สวัสดีค่ะ ขอเเทนตัวเองว่าเอนะคะ
ปัจจุบัน เออายุ17ปี จำได้เลยค่ะว่าโดนผีอำครั้งแรกตอนนั้นอยู่ ม.1 ค่ะ (เอยู่กับยายที่ชัยภูมิ) วันเเรกก็กลัวมากค่ะ ตอนนั้นปะมาณตี1พีชายของเอกลับมาจากค่ายทหาร ประมาณว่ากึ่งหลับกึ่งตื่น เอก็ได้ยินเสียงรถขี่มาจอดที่หน้าบ้าน ได้ยินเสียงหมาเห่า จากนั้นตัวเริ่มชาเริ่มขยับไม่ได้ แล้วสักพักมันก็เหมือนเป็นความฝัน เอพยามพูดแต่รู้สึกเหมือนปากขยับไม่ได้ รู้สึกว่ามันเเข็งทื่อไปทั้งตัวขยับไม่ได้แม้แต่นิด เราก็พยายามดิ้น ดิ้นจนกระทั่งหลุด พอขยับตัวได้ก็ลุกขึ้นไปนอนกับยาย แล้วก็โดนอีก2รอบค่ะ กว่าจะนอนได้ก็เกือบตี5ค่ะ แล้วมีอยู่วันหนึ่งป้าเอมาจากเพรชบูรณ์มานอนที่บ้านเอ2คืน (ป้านอนกับยายนะคะ) เอก็ขอนอนด้วย (นอนกลางด้วย) เอก็นอนหงายเอามือทาบไว้ข้างตัว (ตอนโดนอำครั้งแรกยายบอกว่าเอนอนผิดท่าว่าอย่านอนเอามือก่ายหน้าอก) พอนอนหลับไปสักพักก็เริ่มเป็นอีกค่ะ ความรู้สึกประมาณว่ามันเริ่มหลับลึกขึ้นเรื่อยๆ (ขอใช้คำว่าไหลนะคะ) พอมันไหลดิ่งลงเรื่อยๆตัวก็เริ่มชาแล้วก็เป็นเหมือนความฝัน เริ่มเห็นเป็นเงาดำๆลอยอยู่เหนือตัวเอ เห็นเป็นผมยาวจนถึงก้น เอก็มองไปตามผม ก็สังเกตเห็นท้องของเงาว่าใหญ่มากเหมือน10เดือนยังไม่คลอด สมองตอนนั้นก็คิดไปว่าคงเป็นผีตายท้องกลม แล้วก็กลัวมากก็พยายามดิ้น ดิ้นยังไงก็ไม่หลุดเลยท่องนโม3จบ ก็ไม่หลุด เลยท่องสัพเพสัตตาแล้วก็ดิ้นจนหลุดค่ะ ... แล้วมันก็ผ่านไปอีกวัน ตื่นเช้ามาก็ไปเล่าให้ยายฟังยายบอกว่า คงเป็นวิญญาณที่พี่ชายเราไปเอาน้ำมันพลายมา (พี่คนที่เป็นทหารเคยบวชเรียนด้วยค่ะ) ..... แล้วเอก็เริ่มโดนผีอำบ่อยขึ้นๆ ไปนอนบ้านเพื่อนก็เป็น นอนหลับตอนกลางวันที่โรงเรียนก็เป็น จนจบ ม.3 ก็ย้ายไปเรียนอยู่กับแม่ที่ กทม. ไปถึงห้องแม่คืนแรกก็โดนเลยค่ะ จากนั้นเล่าให้แม่ฟัง แม่ก็หาสร้อยพระมาให้ใส่ ก็โอเคค่ะ ก็หายเป็นสักพัก แล้วก็กลับมาเป็นอีกเหมือนเดิมค่ะ เดี๋ยวมาเล่าต่อ ep.2 นะคะ ขอไปทำธุระสักครู่ค่ะ
การที่โดนผีอำบ่อยๆเกิดจากอะไรคะ ?
ปัจจุบัน เออายุ17ปี จำได้เลยค่ะว่าโดนผีอำครั้งแรกตอนนั้นอยู่ ม.1 ค่ะ (เอยู่กับยายที่ชัยภูมิ) วันเเรกก็กลัวมากค่ะ ตอนนั้นปะมาณตี1พีชายของเอกลับมาจากค่ายทหาร ประมาณว่ากึ่งหลับกึ่งตื่น เอก็ได้ยินเสียงรถขี่มาจอดที่หน้าบ้าน ได้ยินเสียงหมาเห่า จากนั้นตัวเริ่มชาเริ่มขยับไม่ได้ แล้วสักพักมันก็เหมือนเป็นความฝัน เอพยามพูดแต่รู้สึกเหมือนปากขยับไม่ได้ รู้สึกว่ามันเเข็งทื่อไปทั้งตัวขยับไม่ได้แม้แต่นิด เราก็พยายามดิ้น ดิ้นจนกระทั่งหลุด พอขยับตัวได้ก็ลุกขึ้นไปนอนกับยาย แล้วก็โดนอีก2รอบค่ะ กว่าจะนอนได้ก็เกือบตี5ค่ะ แล้วมีอยู่วันหนึ่งป้าเอมาจากเพรชบูรณ์มานอนที่บ้านเอ2คืน (ป้านอนกับยายนะคะ) เอก็ขอนอนด้วย (นอนกลางด้วย) เอก็นอนหงายเอามือทาบไว้ข้างตัว (ตอนโดนอำครั้งแรกยายบอกว่าเอนอนผิดท่าว่าอย่านอนเอามือก่ายหน้าอก) พอนอนหลับไปสักพักก็เริ่มเป็นอีกค่ะ ความรู้สึกประมาณว่ามันเริ่มหลับลึกขึ้นเรื่อยๆ (ขอใช้คำว่าไหลนะคะ) พอมันไหลดิ่งลงเรื่อยๆตัวก็เริ่มชาแล้วก็เป็นเหมือนความฝัน เริ่มเห็นเป็นเงาดำๆลอยอยู่เหนือตัวเอ เห็นเป็นผมยาวจนถึงก้น เอก็มองไปตามผม ก็สังเกตเห็นท้องของเงาว่าใหญ่มากเหมือน10เดือนยังไม่คลอด สมองตอนนั้นก็คิดไปว่าคงเป็นผีตายท้องกลม แล้วก็กลัวมากก็พยายามดิ้น ดิ้นยังไงก็ไม่หลุดเลยท่องนโม3จบ ก็ไม่หลุด เลยท่องสัพเพสัตตาแล้วก็ดิ้นจนหลุดค่ะ ... แล้วมันก็ผ่านไปอีกวัน ตื่นเช้ามาก็ไปเล่าให้ยายฟังยายบอกว่า คงเป็นวิญญาณที่พี่ชายเราไปเอาน้ำมันพลายมา (พี่คนที่เป็นทหารเคยบวชเรียนด้วยค่ะ) ..... แล้วเอก็เริ่มโดนผีอำบ่อยขึ้นๆ ไปนอนบ้านเพื่อนก็เป็น นอนหลับตอนกลางวันที่โรงเรียนก็เป็น จนจบ ม.3 ก็ย้ายไปเรียนอยู่กับแม่ที่ กทม. ไปถึงห้องแม่คืนแรกก็โดนเลยค่ะ จากนั้นเล่าให้แม่ฟัง แม่ก็หาสร้อยพระมาให้ใส่ ก็โอเคค่ะ ก็หายเป็นสักพัก แล้วก็กลับมาเป็นอีกเหมือนเดิมค่ะ เดี๋ยวมาเล่าต่อ ep.2 นะคะ ขอไปทำธุระสักครู่ค่ะ