ผมคบกับแฟนผมมาได้ประมาณ 3 ปีแล้วครับ
แต่ ในตอนเริ่มต้นที่เราคบกัน
ผมเคยได้พูดบางอย่างที่ไม่ดีกับทางบ้านของแฟนผม
เค้าอาจจะเป็นห่วงลูกสาวของเขาเค้าไม่ได้อยากให้ลูกสาวเค้าออกมาเที่ยวมากเท่าไหร่
แต่ผมกลับพูดไปว่า ไม่ให้เค้าได้ใช้ชีวิตของเค้าเองบ้างหรอครับ
คำพูดที่ไม่ทันคิดของผม กลายเป็นจุดชนวนให้เรื่องทุกอย่างมันดูเลวร้ายลง
ทางบ้านของเขาไม่ยอมรับผมที่เถียงฝ่ายเค้า
แต่เราก็ยังคบกันอยู่จนผ่านไปล่วงเลยก็เข้าปีที่ 3
โดยที่ทางบ้านเค้าก็ยังไม่ยอมรับผมอยู่แบบนี้
จนได้คุยกับแฟนล่าสุดว่า
ถ้ายังคบกับผมก็คบกันไป แต่ไม่ต้องให้ผมเข้าไปเกี่ยวข้องกับบ้านเค้า ไม่ต้องมาเจอ ไม่ต้องมาดีต่อกัน
ผมเคยคิดว่าอยากจะลองเข้าไปคุยกับที่บ้านเค้า ขอโทษพวกเค้า แต่เคยกลัวว่ามันจะเลวร้ายลงแล้วปล่อยให้มันเป็นแบบนี้มาตลอดไม่ยอมแก้ไข
ผมรู้สึกแย่ ที่ทำให้แฟนผมเหมือนต้องรู้สึกเลือกระหว่างผมกับพ่อแม่เค้าถึงแม้แฟนผมจะบอกว่า เค้าก็รักผม เค้าก็สงสารผมที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ เค้าก็ไม่อยากให้ผมต้องทนอยู่แบบนี้กับเค้า
ผมสับสนไปหมด เอาแต่คิดว่าถ้าเค้าเจอคนที่ดีกว่าผมเค้าคงมีความสุขมากกว่านี้
แต่ผมก็เห็นแก่ตัว ผมก็รักเค้า ไม่อยากเสียเค้าไป
บางครั้งผมก็อยากให้ตัวเองหายไป จะได้ไม่ต้องให้เค้ามาลำบากใจอีกต่อไป และไม่ต้องคิดเรื่องพวกนี้อีก
ไม่รู้จะทำยังไงดีจริงๆ เลยอยากมาระบายครับ
ผมควรเห็นแก่ตัวต่อไป หรือ ปล่อยเค้าไปดี
แต่ ในตอนเริ่มต้นที่เราคบกัน
ผมเคยได้พูดบางอย่างที่ไม่ดีกับทางบ้านของแฟนผม
เค้าอาจจะเป็นห่วงลูกสาวของเขาเค้าไม่ได้อยากให้ลูกสาวเค้าออกมาเที่ยวมากเท่าไหร่
แต่ผมกลับพูดไปว่า ไม่ให้เค้าได้ใช้ชีวิตของเค้าเองบ้างหรอครับ
คำพูดที่ไม่ทันคิดของผม กลายเป็นจุดชนวนให้เรื่องทุกอย่างมันดูเลวร้ายลง
ทางบ้านของเขาไม่ยอมรับผมที่เถียงฝ่ายเค้า
แต่เราก็ยังคบกันอยู่จนผ่านไปล่วงเลยก็เข้าปีที่ 3
โดยที่ทางบ้านเค้าก็ยังไม่ยอมรับผมอยู่แบบนี้
จนได้คุยกับแฟนล่าสุดว่า
ถ้ายังคบกับผมก็คบกันไป แต่ไม่ต้องให้ผมเข้าไปเกี่ยวข้องกับบ้านเค้า ไม่ต้องมาเจอ ไม่ต้องมาดีต่อกัน
ผมเคยคิดว่าอยากจะลองเข้าไปคุยกับที่บ้านเค้า ขอโทษพวกเค้า แต่เคยกลัวว่ามันจะเลวร้ายลงแล้วปล่อยให้มันเป็นแบบนี้มาตลอดไม่ยอมแก้ไข
ผมรู้สึกแย่ ที่ทำให้แฟนผมเหมือนต้องรู้สึกเลือกระหว่างผมกับพ่อแม่เค้าถึงแม้แฟนผมจะบอกว่า เค้าก็รักผม เค้าก็สงสารผมที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ เค้าก็ไม่อยากให้ผมต้องทนอยู่แบบนี้กับเค้า
ผมสับสนไปหมด เอาแต่คิดว่าถ้าเค้าเจอคนที่ดีกว่าผมเค้าคงมีความสุขมากกว่านี้
แต่ผมก็เห็นแก่ตัว ผมก็รักเค้า ไม่อยากเสียเค้าไป
บางครั้งผมก็อยากให้ตัวเองหายไป จะได้ไม่ต้องให้เค้ามาลำบากใจอีกต่อไป และไม่ต้องคิดเรื่องพวกนี้อีก
ไม่รู้จะทำยังไงดีจริงๆ เลยอยากมาระบายครับ