ขอเท้าความเรื่องของเราก่อนนะคะว่ามันเกิดจากอะไร คือ ตอนเด็กๆพ่อแม่เราก็ไม่ค่อยใส่ใจเรามากบวกกับที่มีน้องๆถึง3คนและฐานะยากจน เราจึงโตมากับนิสัยที่เรียกร้องความสนใจ พูดมาก ทำตัวน่ารำคาญ จนเราขึ้นมาประมาณป.6 เราก็รู้สึกว่า อึดอัดมากค่ะ ที่ต้องทำตัวให้ตลกโดยที่เราไม่ใช่คนตลก ต้องพูดโดยที่เราไม่อยากพูด เราก็ไม่รู้ทำไปทำไม ตอนนั้นอึดอัดแล้วก็สงสัย พอปิดเทอมม.1 เราอยู่บ้านกับยายและพ่อแม่รวมถึงน้องๆ แต่เราไม่มีความสุขเลยค่ะ แม่ของเราเป็นพวกประเภทพูดจาเสียดสี ชอบพูดประชดประชัน และชอบพูดด่าเราเพื่อเอาหน้าตลอด พอมีใครด่าเราในสิ่งที่เราไม่ผิดก็เออออห่อหมกไปและก็มาพูดด่าเราต่อ เราไม่ได้ว่าแม่เราไม่ดีหรอกนะ เขาดีกับเราและครอบครัวมาก ซื้อของกินดูแลอย่างดี เราโดนทำร้ายเรื่อยมา และต่อมาตอนเราจบม.3พ่อแม่เราติดหนี้มากมายเพราะเล่นการพนัน เราเตือนแล้วเขาก็ไม่ฟัง ส่งคริปธรรมะไปสั่งสอนเขา เขาก็มาด่าเราตอนหวยออกว่า ตัวซวยบ้าง แต่เราก็เรียนมาว่า การพนันเป็นสิ่งไม่ดี เขาชอบเอาเราไปอวดโอ้เรื่องการเรียน บอกให้เราตั้งใจเรียนเกรดดีๆ เราเบื่อมาก และเขาก็โหกต่างๆนาๆ เหมือนแม่ของเราจะมีชู้ เราสัมผัสได้ เพราะแม่เคยหนีออกจากบ้านไปแล้วรอบหนึ่ง เรารู้สึกเจ็บปวดเหมือนขาดความอบอุ่น พอดูการ์ตูน อนิเมะ เรื่องไหน เรารู้สึกชอบตัวร้ายมากกว่าตัวดี เพราะเราเข้าใจจิตใจของเขาค่ะ ว่าสิ่งที่เขาทำไปมันเป็นเพราะปมในจิตใจเมื่ออดีต จนตอนนี้เราก็เริ่มเมินครอบครัวมากขึ้น ไม่พูดไรเลยกับเขา เพราะไม่อยากสนิทด้วย อยากออกห่าง เราทรมาณมากกับสิ่งที่ขาดหายไป พออยู่บ้านเราเงียบมาก เราเป็นคนไม่ค่อยพูดเลย แต่พออยู่โรงเรียนเราก็อึดอัดที่เราต้องพยายามทำตัวตลกเพื่อเรียกร้องความสนใจ เพราะมันเป็นสิ่งที่เราต้องการ แต่เราอึดอัดมากค่ะ พออยู่บ้านก็ชอบอยู่คนเดียวในห้องมืดๆ เราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ ชอบอยู่คนเดียว พอมีแฟนก็รู้สึกอึดอัดเหมือนเขามาล้ำเส้นเรา แต่ก็อบอุ่นใจขึ้นมากแบบมันมีความสุขบอกไม่ถูกค่ะ อย่างที่เคยบอกไปนะคะว่าพ่อแม่เราเคยโกหกเรา ทำให้เรากลัวโลกภายนอกกลัวว่าจะมีคนมากหลอกลวง แบบกลัวมากไม่กล้าไปไหนมาไหนคนเดียว ต้องมีหูฟังตลอดค่ะ ตอนไปรร.วันไหนลืมหูฟังนี่ทรมาณมากทำตัวไม่ถูกเลยค่ะ กระวนกระวาย เราทั้งกลัว กลัวมาก กลัวทุกคน ไม่กล้ามีแฟนเลย กลัวไปหมด อึดอัด อยากได้รับความรัก ทรมาณใจเหลือเกิน เราควรทำไงดีคะ?
อันไหนคือตัวตนของเรา ที่บ้านหรือที่รร.? จะต้องให้เราทำตัวยังไง มีทางรักษาอย่างไรบ้าง ? มันอยากร้องไห้มากค่ะ มันทรมาณแบบไม่เป็นรูปธรรม ตอนนี้เราอยู่ม.4แล้ว มีความฝันอยากเป็น นักสืบค่ะ แต่ครอบครัวอยากให้เป็นหมอ แต่เราอยากเป็นนักสืบมากกว่า ชอบอาชีพนี้ค่ะ มีคุณเชอร์เป็นไอดอล ทำงานสืบเพื่อเปิดเผยความจริง โดยไม่หวังผลตอบแทน ขอความกรุณาอย่าว่าเลยนะคะที่มาสร้างกระทู้ ใครตอบได้ก็ช่วยตอบหน่อยนะคะ เพราะเราจะได้พยายามรักษา ตอนนี้เราก็สู้กับมันอย่างเต็มที่ค่ะ ขอบคุณที่อ่านนะคะ
ทำไมถึงมีตัวตน2บุคลิก ตัวตนไหนคือเรา (แฝงระบาย)