หลังๆแฟนไม่เคยโทรหาไม่เคยถามว่าทำอะไรอยู่กินข้าวยัง

จุดอิ่มตัวของความสัมพันธ์... อยู่ด้วยกัน แต่ปราศจากความปรารถนาต่อกัน อยู่กันไปวันๆ เพราะหน้าที่และความเคยชิน เลิกงาน กินข้าว ต่างคนต่างพัก... ไม่มีบทสนทนา หรือความต้องการต่อกัน กับ การที่คนของตัวเ

เรากับสามีอยู่กินมา11ปีแล้วค่ะ เมือก่อนแฟนไม่ใช่คนติดเพื่อน หรืออาจจะติดแต่เพราะห่างเพื่อนเลยไม่ได้เจอกัน พอย้ายกลับมาอยู่บ้าน มาเจอเพื่อนฝูงเก่าๆ มันเลยทำให้เค้าต้องไปหาเพื่อนทุกวัน เรากับแฟนทำอาชีพค

เราอายุ 24 คะ เราทำงานแล้ว  แฟนอายุ  36 ไม่ได้ทำงาน วันๆอยู่แต่บ้าน จะไปไหนที ก็ต้องขอแม่ เดี๋ยวถามแม่ก่อน  จะทำอะไรก็แม่ๆ ๆ  จะไปเที่ยวแม่ไม่ให้ไปก็อด แฟนไม่มีเงินคะ เราให้ใช้เดือ

เรามีเเฟนในโลกบอทคนนึงค่ะ เรารู้สึกว่าความสัมพันธ์ตอนนี้ก็จะมีเเต่คุยกัน บางทีต่างคนต่างก็เบื่อกับความสัมพันธ์เเบบนี้ด้วย เราคบกับเเฟนในบอทคนนึง วันๆก็จะถามกันว่าทำไรอยู่กินข้าวยังนอนยัง เเบบนี้ไปเรื่

คือตอนนี้ทำโรงงานอยู่ค่ะ แต่รู้สึกว่ามันไม่ใช่ทางของเราเหมือนเราทำให้มันพ้นไปวันๆไม่มีความสุขเบื่อสังคมโรงงาน แต่พื้นเพที่บ้านก็เคยทำอาชีพค้าขายมาเราเลยชอบไปทางนั้นมากกว่า แต่สำคัญที่พ่อแม่ไม่เปิดทางใ

เบื่อ เซ็งจิต เวิ่นเว้อ ชีวิตไปเรื่อยๆ ทำไรดี ผ่านร้อน ผ่านหนาว ชีวิตเรื่อยเปื่อย ทำงานไปวันๆ ไปเช้า เย็นกลับบ้าน แฟนไม่มี เพื่อนน้อย ว่างเดินห้าง จบ

เราคุยกับพี่คนนึง อายุ31 การงานมั่นคง ชอบออกกำลังกาย ส่วนเรา 21 ค่ะ คุยกันได้ประมาณ2 เดือนค่ะ เจอกัน2ครั้ง ก็เดือนละครั้ง เค้าก็โอเคค่ะ ดูสุภาพบุรุษดี กวนๆ ไม่ได้ถือตัว แต่ก็วางตัวดี วันๆ ก็ไม่คุยอะ

ขอเริ่มต้นตั้งแต่แรก คือว่า เราเข้ามาทำงานตั้งแต่ปีที่แล้ว เดือนตุลาคมปี2567  หน้าที่คือ ออกบิล เรียงอินวอยหาPO ให้บช  จัดรถส่งของทุกวัน และเอางานให้พนักงานในลายผลิต มีช่างพิมพ์ ช่