ขอเล่าก่อนเลยนะคะว่าปกติเนี่ยตัวเองเนี่ยจะเป็นคนที่ทำอาชีพธุรกิจส่วนตัว ทางบ้านแฟนนะคะก็คือบอกตรงตรงนะว่าคนที่เป็นเจ้าของกระทู้นะคะก็คือเป็นสาวประเภทสองที่นี้
คือทางบ้านเค้าไม่ได้รู้ว่าเรากับเขาคบกันอย่างเป็นเรื่องเป็นราว เพราะว่าเรื่องมันเกิดเมื่อประมาณแปดปีที่แล้ว เพราะว่าเราคบกับเขาได้แปดปีทีนี้มันเกิดจากว่าเรากับเขาว่าค่ะเคยทำงานที่กรุงเทพด้วยกันนะคะอยู่ด้วยกันมาตั้งสามปีที่เนี่ยเราทำธุรกิจส่วนตัวนิดอาชีพแม่ค้าออนไลน์
เนี่ยมันเริ่มประสบความสำเร็จมันก็ไปได้ดีเรื่อยเรื่อยเรื่อยจนกระทั่งเราเนี่ยกลับบ้านมาแล้วเราก็มาทำออฟฟิศมาทำอะไรเรียบร้อยแล้วทีนี้คติที่ว่าเค้าอ่ะอยากจะกลับบ้านไปช่วยครอบครัวซึ่งที่บ้านเขาก็มีธุรกิจที่บ้านเขาด้วย
ซึ่งของเค้าเนี่ยก็มาทำทุกวันนะคะ ก็คืออาจจะไม่ได้มีเวลามาอยู่กับเราเลยเงี้ย เราก็เออเข้าใจ เพราะว่าเค้าก็ต้องช่วยที่บ้าน ก็อยู่ประมาณประมาณครึ่งปีหลังจะกลับมาบ้านนะคะก็คือว่าตัวเค้าเนี่ยก็คืออาทิตย์นึงอ่ะจะมาหาเราได้ประมาณแบบสองสามวัน หรือไม่ก็กลับบ้านเลย
แต่เนี่ยความรู้สึกว่าพอห่างกันเนี่ยความรักมันเริ่มน้อยลงไม่รู้คิดเองหรือเปล่าเวลาเราทำงานแต่ก่อนจะช่วยกันใช่ไหมคะเดี๋ยวนี้เนี่ยคือการจัดการในเรื่องการเงินการงานและสต๊อกสินค้าเหลืออะไรทุกอย่างเนี่ยมันอยู่ที่เราหมดแต่เวลาแบบเค้าใช้เงินเนี่ยเค้าก็มาใช้กับเราเพิ่งสึกว่ามันมันมันโอเคหรือเปล่าเลย
เหมือนกับว่าเราทำงานคนเดียวแต่เพราะเขาช่วยที่บ้านเนี่ยเงินเค้าก็ไม่เคยให้เราเลยเหมือนเค้ารู้ว่า เออเราอ่ะทำงานหาได้เยอะกว่าเค้าก็เลยแบบปล่อยผ่านไม่ได้มาเอาอะไรมาให้เราทั้งที่จริงอ่ะเรื่องนั้นมันไม่เกี่ยวนะ
แต่เรื่องนั้นไม่เท่าไร ประเด็นคือ การเอาใจใส่ของนางคือลดน้อยลงไปกว่าเดิมเยอะมากๆ เราบอกไม่ถูก ว่า ทุกวันนี้ มันคือความรัก คืออะไรกันแน่
คนที่ มีแฟนที่ไม่อยู่ด้วยกัน รู้สึกแบบไหน
คือทางบ้านเค้าไม่ได้รู้ว่าเรากับเขาคบกันอย่างเป็นเรื่องเป็นราว เพราะว่าเรื่องมันเกิดเมื่อประมาณแปดปีที่แล้ว เพราะว่าเราคบกับเขาได้แปดปีทีนี้มันเกิดจากว่าเรากับเขาว่าค่ะเคยทำงานที่กรุงเทพด้วยกันนะคะอยู่ด้วยกันมาตั้งสามปีที่เนี่ยเราทำธุรกิจส่วนตัวนิดอาชีพแม่ค้าออนไลน์
เนี่ยมันเริ่มประสบความสำเร็จมันก็ไปได้ดีเรื่อยเรื่อยเรื่อยจนกระทั่งเราเนี่ยกลับบ้านมาแล้วเราก็มาทำออฟฟิศมาทำอะไรเรียบร้อยแล้วทีนี้คติที่ว่าเค้าอ่ะอยากจะกลับบ้านไปช่วยครอบครัวซึ่งที่บ้านเขาก็มีธุรกิจที่บ้านเขาด้วย
ซึ่งของเค้าเนี่ยก็มาทำทุกวันนะคะ ก็คืออาจจะไม่ได้มีเวลามาอยู่กับเราเลยเงี้ย เราก็เออเข้าใจ เพราะว่าเค้าก็ต้องช่วยที่บ้าน ก็อยู่ประมาณประมาณครึ่งปีหลังจะกลับมาบ้านนะคะก็คือว่าตัวเค้าเนี่ยก็คืออาทิตย์นึงอ่ะจะมาหาเราได้ประมาณแบบสองสามวัน หรือไม่ก็กลับบ้านเลย
แต่เนี่ยความรู้สึกว่าพอห่างกันเนี่ยความรักมันเริ่มน้อยลงไม่รู้คิดเองหรือเปล่าเวลาเราทำงานแต่ก่อนจะช่วยกันใช่ไหมคะเดี๋ยวนี้เนี่ยคือการจัดการในเรื่องการเงินการงานและสต๊อกสินค้าเหลืออะไรทุกอย่างเนี่ยมันอยู่ที่เราหมดแต่เวลาแบบเค้าใช้เงินเนี่ยเค้าก็มาใช้กับเราเพิ่งสึกว่ามันมันมันโอเคหรือเปล่าเลย
เหมือนกับว่าเราทำงานคนเดียวแต่เพราะเขาช่วยที่บ้านเนี่ยเงินเค้าก็ไม่เคยให้เราเลยเหมือนเค้ารู้ว่า เออเราอ่ะทำงานหาได้เยอะกว่าเค้าก็เลยแบบปล่อยผ่านไม่ได้มาเอาอะไรมาให้เราทั้งที่จริงอ่ะเรื่องนั้นมันไม่เกี่ยวนะ
แต่เรื่องนั้นไม่เท่าไร ประเด็นคือ การเอาใจใส่ของนางคือลดน้อยลงไปกว่าเดิมเยอะมากๆ เราบอกไม่ถูก ว่า ทุกวันนี้ มันคือความรัก คืออะไรกันแน่