อยู่ไปก็ไม่มีอนาคต ควรทำยังไงดี 
เรากับแฟนอายุ 27 - 28 ปี พี่ที่ทำงานเรา 38 ปี
อยู่ด้วยกันมา 10 ปี ยังไม่มีลูก ยังไม่แต่งงาน ที่ผ่านมาแฟนเราทำเราเสียใจ ทุกข์มาตลอด ทำที่บ้านต้องเดือดร้อนเป็นหนี้สิน ที่บ้านเราไม่มีใครสนับสนุนให้คบกัน ตืดพนัน ติดยา โกหกเป็นนืสัย ไม่ทำงาน ขี้เกียจ ไม่คิดถึงอนาคต มีแต่นำเรื่องเดือดร้อนมาให้เสมอ เราให้โอกาสมาตลอด ปกป้องแฟนกับที่บ้าน เราโกธรง่ายแปปๆก็หาย และคิดว่าแฟนคงจะไม่ทำอีก แต่สุดท้ายก้ยังทำให้เป็นทุกข์ เสียใจเสียความรู้สึกเหมือนเดิม เราบอกเลิก ไล่ให้ออกไปจากเราก้ไม่ยอมไป บอกแต่จะแก้ไขให้ดีขึ้น
จะเลิกทุกอย่าง แต่แฟนเราก้ทำไม่ได้
อยู่บ้านหลังเดียวกัน แต่แยกคนละห้องกันอยู่ ไม่ค่อยเจอหน้ากัน หรือคุยกัน คือไล่ก้ไม่ยอมไป ก้ต่างคนต่างอยู่ จนเราเริ่มทำงาน เจอผู้คนเยอะขึ้น เปิดโอกาศให้ตัวเองเจอสิ่งดีๆ คนดีๆเข้ามาในชีวิตบ้าง ถ้าฝืนยังคบกับแฟนต่อลำบากแน่ ตอนนี้ยังมีพ่อแม่เราคอยช่วยเหลืออยู่ อนาคตเราแน่ๆที่ต้องลำบาก ต้องหาเงินคอยตามใช้หนี้สินที่แฟนเราก่อ ทั้งหยิบของหยิบเงืนที้มันจำเป็นไปเล่นพนัน โดยไม่เคยคิดว่าเราจะเดือดร้อนมั้ย
พี่ที่ทำงานเดียวกันมาจีบเรา โทรคุยกันตลอด ดูแลใส่ใจซื้อขนม น้ำ มาให้เราตลอด โทรปลุกเราทุกเช้า คุยด้วยเเล้วเรามีความสุข สบายทั้งกายและใจ ชอบหัวเราะ คนที่บ้านเราก็ชอบพี่คนนี้ คอยเชียร์บอกเลิกกับแฟนแล้วมาคบกับพี่เขา
แต่โลกมันก็กลมเกิน พี่ที่ทำงานรู้จักกับแฟนเราแต่ไม่ค่อยสนิทกัน เป็นเพื่อนในเฟสเเฟนเราอีก แล้วไม่นานแฟนรู้ว่าเราคุยกับพี่เขาทุกวัน ก็ชอบไปทักแชทบอกพี่เขาว่าโทรเมียผมทำไม มีอะไร แล้วพี่เขาก็เริ่มห่างๆเราไป ไม่ค่อยโทรคุยหรือไลน์ แต่ยังโทรปลุกเราทุกวัน เราก้เริ่มสงสัยแล้วทำไมอยู่ค่อยๆหาย จนเราเข้าเฟสของเเฟนเลยเห็นที่แฟนเราทักไปว่าพี่เขา
เราซื้อกาแฟ นม ให้พี่เขาทุกวัน แต่ก้ยังทำตัวห่างจากเรา จนเราตัดสินใจ รุกเองเลย แล้วก้ถามพี่เขาว่าทำไมไม่โทรหาเราไม่ค่อยไลน์มาหรือตอบเราเลย พี่เขาก็อ้างนอนบ้าง ไม่เห็นบ้าง อ้างสาระพัด เราเลยถามพี่เขาเพราะแฟนเราใช่มั้ย พี่เขาก้บอกว่ามันก้มีส่วน พี่เขาไม่บอกเราว่าแฟนเราไปว่าพี่เขาในเฟส เพราะกลัวเราคิดมาก เราเลยอธืบายให้พี่เขาฟังเรื่องระหว่างเรากับแฟน พี่เขาเองก้พอรู้จักนิสัยเเฟนเราอยู่ว่าเป็นยัง เรากับพี่เขาก้ปรับความเข้าใจ เราเองก้อยากเลิกกับแฟนเลวๆคนนี้เหมือนกัน แต่ไล่มันยังไงมันก้ไม่ยอมไปหน้าด้านอยู่บ้านเรา แม่เรามาไล่ก้ไม่ไป
หลังจากปรับความเข้าใจกับพี่เขาแล้วเราก้ตกลงคบกันกับพี่ที่ทำงาน ก้เริ่มคุยกันถี่มากขึ้น โทรบ่อย จนวันนึงแฟนเรามาเเอบฟัง แล้วก้พูดเสียงดังๆเพื่อให้พี่เขาได้ยินว่าเรายังอยู่กับแฟน แต่พี่เขาก้ไม่สนใจที่แฟนเราพูดเเทรกหรือด่าพี่เขา จนเราเริ่มกลัวพี่เขาจะไม่โอเค เราก้พยายามบอกพี่เขา แล้วก้ด่าแฟนให้หนีไปไกลๆ พี่เขาเงียบเราก้ขอโทษ พยายามบอกว่าเราเลือกพี่เขา พี่เขาก้ตอบว่าพี่ไม่สนใจใส่ใจที่แฟนเราพูดหรอก เราพูดบ่อยๆจนพี่เขาพูดขึ้นมา พี่โตแล้วนะ แยกแยะออก แล้วพี่เขาก้หาข้ออ้างวางสายเรา แล้วระหว่างนั้นแฟนเราก้กระหน่ำเฟสพี่เขาทั้งโทรเฟส บอกถ้าไม่คุยแฟนเราจะไปหาที่บ้านพี่เขาเลย ตอนนั้นมันยิ่งตัดสินใจง่ายขึ้นคือเราไม่อยากใช้ชีวืตกับแฟนแล้ว อยากเลิกเพื่อเริ่มต้นกับพี่เขา แฟนเรื่มก้ยิ่งโทรเฟสแชทไปหาพี่เขาถี่ขึ้น บอกว่ายังนำถือพี่ที่ทำงานเป็นพี่อยู่บอกมาคุยกันดีๆ ระหว่างนั้นแหละที่เราไม่รู้เลยว่าแฟนเราโทรไปคุยอะไรกันกับพี่เขา ตั้งแต่วันนั้นพี่เขาก้ไม่โทรปลุกเรา ไม่ซื้อของกินมาให้ที่ทำงานเหมือนอย่างเคย แต่เวลาเจอกันผ่านกันพี่เขาก้มองเราตลอด ไลน์ไปก้ไม่ตอบ ไม่โทรหา มีแค่ยิ้มให้กันตอนเจอกันที่ทำงาน เรากับพี่เขาก้ต่างแอบมองกัน หลบสายตากันบ้าง ทั้งที้เราเคยตกลงกันแล้วมีอะไรก้ให้พูดออกมา ข้องใจคาใจ ถามเลยเคลียร์กันเลย จนวันนี้เราก็ยังไม่รู้สุดท้ายแล้วพี่เขาคืดอะไร รู้สึกยังไงกับเรากันแน่ ทั้งที่เราเเสดงให้เห็นว่าเราเลือกพี่เขา คือถ้าจะไม่ยุ่งกับเราเเล้ว ทำไมต้องชอบมาแอบมองเรา ทำเดินผ่านหน้าเราบ้าง บางทีก้มองเราตรงๆแบบให้เราให้ว่าพี่เขามองเราอยู่ แต่เราไม่เคยได้พูดคุยเรื่องส่วนตัวเรากับพี่เขาเลย คุยกันมีแต่เรื่องงานทั้งนั้น
คือเราชอบไปแล้ว หวั่นไหวไปแล้ว รู้สึกดีกับพี่เขาไปแล้ว ถ้าคืดจะไม่คุยกันเเล้วทำไมไม่บอกกัน อย่างน้อยเราจะได้วางตัวถูก ไม่คอยนั่งรอ หรือเฝ้ามองพี่เขา
แบบนี้เราควรทำยังไงดี จะวางตัวแบบไหน สุดท้ายเเล้วพี่เขาคิดกับเราในฐานะแบบไหนกันแน่ จะถามพี่เขาก้ไม่กล้า ไม่ได้กลัว แต่บุคคลพี่เขานิ่ง เงียบๆ ขึมๆ ถ้าจะถามก้กลัวจะไม่ตอบอีก ไลน์ไปยังไม่ตอบเลย ควรจะทำยังไงดีค่ะหรือจะถามพี่เราประมาณไหนดี อยากได้ความชัดเจนจากพี่เขา ถ้าพี่เขาไม่ไปต่กับเรา เราเองก้จะได้หยุดนึกถึงพี่เขา
ช่วยด้วยค่ะ มันข้องใจมันติดค้างข้างในใจเรา อึดอัด ช่วยที~~
ขอคำแนะนำ! พี่ที่ทำงานที่เดียวกันเจอทุกวันจีบเรา ดูแลใส่ใจ โทรปลุกทุกวัน กับแฟนที่อยู่บ้านสร้างปัญหามาให้ทุกข์ เสียใจตลอ
อยู่ด้วยกันมา 10 ปี ยังไม่มีลูก ยังไม่แต่งงาน ที่ผ่านมาแฟนเราทำเราเสียใจ ทุกข์มาตลอด ทำที่บ้านต้องเดือดร้อนเป็นหนี้สิน ที่บ้านเราไม่มีใครสนับสนุนให้คบกัน ตืดพนัน ติดยา โกหกเป็นนืสัย ไม่ทำงาน ขี้เกียจ ไม่คิดถึงอนาคต มีแต่นำเรื่องเดือดร้อนมาให้เสมอ เราให้โอกาสมาตลอด ปกป้องแฟนกับที่บ้าน เราโกธรง่ายแปปๆก็หาย และคิดว่าแฟนคงจะไม่ทำอีก แต่สุดท้ายก้ยังทำให้เป็นทุกข์ เสียใจเสียความรู้สึกเหมือนเดิม เราบอกเลิก ไล่ให้ออกไปจากเราก้ไม่ยอมไป บอกแต่จะแก้ไขให้ดีขึ้น จะเลิกทุกอย่าง แต่แฟนเราก้ทำไม่ได้
อยู่บ้านหลังเดียวกัน แต่แยกคนละห้องกันอยู่ ไม่ค่อยเจอหน้ากัน หรือคุยกัน คือไล่ก้ไม่ยอมไป ก้ต่างคนต่างอยู่ จนเราเริ่มทำงาน เจอผู้คนเยอะขึ้น เปิดโอกาศให้ตัวเองเจอสิ่งดีๆ คนดีๆเข้ามาในชีวิตบ้าง ถ้าฝืนยังคบกับแฟนต่อลำบากแน่ ตอนนี้ยังมีพ่อแม่เราคอยช่วยเหลืออยู่ อนาคตเราแน่ๆที่ต้องลำบาก ต้องหาเงินคอยตามใช้หนี้สินที่แฟนเราก่อ ทั้งหยิบของหยิบเงืนที้มันจำเป็นไปเล่นพนัน โดยไม่เคยคิดว่าเราจะเดือดร้อนมั้ย
พี่ที่ทำงานเดียวกันมาจีบเรา โทรคุยกันตลอด ดูแลใส่ใจซื้อขนม น้ำ มาให้เราตลอด โทรปลุกเราทุกเช้า คุยด้วยเเล้วเรามีความสุข สบายทั้งกายและใจ ชอบหัวเราะ คนที่บ้านเราก็ชอบพี่คนนี้ คอยเชียร์บอกเลิกกับแฟนแล้วมาคบกับพี่เขา
แต่โลกมันก็กลมเกิน พี่ที่ทำงานรู้จักกับแฟนเราแต่ไม่ค่อยสนิทกัน เป็นเพื่อนในเฟสเเฟนเราอีก แล้วไม่นานแฟนรู้ว่าเราคุยกับพี่เขาทุกวัน ก็ชอบไปทักแชทบอกพี่เขาว่าโทรเมียผมทำไม มีอะไร แล้วพี่เขาก็เริ่มห่างๆเราไป ไม่ค่อยโทรคุยหรือไลน์ แต่ยังโทรปลุกเราทุกวัน เราก้เริ่มสงสัยแล้วทำไมอยู่ค่อยๆหาย จนเราเข้าเฟสของเเฟนเลยเห็นที่แฟนเราทักไปว่าพี่เขา
เราซื้อกาแฟ นม ให้พี่เขาทุกวัน แต่ก้ยังทำตัวห่างจากเรา จนเราตัดสินใจ รุกเองเลย แล้วก้ถามพี่เขาว่าทำไมไม่โทรหาเราไม่ค่อยไลน์มาหรือตอบเราเลย พี่เขาก็อ้างนอนบ้าง ไม่เห็นบ้าง อ้างสาระพัด เราเลยถามพี่เขาเพราะแฟนเราใช่มั้ย พี่เขาก้บอกว่ามันก้มีส่วน พี่เขาไม่บอกเราว่าแฟนเราไปว่าพี่เขาในเฟส เพราะกลัวเราคิดมาก เราเลยอธืบายให้พี่เขาฟังเรื่องระหว่างเรากับแฟน พี่เขาเองก้พอรู้จักนิสัยเเฟนเราอยู่ว่าเป็นยัง เรากับพี่เขาก้ปรับความเข้าใจ เราเองก้อยากเลิกกับแฟนเลวๆคนนี้เหมือนกัน แต่ไล่มันยังไงมันก้ไม่ยอมไปหน้าด้านอยู่บ้านเรา แม่เรามาไล่ก้ไม่ไป
หลังจากปรับความเข้าใจกับพี่เขาแล้วเราก้ตกลงคบกันกับพี่ที่ทำงาน ก้เริ่มคุยกันถี่มากขึ้น โทรบ่อย จนวันนึงแฟนเรามาเเอบฟัง แล้วก้พูดเสียงดังๆเพื่อให้พี่เขาได้ยินว่าเรายังอยู่กับแฟน แต่พี่เขาก้ไม่สนใจที่แฟนเราพูดเเทรกหรือด่าพี่เขา จนเราเริ่มกลัวพี่เขาจะไม่โอเค เราก้พยายามบอกพี่เขา แล้วก้ด่าแฟนให้หนีไปไกลๆ พี่เขาเงียบเราก้ขอโทษ พยายามบอกว่าเราเลือกพี่เขา พี่เขาก้ตอบว่าพี่ไม่สนใจใส่ใจที่แฟนเราพูดหรอก เราพูดบ่อยๆจนพี่เขาพูดขึ้นมา พี่โตแล้วนะ แยกแยะออก แล้วพี่เขาก้หาข้ออ้างวางสายเรา แล้วระหว่างนั้นแฟนเราก้กระหน่ำเฟสพี่เขาทั้งโทรเฟส บอกถ้าไม่คุยแฟนเราจะไปหาที่บ้านพี่เขาเลย ตอนนั้นมันยิ่งตัดสินใจง่ายขึ้นคือเราไม่อยากใช้ชีวืตกับแฟนแล้ว อยากเลิกเพื่อเริ่มต้นกับพี่เขา แฟนเรื่มก้ยิ่งโทรเฟสแชทไปหาพี่เขาถี่ขึ้น บอกว่ายังนำถือพี่ที่ทำงานเป็นพี่อยู่บอกมาคุยกันดีๆ ระหว่างนั้นแหละที่เราไม่รู้เลยว่าแฟนเราโทรไปคุยอะไรกันกับพี่เขา ตั้งแต่วันนั้นพี่เขาก้ไม่โทรปลุกเรา ไม่ซื้อของกินมาให้ที่ทำงานเหมือนอย่างเคย แต่เวลาเจอกันผ่านกันพี่เขาก้มองเราตลอด ไลน์ไปก้ไม่ตอบ ไม่โทรหา มีแค่ยิ้มให้กันตอนเจอกันที่ทำงาน เรากับพี่เขาก้ต่างแอบมองกัน หลบสายตากันบ้าง ทั้งที้เราเคยตกลงกันแล้วมีอะไรก้ให้พูดออกมา ข้องใจคาใจ ถามเลยเคลียร์กันเลย จนวันนี้เราก็ยังไม่รู้สุดท้ายแล้วพี่เขาคืดอะไร รู้สึกยังไงกับเรากันแน่ ทั้งที่เราเเสดงให้เห็นว่าเราเลือกพี่เขา คือถ้าจะไม่ยุ่งกับเราเเล้ว ทำไมต้องชอบมาแอบมองเรา ทำเดินผ่านหน้าเราบ้าง บางทีก้มองเราตรงๆแบบให้เราให้ว่าพี่เขามองเราอยู่ แต่เราไม่เคยได้พูดคุยเรื่องส่วนตัวเรากับพี่เขาเลย คุยกันมีแต่เรื่องงานทั้งนั้น
คือเราชอบไปแล้ว หวั่นไหวไปแล้ว รู้สึกดีกับพี่เขาไปแล้ว ถ้าคืดจะไม่คุยกันเเล้วทำไมไม่บอกกัน อย่างน้อยเราจะได้วางตัวถูก ไม่คอยนั่งรอ หรือเฝ้ามองพี่เขา
แบบนี้เราควรทำยังไงดี จะวางตัวแบบไหน สุดท้ายเเล้วพี่เขาคิดกับเราในฐานะแบบไหนกันแน่ จะถามพี่เขาก้ไม่กล้า ไม่ได้กลัว แต่บุคคลพี่เขานิ่ง เงียบๆ ขึมๆ ถ้าจะถามก้กลัวจะไม่ตอบอีก ไลน์ไปยังไม่ตอบเลย ควรจะทำยังไงดีค่ะหรือจะถามพี่เราประมาณไหนดี อยากได้ความชัดเจนจากพี่เขา ถ้าพี่เขาไม่ไปต่กับเรา เราเองก้จะได้หยุดนึกถึงพี่เขา
ช่วยด้วยค่ะ มันข้องใจมันติดค้างข้างในใจเรา อึดอัด ช่วยที~~