มาแชร์ประสบการณ์บวกขอคำแนะนำครับ ออกตัวก่อนว่าผมเป็นผู้ชายที่ชอบผู้ชายนะครับ
ผมกับแฟนเก่าคบกันมาได้ปีกว่าๆครับ คือทำงานที่เดียวกันแต่ไม่ได้อยู่ที่เดียวกัน(องค์กรใหญ่) เขาแก่กว่าผม 6 ปี ซึ่งเขาอยู่ในวัยที่ควรจะเริ่มลงหลักปักฐานกับใครสักคนแล้วในขณะที่เรายังอยู่ในช่วงที่ยังใช้ชีวิตสำราญได้ เขามาจีบผมตั้งแต่ชวงต้นปีที่แล้ว เราเองก็ไม่มีใคร ก็เหงาๆมาสักพักก็ลองเปิดใจคุย
ยอมรับเลยว่าเขาไม่ใช่สเปกเราแต่แรก รูปร่างหน้าตา นิสัย (แต่จริงๆเขาก็หน้าตาดีนะ เป็น MC ขององค์กร แต่แค่ไม่ใช่ type ของผม) แต่ที่ผมแพ้เขาคือความดีครับ เพราะชีวิตเคยผ่านคนใจร้าย คนไม่ดีมาพอสมควร ผมรู้ตั้งแต่ตอนเริ่มเดทเพียงไม่กี่ครั้งเลยว่าเขาจะไม่ทำให้เราเสียใจแน่ๆ ซึ่งผมก็คิดถูก ผมจึงยอมคบกับเขาเพราะหวังว่าพออยู่ไปเรื่อยๆแล้วเราจะรักเขาขึ้น ซึ่งในส่วนนี้ผมคิดผิด
คือผมก็รักเขานั่นแหละครับ แต่มันไม่มากพอ และความรักแบบคนรักที่ผมมีให้เขามันเบาบางมาก เรารักเขาเหมือนพี่ชายที่แสนดีมากกว่า
หลังจากที่คบกัน เวลาผมไปเที่ยวกลางคืนแล้วมีคนเข้าหามีคนเข้ามาจีบผมก็มักจะออกตัวไปว่าผมโสด (ก็รู้แหละว่าไม่ใช่เรื่องดี) ก็มีแลกไลน์กันบ้าง แต่ไม่เคยคุยกับใครต่อเลย ออกจากร้านก็ block เลย คือแค่อ่อยเช็คเรตติ้งเฉยๆ แต่มันก็ทำให้ผมคิดได้แหละว่าการที่เราทำแบบนี้ได้แสดงว่าเราไม่ได้รักเขาเลย
จนกระทั่งผมมาเจอคนๆหนึ่ง (ซึ่งกลายมาเป็นแฟนคนปัจจุบัน) เขาเป็นเพื่อนร่วมงานของเพื่อนสนิทผม เราเจอกันที่ผับแต่เขารู้จักเรามา 2 ปีแล้ว จากไอจีของเพื่อนสนิทเราที่ชอบโพสสตอรี่เวลาไปเที่ยวด้วยกันกับเรา ซึ่งเขามาบอกกับเพื่อนสนิทผมว่าชอบผมตอนที่ผมมีแฟนแล้ว ซึ่งเพื่อนสนิทผมก็เป็นคนดีพอที่จะบอกไปว่าผมมีแฟนแล้วและไม่เชียร์ให้จีบ
ซึ่งหลังจากที่ผับคืนนั้นผมเลือกที่จะเก็บไลน์เขาไว้คุยต่อเพราะเรารู้สึกว่าเราเข้าถึงกันได้ไวมาก คุยกันเพียงไม่กี่ครั้งก็รู้สึกว่ารู้จักเค้ามากกว่าแฟนเราเองเสียอีก หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ เขาเล่าเรื่องภูมิหลังของเค้าให้ฟังอย่าเปิดใจ เราก็เล่าเรื่องภูมิหลังของเราให้เขาฟังซึ่งเป็นเรื่องที่เราพยายามจะลืมและไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลยแม้แต่เพื่อนสนิท จนผมกับเค้าคุยกันต่อๆมาเข้ากันได้ดีเป็นปี่เป็นขลุ่ย ซึ่งยิ่งผมรู้สึกดีมากกับเขามากขึ้นเท่าไหร่ผมก็ยิ่งรู้สึกผิดกับแฟนผมมากขึ้นเท่านั้น
สุดท้ายผมจึงต้องกลายเป็นคนใจร้ายบอกเลิกแฟนเก่าไปหลังจากวันครบรอบ 1 ปีได้ไม่กี่เดือน และตัดสินใจคบคนใหม่หลังจากที่เลิกกับแฟนเก่าได้ไม่ถึงเดือน ทีนี้ปัญหาก็คือแฟนเก่าของผมเค้ายังทำใจไม่ได้ เค้าโพสพร่ำเพ้อลงเฟสบุ๊คอยู่เป็นประจำที่ผมจะซึมทุกครั้งที่เห็น ตอนที่เลิกกันเขาก็พูดมาประโยคนึงที่ทำให้เราใจสลายว่าเขาคิดว่าเราจะเป็นคู่ชีวิตของเค้าแล้ว ตอนที่เลิกกันเขาก็ขอเราว่าจะขอคุยกับเราไปกินข้าวดูหนังกันเหมือนเดิม ซึ่งทุกวันนี้เขาก็ยังทักมาคุยอยู่เรื่อยๆ (แต่ยังไม่เคยไปกินข้าวดูหนังด้วยกันหลังจากที่เลิก)
เลยอยากจะขอคำแนะนำจากเพื่อนๆครับว่าเราควรจะคิดอย่างไรดีถึงจะสบายใจ หรือวางตัวอย่างไรดีครับ ขอบคุณครับ
บอกเลิกแฟนเก่าเพื่อมาหาคนใหม่
ผมกับแฟนเก่าคบกันมาได้ปีกว่าๆครับ คือทำงานที่เดียวกันแต่ไม่ได้อยู่ที่เดียวกัน(องค์กรใหญ่) เขาแก่กว่าผม 6 ปี ซึ่งเขาอยู่ในวัยที่ควรจะเริ่มลงหลักปักฐานกับใครสักคนแล้วในขณะที่เรายังอยู่ในช่วงที่ยังใช้ชีวิตสำราญได้ เขามาจีบผมตั้งแต่ชวงต้นปีที่แล้ว เราเองก็ไม่มีใคร ก็เหงาๆมาสักพักก็ลองเปิดใจคุย
ยอมรับเลยว่าเขาไม่ใช่สเปกเราแต่แรก รูปร่างหน้าตา นิสัย (แต่จริงๆเขาก็หน้าตาดีนะ เป็น MC ขององค์กร แต่แค่ไม่ใช่ type ของผม) แต่ที่ผมแพ้เขาคือความดีครับ เพราะชีวิตเคยผ่านคนใจร้าย คนไม่ดีมาพอสมควร ผมรู้ตั้งแต่ตอนเริ่มเดทเพียงไม่กี่ครั้งเลยว่าเขาจะไม่ทำให้เราเสียใจแน่ๆ ซึ่งผมก็คิดถูก ผมจึงยอมคบกับเขาเพราะหวังว่าพออยู่ไปเรื่อยๆแล้วเราจะรักเขาขึ้น ซึ่งในส่วนนี้ผมคิดผิด
คือผมก็รักเขานั่นแหละครับ แต่มันไม่มากพอ และความรักแบบคนรักที่ผมมีให้เขามันเบาบางมาก เรารักเขาเหมือนพี่ชายที่แสนดีมากกว่า
หลังจากที่คบกัน เวลาผมไปเที่ยวกลางคืนแล้วมีคนเข้าหามีคนเข้ามาจีบผมก็มักจะออกตัวไปว่าผมโสด (ก็รู้แหละว่าไม่ใช่เรื่องดี) ก็มีแลกไลน์กันบ้าง แต่ไม่เคยคุยกับใครต่อเลย ออกจากร้านก็ block เลย คือแค่อ่อยเช็คเรตติ้งเฉยๆ แต่มันก็ทำให้ผมคิดได้แหละว่าการที่เราทำแบบนี้ได้แสดงว่าเราไม่ได้รักเขาเลย
จนกระทั่งผมมาเจอคนๆหนึ่ง (ซึ่งกลายมาเป็นแฟนคนปัจจุบัน) เขาเป็นเพื่อนร่วมงานของเพื่อนสนิทผม เราเจอกันที่ผับแต่เขารู้จักเรามา 2 ปีแล้ว จากไอจีของเพื่อนสนิทเราที่ชอบโพสสตอรี่เวลาไปเที่ยวด้วยกันกับเรา ซึ่งเขามาบอกกับเพื่อนสนิทผมว่าชอบผมตอนที่ผมมีแฟนแล้ว ซึ่งเพื่อนสนิทผมก็เป็นคนดีพอที่จะบอกไปว่าผมมีแฟนแล้วและไม่เชียร์ให้จีบ
ซึ่งหลังจากที่ผับคืนนั้นผมเลือกที่จะเก็บไลน์เขาไว้คุยต่อเพราะเรารู้สึกว่าเราเข้าถึงกันได้ไวมาก คุยกันเพียงไม่กี่ครั้งก็รู้สึกว่ารู้จักเค้ามากกว่าแฟนเราเองเสียอีก หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ เขาเล่าเรื่องภูมิหลังของเค้าให้ฟังอย่าเปิดใจ เราก็เล่าเรื่องภูมิหลังของเราให้เขาฟังซึ่งเป็นเรื่องที่เราพยายามจะลืมและไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลยแม้แต่เพื่อนสนิท จนผมกับเค้าคุยกันต่อๆมาเข้ากันได้ดีเป็นปี่เป็นขลุ่ย ซึ่งยิ่งผมรู้สึกดีมากกับเขามากขึ้นเท่าไหร่ผมก็ยิ่งรู้สึกผิดกับแฟนผมมากขึ้นเท่านั้น
สุดท้ายผมจึงต้องกลายเป็นคนใจร้ายบอกเลิกแฟนเก่าไปหลังจากวันครบรอบ 1 ปีได้ไม่กี่เดือน และตัดสินใจคบคนใหม่หลังจากที่เลิกกับแฟนเก่าได้ไม่ถึงเดือน ทีนี้ปัญหาก็คือแฟนเก่าของผมเค้ายังทำใจไม่ได้ เค้าโพสพร่ำเพ้อลงเฟสบุ๊คอยู่เป็นประจำที่ผมจะซึมทุกครั้งที่เห็น ตอนที่เลิกกันเขาก็พูดมาประโยคนึงที่ทำให้เราใจสลายว่าเขาคิดว่าเราจะเป็นคู่ชีวิตของเค้าแล้ว ตอนที่เลิกกันเขาก็ขอเราว่าจะขอคุยกับเราไปกินข้าวดูหนังกันเหมือนเดิม ซึ่งทุกวันนี้เขาก็ยังทักมาคุยอยู่เรื่อยๆ (แต่ยังไม่เคยไปกินข้าวดูหนังด้วยกันหลังจากที่เลิก)
เลยอยากจะขอคำแนะนำจากเพื่อนๆครับว่าเราควรจะคิดอย่างไรดีถึงจะสบายใจ หรือวางตัวอย่างไรดีครับ ขอบคุณครับ