สวัสดีค่ะ พ่อที่หนูกล่าวถึง จริงๆคือตานะคะ ท่านเลี้ยงหนูมาตั้งแต่เกิด พ่อแม่แยกย้ายทางกัน เรียกตากับยาย ว่าพ่อกับแม่ค่ะ
ขออนุญาติเล่าถึงชีวิตตอนเด็กๆ
อยู่กับตายาย อบอุ่นดีค่ะ ฐานะพออยู่พอกิน ตาทำงานหาเลี้ยงทุกคนในบ้านมาตลอด ตั้งแต่จำความได้เลยค่ะ
จนมาวันนึงท่านได้ล้มหัวฟาดขอบเตียง เพราะแขนขาท่านอ่อนแรงค่ะ จนเป็นสาเหตุที่ทำให้ท่านเป็นอัมพฤกษ์ซีกซ้ายค่ะ ช่วงท่านล้มป่วยเเรกๆโชคดีหนูพอมีกำลังค่ะ หาเงินคล่องพอสมควรค่ะ เลยพอมีเงินเก็บได้ดูแลรักษาท่าน อาชีพหนูคือขายของออนไลน์ บินไปหิ้วของกลับมาขายที่ไทย รับพรีออเดอร์ จ่ายภาษีนำเข้าจริงนะคะ
ตอนที่ป่วยนอน รพ รัฐอยู่ 1 เดือนค่ะ แต่ ค่าใช้จ่ายๆอื่นๆแพมเพิส ค่ากิน ค่าโน่น ค่านี้ ค่าจิปาถะ
ช่วงที่หมอให้กลับมาบ้านตอนนั้น สิ่งที่ทำได้คือ กำลังใจ ค่ะ มอบให้ท่าน แต่ออกจาก รพ มานอนบ้านได้ แค่คืนเดียว ท่านก็ซึมๆเบลอๆต้องใช้อ๊อกซิเจน เกือบตลอดเลยค่ะ จนเกือบเช้า ท่านบอกไม่ไหวแน่นหน้าอก เลยโทรเรียก รถพยาบาลค่ะ แต่ตอนนั้น ตัดสินใจไป รพ เอกชนนะคะ (ลืมเล่าว่า จริงๆก่อนหมอให้กลับบ้านแค่นึงวัน เพิ่งจะถอดเครื่องช่วยหายใจออกค่ะ และเเขนขวาบวมเบ่งคล้ำๆเลยตัดสินใจไป รพ เอกชน เพราะอยากให้ตรวจให้ละเอียด)
สรุป..แขนขวาติดเชื้อนะคะ ต้องผ่าตัด คือมันบวมคล้ำ น่ากลัวมากจริงๆค่ะตอนนั้น และที่ท่านเบลอเพราะเชื้อที่แขนด้วย และที่ในสมองยังมีเลือดออกด้วยค่ะ เราตัดสินใจถูกที่พาท่านไปเอกชน อาจจะเสียค่าใช้จ่ายสูงหน่อยแต่ ได้ตรวจละเอียดจริงๆค่ะ และทางรพ เอกชนก็ส่งตัวกลับไปที่ รพ เดิม ให้ผ่าตัดด่วนค่ะ ตรงแขนที่ติดเชื้อ ซึ้งเกิดจากการแทงเข็มน้ำเกลือค่ะ ก่อนจะบวมขนาดนี่ ไปหาท่านทีไร เห็นแขนก็สงสาร ร้องไห้ตลอดเลยค่ะ ด้วยความที่ใส่ท่อช่วยหายใจก็พูดไม่ได้ ได้แต่บอกว่า สู้ มั้ยพ่อ แล้วก็พยักหน้าตอบค่ะ
ระหว่างส่งตัวมา รพ เดิม บนรถ พยาบาลจะใส่ท่อช่วยหายใจอีกแล้ว แต่สามีหนูบอกไม่ให้ใส่ เลยไม่ได้ใส่ค่ะ
มาถึง รพ ก็ได้เข้าห้องผ่าตัดเลยนะคะ สงสารพ่อมาก เพราะแขนซ้ายก็ทำอะไรไม่ได้ แขนขวาต้องมาผ่าตัดอีก รอบนี้ นอน รพ อีก 2 อาทิตย์ค่ะ แต่หนูก็ต้องหาเงินอยู่ ก็บินบ้างค่ะ โชคดีสามีช่วยดูแลพ่อได้ ทำให้ทุกอย่างค่ะ เปลี่ยนแพมเพิส เช็ดก้น อื่นๆเขาดูแลทุกอย่างจริงๆค่ะ ส่วนยายจะไม่ค่อยได้มานะคะ เพราะแกเองก็ไม่ค่อยสบายความดันต่ำ จะเลี้ยงลูกชายหนูที่บ้าน แต่จะมาป้อนข้าวช่วงเย็นสลับให้แฟนไปอาบน้ำค่ะ
พอกลับบ้านแขนที่ผ่าตัด ต้องมีคุณหมอจากอยามัยมาล้างแผลให้ที่บ้านค่ะ เเผลใหญ่มาก กลัว แทบไม่กล้ามองเลยค่ะ
ช่วง 1-4 เดือน พ่อแทบขยับตัวไม่ได้เลยนะคะ สามีหาที่ฝังเข็ม พาไปฝังเข็ม ก็ดีขึ้นมานะคะ จ้างหมอกายภาพมาที่บ้าน พาหัดเดิน ยามีเพื่อนบ้านมาแนะนำก็ซื้อให้ทาน จน พ่อลุกนั่งได้ค่ะ หมอกายภาพก็บอกพ่อเดินได้นะพี่ แต่....มีช่วงนึงที่หนูสะดุด สะดุดมากจริงๆเรื่องชายของ บ้านเช่าอยู่ ค่าน้ำ ค่าไฟ นมลูก นมพ่อ อาหารการกิน เงินทั้งบ้านแทบไม่มี จริงๆตัวหนูเองเริ่มๆมีปัญหามาสักพัก แต่พยายามไม่อยากให้ที่บ้านต้องรับรู้ คิดว่าจะแก้ไขมันเอง แต่กลับแก้ไม่ได้ค่ะ กลายมาเป็นหนี้นอกระบบด้วยซ้ำค่ะ ค่าเช่าบ้านก็ต้องค้างแถมมาเจอค่าปรับจ่ายช้า ปรับวันละ 100 บาท
เครียดมากๆค่ะ ชีวิตเหมือนถึงทางตัน เพราะตอนนี้หนูเหมือนเสาหลัก สมาชิก ใน บ้าน มี 6 คน พ่อ แม่ สามี หนู ลูกสาวหนู 7 ขวบ ลูกชายหนู 2 ขวบค่ะ สามีตอนนี้ทำงานแทนพ่อเป็นลูกจ้างข้าราชการเงินเดือน 8,000 บาท เงินน้อยแต่เค้ามีเวลามาดูเเล ลูก พ่อ แม่ เวลาหนูไม่อยู่ค่ะ
ตอนนี้พ่อยังเดินไม่ได้นะคะ ขาเริ่มลีบ
จากวันนั้นจนถึงตอนนี้ ที่พ่อป่วย เกือบปีแล้วค่ะ แต่พ่อกลายเป็นคนล่ะคนเลยค่ะ ขี้บ่น โวยวาย พูดอะไรเหมือนเด็ก ทะเลาะกับยายประจำ และบ่อยมากๆบ่นอยากตาย เป็นภาระ
แต่ถ้าหนูอยู่จะไม่ค่อยกล้าพูดหรือบ่นมากค่ะ
ด้วยปัญหาทางการเงินที่หนูไม่มีเหมือนแต่ก่อน หนูรู้สึกผิดมากๆค่ะ ที่ตอนนี้แย่ไม่สามารถหาเงินซื้อของกินดีหรือบางวันไม่มีเงินซื้อกับข้าว ทอดไข่ 2 ฟอง กิน ทั้งบ้านก็มีค่ะ
อยากกู้เงินมาลงทุนจากแบงค์ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะติดแบล็คลิต กลุ้มใจมากค่ะ ชีวิตตกต่ำมากๆค่าเช่าบ้าน ทุกๆค่าใช้จ่ายตอนนี้ตันมาก แต่ก็มองดูพ่อกับแม่ และลูกๆก็ท้อไม่ได้แต่ไม่มีแรงสูงต่อจริงๆค่ะ ไม่รู้ๆจริงๆว่าจะทำอย่างไรดี
หนูอาจจะเล่าวกวนนะคะ แค่อยากระบาย แต่ภูมิใจที่ได้ดูแลทุกคนค่ะ น้อมรับทุกคำติค่ะ 🙏
ปล.ตายาย มี ลูก 3 คน แม่หนูเป็นลูกคนที่ 2 ลูกม่านต่างคนต่างไปต่างคนต่างอยู่ค่ะ นานๆทึจะให้ใช้บาง
อัมพฤกษ์ซีกซ้าย
ขออนุญาติเล่าถึงชีวิตตอนเด็กๆ
อยู่กับตายาย อบอุ่นดีค่ะ ฐานะพออยู่พอกิน ตาทำงานหาเลี้ยงทุกคนในบ้านมาตลอด ตั้งแต่จำความได้เลยค่ะ
จนมาวันนึงท่านได้ล้มหัวฟาดขอบเตียง เพราะแขนขาท่านอ่อนแรงค่ะ จนเป็นสาเหตุที่ทำให้ท่านเป็นอัมพฤกษ์ซีกซ้ายค่ะ ช่วงท่านล้มป่วยเเรกๆโชคดีหนูพอมีกำลังค่ะ หาเงินคล่องพอสมควรค่ะ เลยพอมีเงินเก็บได้ดูแลรักษาท่าน อาชีพหนูคือขายของออนไลน์ บินไปหิ้วของกลับมาขายที่ไทย รับพรีออเดอร์ จ่ายภาษีนำเข้าจริงนะคะ
ตอนที่ป่วยนอน รพ รัฐอยู่ 1 เดือนค่ะ แต่ ค่าใช้จ่ายๆอื่นๆแพมเพิส ค่ากิน ค่าโน่น ค่านี้ ค่าจิปาถะ
ช่วงที่หมอให้กลับมาบ้านตอนนั้น สิ่งที่ทำได้คือ กำลังใจ ค่ะ มอบให้ท่าน แต่ออกจาก รพ มานอนบ้านได้ แค่คืนเดียว ท่านก็ซึมๆเบลอๆต้องใช้อ๊อกซิเจน เกือบตลอดเลยค่ะ จนเกือบเช้า ท่านบอกไม่ไหวแน่นหน้าอก เลยโทรเรียก รถพยาบาลค่ะ แต่ตอนนั้น ตัดสินใจไป รพ เอกชนนะคะ (ลืมเล่าว่า จริงๆก่อนหมอให้กลับบ้านแค่นึงวัน เพิ่งจะถอดเครื่องช่วยหายใจออกค่ะ และเเขนขวาบวมเบ่งคล้ำๆเลยตัดสินใจไป รพ เอกชน เพราะอยากให้ตรวจให้ละเอียด)
สรุป..แขนขวาติดเชื้อนะคะ ต้องผ่าตัด คือมันบวมคล้ำ น่ากลัวมากจริงๆค่ะตอนนั้น และที่ท่านเบลอเพราะเชื้อที่แขนด้วย และที่ในสมองยังมีเลือดออกด้วยค่ะ เราตัดสินใจถูกที่พาท่านไปเอกชน อาจจะเสียค่าใช้จ่ายสูงหน่อยแต่ ได้ตรวจละเอียดจริงๆค่ะ และทางรพ เอกชนก็ส่งตัวกลับไปที่ รพ เดิม ให้ผ่าตัดด่วนค่ะ ตรงแขนที่ติดเชื้อ ซึ้งเกิดจากการแทงเข็มน้ำเกลือค่ะ ก่อนจะบวมขนาดนี่ ไปหาท่านทีไร เห็นแขนก็สงสาร ร้องไห้ตลอดเลยค่ะ ด้วยความที่ใส่ท่อช่วยหายใจก็พูดไม่ได้ ได้แต่บอกว่า สู้ มั้ยพ่อ แล้วก็พยักหน้าตอบค่ะ
ระหว่างส่งตัวมา รพ เดิม บนรถ พยาบาลจะใส่ท่อช่วยหายใจอีกแล้ว แต่สามีหนูบอกไม่ให้ใส่ เลยไม่ได้ใส่ค่ะ
มาถึง รพ ก็ได้เข้าห้องผ่าตัดเลยนะคะ สงสารพ่อมาก เพราะแขนซ้ายก็ทำอะไรไม่ได้ แขนขวาต้องมาผ่าตัดอีก รอบนี้ นอน รพ อีก 2 อาทิตย์ค่ะ แต่หนูก็ต้องหาเงินอยู่ ก็บินบ้างค่ะ โชคดีสามีช่วยดูแลพ่อได้ ทำให้ทุกอย่างค่ะ เปลี่ยนแพมเพิส เช็ดก้น อื่นๆเขาดูแลทุกอย่างจริงๆค่ะ ส่วนยายจะไม่ค่อยได้มานะคะ เพราะแกเองก็ไม่ค่อยสบายความดันต่ำ จะเลี้ยงลูกชายหนูที่บ้าน แต่จะมาป้อนข้าวช่วงเย็นสลับให้แฟนไปอาบน้ำค่ะ
พอกลับบ้านแขนที่ผ่าตัด ต้องมีคุณหมอจากอยามัยมาล้างแผลให้ที่บ้านค่ะ เเผลใหญ่มาก กลัว แทบไม่กล้ามองเลยค่ะ
ช่วง 1-4 เดือน พ่อแทบขยับตัวไม่ได้เลยนะคะ สามีหาที่ฝังเข็ม พาไปฝังเข็ม ก็ดีขึ้นมานะคะ จ้างหมอกายภาพมาที่บ้าน พาหัดเดิน ยามีเพื่อนบ้านมาแนะนำก็ซื้อให้ทาน จน พ่อลุกนั่งได้ค่ะ หมอกายภาพก็บอกพ่อเดินได้นะพี่ แต่....มีช่วงนึงที่หนูสะดุด สะดุดมากจริงๆเรื่องชายของ บ้านเช่าอยู่ ค่าน้ำ ค่าไฟ นมลูก นมพ่อ อาหารการกิน เงินทั้งบ้านแทบไม่มี จริงๆตัวหนูเองเริ่มๆมีปัญหามาสักพัก แต่พยายามไม่อยากให้ที่บ้านต้องรับรู้ คิดว่าจะแก้ไขมันเอง แต่กลับแก้ไม่ได้ค่ะ กลายมาเป็นหนี้นอกระบบด้วยซ้ำค่ะ ค่าเช่าบ้านก็ต้องค้างแถมมาเจอค่าปรับจ่ายช้า ปรับวันละ 100 บาท
เครียดมากๆค่ะ ชีวิตเหมือนถึงทางตัน เพราะตอนนี้หนูเหมือนเสาหลัก สมาชิก ใน บ้าน มี 6 คน พ่อ แม่ สามี หนู ลูกสาวหนู 7 ขวบ ลูกชายหนู 2 ขวบค่ะ สามีตอนนี้ทำงานแทนพ่อเป็นลูกจ้างข้าราชการเงินเดือน 8,000 บาท เงินน้อยแต่เค้ามีเวลามาดูเเล ลูก พ่อ แม่ เวลาหนูไม่อยู่ค่ะ
ตอนนี้พ่อยังเดินไม่ได้นะคะ ขาเริ่มลีบ
จากวันนั้นจนถึงตอนนี้ ที่พ่อป่วย เกือบปีแล้วค่ะ แต่พ่อกลายเป็นคนล่ะคนเลยค่ะ ขี้บ่น โวยวาย พูดอะไรเหมือนเด็ก ทะเลาะกับยายประจำ และบ่อยมากๆบ่นอยากตาย เป็นภาระ
แต่ถ้าหนูอยู่จะไม่ค่อยกล้าพูดหรือบ่นมากค่ะ
ด้วยปัญหาทางการเงินที่หนูไม่มีเหมือนแต่ก่อน หนูรู้สึกผิดมากๆค่ะ ที่ตอนนี้แย่ไม่สามารถหาเงินซื้อของกินดีหรือบางวันไม่มีเงินซื้อกับข้าว ทอดไข่ 2 ฟอง กิน ทั้งบ้านก็มีค่ะ
อยากกู้เงินมาลงทุนจากแบงค์ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะติดแบล็คลิต กลุ้มใจมากค่ะ ชีวิตตกต่ำมากๆค่าเช่าบ้าน ทุกๆค่าใช้จ่ายตอนนี้ตันมาก แต่ก็มองดูพ่อกับแม่ และลูกๆก็ท้อไม่ได้แต่ไม่มีแรงสูงต่อจริงๆค่ะ ไม่รู้ๆจริงๆว่าจะทำอย่างไรดี
หนูอาจจะเล่าวกวนนะคะ แค่อยากระบาย แต่ภูมิใจที่ได้ดูแลทุกคนค่ะ น้อมรับทุกคำติค่ะ 🙏
ปล.ตายาย มี ลูก 3 คน แม่หนูเป็นลูกคนที่ 2 ลูกม่านต่างคนต่างไปต่างคนต่างอยู่ค่ะ นานๆทึจะให้ใช้บาง