ตามหัวข้อเลย ยายเราเอาแต่ใจมากๆๆๆๆ เอาแต่ใจแบบไม่สนว่าใครจะรู้สึกยังไง มีธุระการงานยังไง ทุกครั้งที่ไม่ได้ดั่งใจ ยายเราจะนั่งๆนอนๆถอนหายใจดังๆ ถ้ายังไม่มีใครทักถาม เสียงถอนหายใจจะดังขึ้นเรื่อยๆ
เวลาพูดกับลูกหลานก็จะไม่ถนอมความรู้สึก ยิ่งพูดเสียดแทงให้รู้สึกแย่หนักๆเข้าไปอีก
บอกก่อนนะคะว่า ยายเรามีลูก6คนกับตาแท้ๆของเรา พอตาเสียยายมีครอบครัวใหม่มีลูกใหม่1คน
ลูก6คน ยายไม่ได้เลี้ยงมาเลยตั้งแต่ตาเสีย และมีครอบครัวใหม่ทันที
ลูกใหม่ของยายถูกเลี้ยงดูมาอย่างดี แต่เกเรทุกทาง
ส่วนลูก6คน เป็นลูกที่ดี จุลเจือยายตลอดมา
**ยายเราไม่ค่อยรักลูก6คน อ่อ จะรักลูกชายคนโตคนเดียว นอกนั้นผู้หญิง5คน ไม่รักเท่าไหร่ จะรักก็ตอนให้เงิน .. ส่วนลูกใหม่เป็นผู้ชาย อย่างที่บอก เกเรทุกทาง เหย้า ยา ผู้หญิง ตีรันฟันแทง ติดคุกตาราง สร้างแต่ความเดือดร้อน ผลานเงินยายตลอด
ยายเราเอาแต่ใจถึงขั้นพูดทำร้ายจิตใจทุกๆคน เพื่อให้เขาได้ดั่งใจ
แม่และป้าๆ น้าๆเราเหนื่อยมาก ผลัดกันดูแล แต่ยายเราชอบขอเงินลูกสาว5คนไปให้ลูกคนใหม่ เพื่อเที่ยวเตร่ เสพยา หลังๆลูกๆไม่ให้เงิน แต่รับมาเลี้ยงดู ดูแลอย่างดี ให้เงินไว้พอได้ใส่บาตร หรือซื้อของกินเล็กๆน้อยๆ
แต่ยายก็ยังขอเงินทีละพัน2พัน ตอดเล็กตอดน้อย ลูกๆก็ให้บ้างไม่ให้บ้าง ทั้งที่จริงเงินยายก็มีอยู่เยอะมากแล้ว คนแก่พกเงินที2-3หมื่นเลยอะ (เรายังไม่มีพกขนาดนั่นเลย55)
..ความเอาแต่ใจของยายเรา ทำให้ลูกสาว5คนของยายค่อนข้างหนักใจ เพราะลูกๆต้องทำงานมีครอบครัวของเขาทุกคน แต่ยายเร่จะเอาแต่เงิน ซึ่งลูกๆ เลี้ยงดูยายอย่างดีเลยนะ เรื่องกินเรื่องนอน ไม่บกพร่องเลย ยายเรากินยากมากด้วย เลือกเยอะ ลูกๆก็พยายามหาให้อย่างที่ยายชอบ แต่ยายก็ยังไม่พอใจไปทุกอย่าง
ยายชอบทำหน้าเศร้า ทำตัวน่าสงสาร เวลามีแขกมาบ้าน ยายก็จะเล่าเรื่องส่วนตัวของลูกบ้านนั้นๆให้แขกฟัง เขามีปัญหาอะไร ขัดสนอะไร เรื่องไม่ควรเล่า เอาไปเล่าหมด
อย่างเราไม่แต่งงานไม่มีลูกไม่มีสามี ก็เอาเราไปพูดว่า ไม่ยอมมี ผ. ดูมันดิ๊
ยายจะหมกมุ่นอยู่กับการมี ผ. มั่วสุ่ม เล่นไผ่ จับกลุ่มเม้า ลูกบ้านโน่นเป็นยังไง ... แล้วแม่กับป้าๆน้าๆเราเขาไม่ชอบเม้าแบบนี้ เขาจะอยู่กันเงียบๆ ยายเราก็จะว่า ไม่ออกไปคุยกะคนโน่นคนนี้บ้างหละ
ลูกหลานมาหา ก็จะถามแต่ว่า มีผ.ยัง ถ้าแต่งงาน ต้องให้เงินยายด้วยนะ ขวัญถุง (หรือค่าอะไรสักอย่างเราก็จำไม่ได้ แต่ต้องให้นะ คนนั่นให้เท่านั้น เราจะให้ยายเท่าไหร่) คนไหนมี ผ.แล้วก็จะถาม ผ.ให้ตังค์บ้างป่าว .. เนี่ย ยายไม่มีตังค์เลย คนนั้นเคยให้ก็ไม่ให้แล้ว
ที่เล่ามา ไม่ได้จะประจานยาย แต่เราหาข้อรับมือกับยายไม่ไหวแล้วจริงๆ
แม่กับป้าๆน้าๆเราเขาก็อายุ50อัพกันแล้ว .. หลานๆไม่ต้องพูดถึงเลย ต่างก็มีครอบครัว บางคนก็ยังเด็กอยู่ ส่วนเราพอช่วยเหลือได้ครั้งคราว เพราะแม่เราก็ป่วย เราก็ต้องใกล้ชิดแม่เรา
ลูกๆห่วงความรู้สึกยาย แต่ยายไม่เคยห่วงความรู้สึกลูกๆเขาเลย
ลูกกลัวยายจะซึมเศร้าเวลาไม่ได้ดั่งใจ ยายเลยใช่วิธิซึม หงอย ในการต่อรองเวลาอยากได้ อยากทำ อยากกิน อะไรก็ตาม .. จนตอนนี้ลูกๆของยายจะเป็นซึมเศร้ากันหมดแล้ว
เราอยากได้คำแนะนำว่าจะทำยังไงให้ยายอยู่กับลูกสาวบายอย่างมีความสุขได้
ปล1.ลูกชายที่ยายรัก เขาไม่สามารถดูแลยายได้ด้วยเหตุผลต่างๆนาๆ
ปล2.ลูกคนใหม่ป่วยรอเดท ด้วยโรคร้าย สาเหตุจากการเสพยา (ซึ่งยายตามใจจนเป็นเช่นนี้)
ปล3.ยายแข็งแรงดีด้วยอายุ80กว่า
ยายเอาแต่ใจมาก ทำอย่างไรดี
เวลาพูดกับลูกหลานก็จะไม่ถนอมความรู้สึก ยิ่งพูดเสียดแทงให้รู้สึกแย่หนักๆเข้าไปอีก
บอกก่อนนะคะว่า ยายเรามีลูก6คนกับตาแท้ๆของเรา พอตาเสียยายมีครอบครัวใหม่มีลูกใหม่1คน
ลูก6คน ยายไม่ได้เลี้ยงมาเลยตั้งแต่ตาเสีย และมีครอบครัวใหม่ทันที
ลูกใหม่ของยายถูกเลี้ยงดูมาอย่างดี แต่เกเรทุกทาง
ส่วนลูก6คน เป็นลูกที่ดี จุลเจือยายตลอดมา
**ยายเราไม่ค่อยรักลูก6คน อ่อ จะรักลูกชายคนโตคนเดียว นอกนั้นผู้หญิง5คน ไม่รักเท่าไหร่ จะรักก็ตอนให้เงิน .. ส่วนลูกใหม่เป็นผู้ชาย อย่างที่บอก เกเรทุกทาง เหย้า ยา ผู้หญิง ตีรันฟันแทง ติดคุกตาราง สร้างแต่ความเดือดร้อน ผลานเงินยายตลอด
ยายเราเอาแต่ใจถึงขั้นพูดทำร้ายจิตใจทุกๆคน เพื่อให้เขาได้ดั่งใจ
แม่และป้าๆ น้าๆเราเหนื่อยมาก ผลัดกันดูแล แต่ยายเราชอบขอเงินลูกสาว5คนไปให้ลูกคนใหม่ เพื่อเที่ยวเตร่ เสพยา หลังๆลูกๆไม่ให้เงิน แต่รับมาเลี้ยงดู ดูแลอย่างดี ให้เงินไว้พอได้ใส่บาตร หรือซื้อของกินเล็กๆน้อยๆ
แต่ยายก็ยังขอเงินทีละพัน2พัน ตอดเล็กตอดน้อย ลูกๆก็ให้บ้างไม่ให้บ้าง ทั้งที่จริงเงินยายก็มีอยู่เยอะมากแล้ว คนแก่พกเงินที2-3หมื่นเลยอะ (เรายังไม่มีพกขนาดนั่นเลย55)
..ความเอาแต่ใจของยายเรา ทำให้ลูกสาว5คนของยายค่อนข้างหนักใจ เพราะลูกๆต้องทำงานมีครอบครัวของเขาทุกคน แต่ยายเร่จะเอาแต่เงิน ซึ่งลูกๆ เลี้ยงดูยายอย่างดีเลยนะ เรื่องกินเรื่องนอน ไม่บกพร่องเลย ยายเรากินยากมากด้วย เลือกเยอะ ลูกๆก็พยายามหาให้อย่างที่ยายชอบ แต่ยายก็ยังไม่พอใจไปทุกอย่าง
ยายชอบทำหน้าเศร้า ทำตัวน่าสงสาร เวลามีแขกมาบ้าน ยายก็จะเล่าเรื่องส่วนตัวของลูกบ้านนั้นๆให้แขกฟัง เขามีปัญหาอะไร ขัดสนอะไร เรื่องไม่ควรเล่า เอาไปเล่าหมด
อย่างเราไม่แต่งงานไม่มีลูกไม่มีสามี ก็เอาเราไปพูดว่า ไม่ยอมมี ผ. ดูมันดิ๊
ยายจะหมกมุ่นอยู่กับการมี ผ. มั่วสุ่ม เล่นไผ่ จับกลุ่มเม้า ลูกบ้านโน่นเป็นยังไง ... แล้วแม่กับป้าๆน้าๆเราเขาไม่ชอบเม้าแบบนี้ เขาจะอยู่กันเงียบๆ ยายเราก็จะว่า ไม่ออกไปคุยกะคนโน่นคนนี้บ้างหละ
ลูกหลานมาหา ก็จะถามแต่ว่า มีผ.ยัง ถ้าแต่งงาน ต้องให้เงินยายด้วยนะ ขวัญถุง (หรือค่าอะไรสักอย่างเราก็จำไม่ได้ แต่ต้องให้นะ คนนั่นให้เท่านั้น เราจะให้ยายเท่าไหร่) คนไหนมี ผ.แล้วก็จะถาม ผ.ให้ตังค์บ้างป่าว .. เนี่ย ยายไม่มีตังค์เลย คนนั้นเคยให้ก็ไม่ให้แล้ว
ที่เล่ามา ไม่ได้จะประจานยาย แต่เราหาข้อรับมือกับยายไม่ไหวแล้วจริงๆ
แม่กับป้าๆน้าๆเราเขาก็อายุ50อัพกันแล้ว .. หลานๆไม่ต้องพูดถึงเลย ต่างก็มีครอบครัว บางคนก็ยังเด็กอยู่ ส่วนเราพอช่วยเหลือได้ครั้งคราว เพราะแม่เราก็ป่วย เราก็ต้องใกล้ชิดแม่เรา
ลูกๆห่วงความรู้สึกยาย แต่ยายไม่เคยห่วงความรู้สึกลูกๆเขาเลย
ลูกกลัวยายจะซึมเศร้าเวลาไม่ได้ดั่งใจ ยายเลยใช่วิธิซึม หงอย ในการต่อรองเวลาอยากได้ อยากทำ อยากกิน อะไรก็ตาม .. จนตอนนี้ลูกๆของยายจะเป็นซึมเศร้ากันหมดแล้ว
เราอยากได้คำแนะนำว่าจะทำยังไงให้ยายอยู่กับลูกสาวบายอย่างมีความสุขได้
ปล1.ลูกชายที่ยายรัก เขาไม่สามารถดูแลยายได้ด้วยเหตุผลต่างๆนาๆ
ปล2.ลูกคนใหม่ป่วยรอเดท ด้วยโรคร้าย สาเหตุจากการเสพยา (ซึ่งยายตามใจจนเป็นเช่นนี้)
ปล3.ยายแข็งแรงดีด้วยอายุ80กว่า