนอยู่ข้างๆเค้าเสมอ เพื่อที่จะยื้อเวลาและผลักตัวเองเค้าไป เพื่อที่จะได้อยู่กับเค้านานๆ แต่วันนี้ฉันกลับบอกตัวเองให้ถอยออกมา ออกมาจากความรู้สึกที่แย่ๆ ตรงนั้น ถ้ามันไม่โอเคร เพราะฉันรู้สึกไม่ไหวกับการกระทำของเค้า มีแฟนเหมือนไม่มีแฟน มันคงไม่ต่างอะไรกับการอยู่คนเดียว ฉันจึงตัดสินใจเดินออกจากชีวิตเค้า โดยที่ฉันไม่ลังเลอะไรแม้แต่น้อย ใครๆก็อยากทำให้คนรักมีแต่ความสุข ไม่ว่าคนรักขออะไรเค้าจะทำให้ แต่สำหรับฉันไม่เคยขออะไรได้เลยจากคนรัก แม้แต่ขอในสิ่งที่เล็กๆน้อยๆ อย่างเช่น ขอให้เลิกเล่นยา เลิกทำในสิ่งที่ไม่ดีเค้ายังทำให้ฉันไม่ได้เลย มิหนำซ้ำเค้ายังโกหกฉันอีกว่าเลิกแล้วทั้งๆที่ฉันจับได้แต่เค้ากลับบ่ายเบี่ยงตลอด ฉันควรทิ้งรัก8ปีจริงๆแล้วสินะ😭😭
ถ้าคบกับแฟนมา8ปี เจออย่างนี้เป็นคุณจะเลิกมั้ย