ตถาคตครรภ์ ที่ตั้งของจิตทั้งหลาย

ตถาคตครรภ์ ที่ตั้งของจิตทั้งหลาย

อาลยวิญญาณ (阿賴耶識) เป็นจิตดั้งเดิม เป็นฐานแห่งจิตทั้งหลาย ซึ่งอยู่ในภาวะธรรมชาติล้วนๆ มีความบริสุทธิ์ประภัสสรโดยธรรมชาติ เป็นครรภ์แห่งพระตถาคต (ตถาคตครรภ์) มีความงดงาม

จิตตัวนี้เป็นจิตธรรมชาติที่ให้เรามาทุกคน ทุกคนมี แม้แต่หมาตัวหนึ่งก็มีจิตประภัสสร ไม่มีไม่ได้

ทำไมถึงเรียกว่า "ตถาคตครรภ์" เพราะว่าจะต้องเรียกให้ดี เรียกว่าให้บริสุทธิ์ ให้คนทั้งหลายจับว่าเป็นจิตอันสูงสุด ถ้าไม่อย่างนั้นก็จะคิดว่าเป็นจิตของคนทั่วไป

"ตถาคตครรภ์" (Tathāgatagarbha) หรือ พุทธธาตุ (佛性 ฝอซิ่ง) ถือว่า ตถาคตครรภ์ เป็นภาวะบริสุทธิ์ดั้งเดิมที่มีอยู่ในจิตทั้งหลาย ภาวะนี้จึงเป็นเหมือนเมล็ดพันธุ์ (พีชะ) ที่จะพัฒนาไปสู่การตรัสรู้ต่อไป

คำว่า ตถาคตครรภ์ เป็นคำสมาสมาจากคำว่า ตถาคต (พระพุทธเจ้า) + ครรภ์ (สารัตถะ) ตถาคตครรภ์ จึงหมายถึงสารัตถะของพระพุทธเจ้า ในขณะที่ 佛性 ในภาษาจีนหมายถึงธรรมชาติของพระพุทธเจ้า ส่วนนิกายวัชรยานนิยามใช้คำว่าสุคตครรภ์ (https://th.wikipedia.org)

"ตถาคตครรภ์" ทางพราหมณ์เขาเรียกว่า "อาตมัน" ก็มีความหมายเหมือนกัน อย่างนี้ลอกกันมา เพียงแต่ชื่อไม่เหมือนกัน พอเรามองทะลุหมดก็เหมือนกันหมด ไม่ว่าจะเป็น ศิวะมัน วิษณุมัน ก็เหมือนกันหมด เพียงแต่ชื่อภาษาที่ใช้เรียกไม่เหมือนกัน ไม่ว่าจะเรียกยังไง สุดท้ายก็เป็นอย่างนี้แหละ

คำว่า "งดงาม"นั้น อย่าไปคิดว่าสวย หมายถึง ความไม่พร่องและพร้อม มีความสัปปายะ

^_^ ..._/\_... ^_^

ขอความเคารพ หากผู้รู้มีสิ่งชี้แนะ น้อมรับฟังเสมอ และขอความกรุณาแย้ง ชี้แจง ชี้แนะ แม้แต่ต้องการให้เพิ่มเติมสิ่งใด ก็ขอได้บอกกล่าวมา

อ.พรหมสิทธิ์ ทิพย์ธาดาวงศ์

เอื้อ-เกื้อ-กัน เป็นกัลยาณมิตรทุกขณะจิต
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่