สวัสดีค่ะ เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ
เรามีเรื่องอึดอัดใจเกี่ยวกับชีวิตคู่ของเราค่ะ อยากระบาย
เพราะเราไม่สามารถพูดคุยกับใครได้ จนเราเครียดค่ะ เลยไปหาหมอเพราะมีอาการปวดหัวบ่อยมาก
พักหลังเป็นหนักเวลาปวดหัวจะมีอาการอาเจียรร่วมด้วย เราเครียดเพราะว่าชีวิตคู่ไม่เป็นไปอย่างที่หวัง
เราเคยวาดฝันว่ามันจะดีกว่าตอนที่เราเป็นแฟนกัน แต่เปล่าเลย
มันเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของการทดสอบเท่านั้นเอง เค้าเปลี่ยนไปเยอะเลยนะคะ
พูดไม่รักษาน้ำใจ พูดเอาแต่ตัวเอง ไม่เคยคิดว่าเราจะรู้สึกยังไง
เราป่วยเค้าแทบไม่เคยคิดถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง
ความผิดเค้าไม่เคยเห็นแต่ความผิดเราเค้าว่าเราหนักมาก
เค้าเคยนอกใจเราหลายครั้งตั้งแต่ยังเป็นแฟนกันจนเราแต่งงานก็มีครั้งนึง
เราให้อภัยเค้าตลอดเลยนะคะ ยอมเจ็บ ยอมทน ทุกอย่าง เค้ามีลูกติด 1 คนค่ะ
เราก็เข้ากันได้ดีนะคะ แต่ที่เราไม่โอเคคืออะไรที่เกี่ยวกับเรา เค้าแทบไม่เคยสนใจเลย
ถ้าไม่ใช่ลูกหรือครอบครัวเค้า แล้วทางบ้านเค้าก็เหมือนพอใจกับภรรยาเก่าของแฟนเรามากกว่า
และแฟนก็ชอบพูดทำนองเหมือนรู้สึกผิดกับภรรยาเก่า และลูกเค้าบ่อยมาก จนเรานอย
เพราะเราไม่ได้เป้นคนตัดสินใจเอง เค้าตัดสินใจเองทุกอย่าง ทุกคนชอบทำเหมือนเราไม่มีตัวตน
เวลาเราเจ็บป่วยเราแทบไม่อยากขอให้เค้าพาไป
เพราะเค้าชอบทำเหมือนว่าเราเป็นภาระ เราไม่ชอบท่าทางแบบนั้น
เวลาเราเสียใจหรือร้องไห้กับสิ่งที่เค้าทำกับเรา เค้าไม่เคยสนใจมาถามเลยนะคะ
เราต้องแอบไปรองไห้ในมุมมืดคนเดียว เพราะเดี๋ยวเค้าจะว่จะร้องทำไมหนักหนา
ผู้ชายไม่ชอบคนอ่อนแอหรอกนะ เมื่อก่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้เลยทำไมเดี๋ยวนี้
เอะอะร้องไห้ตลอด เค้าชอบบอกว่ามีอะไรให้บอก แต่พอเวลาเราบอก
หรือเราต้องการคุยเรื่องการปรับตัวอะไรสักอย่าง เค้าไม่เปิดใจรับฟัง เค้าบอกเค้าเป็นของเค้าแบบนี้
เค้าเปลี่ยนไม่ได้ ทุกอย่างที่เค้าอยากทำ คือความสุขของเค้า ถ้าไม่ทะเลาะ
ก็เดินหนี บอกไม่พร้อมคุยตอนนี้ ทิ้งเราเสียใจอยู่คนเดียว โดยที่เค้าก็ไปเล่นเกมกับเพื่อนเหมือนปกติ
เรารถล้มมาให้ขี่รถกลับมาบ้านเอง เอารถขึ้นจากข้างทางเอง เพราะตอนนั้นเราแบตหมด
มาถึงบ้านเค้านั่งเล่นเกม เราก็เรียกเค้าบอกมาช่วยดูรถหน่อย
เค้าก็ทำเหมือนไม่ได้ยิน จนเราบอกว่าสนใจหน่อย เค้าถึงตึงตังลุกขึ้นมา
สรุปไม่พอใจเราที่เราพูดว่าสนใจเราหน่อย บอกมันกระทบความรู้สึกเค้า จนมีช่วงหนึ่งที่เราเริ่มรู้สึกว่าทำไมเราอ่อนแอง่าย
ร้องไห้ง่าย อยู่ดีดีก็ร้องไห้ออกมาไม่มีสาเหตุ รู้สึกเศร้าตลอดเวลาและมีอาการปวดหัวร่วมด้วยเราเลยไปหาหมอเพราะปวดหัวมาก
ปวกจนตาบวม หมอเลยถามว่ามีเรื่องที่ทำให้ปวดหัวรึป่าว
ตอนแรกเราไม่อยากพูดถึงเรื่องชีวิตคู่ให้หมอฟัง เพราะเราจะร้องไห้
แต่หมอก็พยายามให้เรารู้ผ่อนคลายจนเล่าให้หมอฟัง ก็ร้องไห้ไปพูดไป มันทรมาณมาก
หมอบอกเรามีความเสี่ยงจะเป็นโรคซึมเศร้า เพราะเรามีความคิดที่อยากจะหายไป
ไม่อยากอยู่แล้ว รู้สึกทรมาณ มีคู่ชีวิตแต่ต้องรู้สึกเหมือนอยู่คนเดียว เราไม่โอเค
เราชอบความใส่ใจในเรื่องเล็กๆน้อยๆ แต่เค้าไม่มีให้เราเลย
เราเหนื่อยที่จะเรียกร้องแล้ว ช่วงนั้นเราชีวิตหดหู่มาก มีชีวิตเหมือนหุ่นยนต์
ไม่ค่อยยิ้มหรือหัวเราะ จนแม่ถามว่าเป็นไรรึป่าว
เราเลยตัดสินใจเล่าให้แม่ฟังถึงสิ่งต่างที่เราเจอ แม่ถามว่าทำไม่ในเมื่อเราไม่โอเค
เราถึงต้องทนอยู่ล่ะ คนรักกันเค้าไม่ทำกันนะแบบนี้ เราแค่ยังรักเค้าหวังว่าสักวันนึงเค้าจะกลับไปเป็นคนเดิมคนที่เราเคยเจอ
เราอยากไปจากเค้านะเพราะเราก็เหนื่อยมากแล้วเหมือนกัน
ความรู้สึกเราไม่เหมือนเดิมแล้ว แต่พอเรามานั่งคิดว่าเค้าจะไปรักกับคนอื่น
จิตใจเราก็ย่ำแย่แล้ว เราควรทำยังไงดีคะ
ชีวิตคู่ที่มาพร้อมโรคซึมเศร้า
เรามีเรื่องอึดอัดใจเกี่ยวกับชีวิตคู่ของเราค่ะ อยากระบาย
เพราะเราไม่สามารถพูดคุยกับใครได้ จนเราเครียดค่ะ เลยไปหาหมอเพราะมีอาการปวดหัวบ่อยมาก
พักหลังเป็นหนักเวลาปวดหัวจะมีอาการอาเจียรร่วมด้วย เราเครียดเพราะว่าชีวิตคู่ไม่เป็นไปอย่างที่หวัง
เราเคยวาดฝันว่ามันจะดีกว่าตอนที่เราเป็นแฟนกัน แต่เปล่าเลย
มันเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของการทดสอบเท่านั้นเอง เค้าเปลี่ยนไปเยอะเลยนะคะ
พูดไม่รักษาน้ำใจ พูดเอาแต่ตัวเอง ไม่เคยคิดว่าเราจะรู้สึกยังไง
เราป่วยเค้าแทบไม่เคยคิดถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง
ความผิดเค้าไม่เคยเห็นแต่ความผิดเราเค้าว่าเราหนักมาก
เค้าเคยนอกใจเราหลายครั้งตั้งแต่ยังเป็นแฟนกันจนเราแต่งงานก็มีครั้งนึง
เราให้อภัยเค้าตลอดเลยนะคะ ยอมเจ็บ ยอมทน ทุกอย่าง เค้ามีลูกติด 1 คนค่ะ
เราก็เข้ากันได้ดีนะคะ แต่ที่เราไม่โอเคคืออะไรที่เกี่ยวกับเรา เค้าแทบไม่เคยสนใจเลย
ถ้าไม่ใช่ลูกหรือครอบครัวเค้า แล้วทางบ้านเค้าก็เหมือนพอใจกับภรรยาเก่าของแฟนเรามากกว่า
และแฟนก็ชอบพูดทำนองเหมือนรู้สึกผิดกับภรรยาเก่า และลูกเค้าบ่อยมาก จนเรานอย
เพราะเราไม่ได้เป้นคนตัดสินใจเอง เค้าตัดสินใจเองทุกอย่าง ทุกคนชอบทำเหมือนเราไม่มีตัวตน
เวลาเราเจ็บป่วยเราแทบไม่อยากขอให้เค้าพาไป
เพราะเค้าชอบทำเหมือนว่าเราเป็นภาระ เราไม่ชอบท่าทางแบบนั้น
เวลาเราเสียใจหรือร้องไห้กับสิ่งที่เค้าทำกับเรา เค้าไม่เคยสนใจมาถามเลยนะคะ
เราต้องแอบไปรองไห้ในมุมมืดคนเดียว เพราะเดี๋ยวเค้าจะว่จะร้องทำไมหนักหนา
ผู้ชายไม่ชอบคนอ่อนแอหรอกนะ เมื่อก่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้เลยทำไมเดี๋ยวนี้
เอะอะร้องไห้ตลอด เค้าชอบบอกว่ามีอะไรให้บอก แต่พอเวลาเราบอก
หรือเราต้องการคุยเรื่องการปรับตัวอะไรสักอย่าง เค้าไม่เปิดใจรับฟัง เค้าบอกเค้าเป็นของเค้าแบบนี้
เค้าเปลี่ยนไม่ได้ ทุกอย่างที่เค้าอยากทำ คือความสุขของเค้า ถ้าไม่ทะเลาะ
ก็เดินหนี บอกไม่พร้อมคุยตอนนี้ ทิ้งเราเสียใจอยู่คนเดียว โดยที่เค้าก็ไปเล่นเกมกับเพื่อนเหมือนปกติ
เรารถล้มมาให้ขี่รถกลับมาบ้านเอง เอารถขึ้นจากข้างทางเอง เพราะตอนนั้นเราแบตหมด
มาถึงบ้านเค้านั่งเล่นเกม เราก็เรียกเค้าบอกมาช่วยดูรถหน่อย
เค้าก็ทำเหมือนไม่ได้ยิน จนเราบอกว่าสนใจหน่อย เค้าถึงตึงตังลุกขึ้นมา
สรุปไม่พอใจเราที่เราพูดว่าสนใจเราหน่อย บอกมันกระทบความรู้สึกเค้า จนมีช่วงหนึ่งที่เราเริ่มรู้สึกว่าทำไมเราอ่อนแอง่าย
ร้องไห้ง่าย อยู่ดีดีก็ร้องไห้ออกมาไม่มีสาเหตุ รู้สึกเศร้าตลอดเวลาและมีอาการปวดหัวร่วมด้วยเราเลยไปหาหมอเพราะปวดหัวมาก
ปวกจนตาบวม หมอเลยถามว่ามีเรื่องที่ทำให้ปวดหัวรึป่าว
ตอนแรกเราไม่อยากพูดถึงเรื่องชีวิตคู่ให้หมอฟัง เพราะเราจะร้องไห้
แต่หมอก็พยายามให้เรารู้ผ่อนคลายจนเล่าให้หมอฟัง ก็ร้องไห้ไปพูดไป มันทรมาณมาก
หมอบอกเรามีความเสี่ยงจะเป็นโรคซึมเศร้า เพราะเรามีความคิดที่อยากจะหายไป
ไม่อยากอยู่แล้ว รู้สึกทรมาณ มีคู่ชีวิตแต่ต้องรู้สึกเหมือนอยู่คนเดียว เราไม่โอเค
เราชอบความใส่ใจในเรื่องเล็กๆน้อยๆ แต่เค้าไม่มีให้เราเลย
เราเหนื่อยที่จะเรียกร้องแล้ว ช่วงนั้นเราชีวิตหดหู่มาก มีชีวิตเหมือนหุ่นยนต์
ไม่ค่อยยิ้มหรือหัวเราะ จนแม่ถามว่าเป็นไรรึป่าว
เราเลยตัดสินใจเล่าให้แม่ฟังถึงสิ่งต่างที่เราเจอ แม่ถามว่าทำไม่ในเมื่อเราไม่โอเค
เราถึงต้องทนอยู่ล่ะ คนรักกันเค้าไม่ทำกันนะแบบนี้ เราแค่ยังรักเค้าหวังว่าสักวันนึงเค้าจะกลับไปเป็นคนเดิมคนที่เราเคยเจอ
เราอยากไปจากเค้านะเพราะเราก็เหนื่อยมากแล้วเหมือนกัน
ความรู้สึกเราไม่เหมือนเดิมแล้ว แต่พอเรามานั่งคิดว่าเค้าจะไปรักกับคนอื่น
จิตใจเราก็ย่ำแย่แล้ว เราควรทำยังไงดีคะ