สวัสดีคะ ปัจจุบันฉันจบการศึกษาจากคณะเภสัชมาได้เกือบ 2 ปี แล้วคะ
ตอนนี้ฉันสอบใบประกอบมา สามรอบแล้ว แต่รอบที่สามกำลังรอผลใบอยู่
ซึ่งฉันมีความรู้สึกว่ามันน่าจะไม่รอดเหมือนเดิม แต่ก็ไม่อยากคิดเองไปก่อน
ฉันเองก็พยายามอยากอ่านหนังสือ ฝึกทำข้อสอบ มีไปลงเรียนพิเศษด้วย พยายามหาข้อเสีย วิธีการอ่านหนังสือครั้งที่ผ่านมามาปรับปรุงและพยายามมาขึ้นกว่าเดิมทุกครั้ง แต่ฉันเองก็ไม่รู้ว่ามันต้องให้สุดๆแค่ไหนแต่ฉันก็พยายามให้ที่สุด ฉันเป็นคนรียนไม่เก่ง ฉันต้องอดทนและขยันกว่าคนอื่น
ตอนนี้ฉันเองก็ทำงานรับเป็น part time ที่ร้านยาแห่งหนึ่ง เดือนนึงฉันก็ได้คิวทำงานไม่กี่วันซึ่งเดือนนึงฉันก็หาาเงินได้หลักพัน-หมื่นห้า
ฉันรู้สึกเครียดมากกับการดำเนินไปของชีวิต พอไม่มีใบก็เหมือนไม่รู้จะเดินไปทางไหนดีมันไปยากและลำบากมาก ตลอดเวลาเกือย 2 ปีฉันพยายามที่จะไม่ทุ่มเทเรื่องงานหรือการหาเงินมากนักเพราะฉันพยายามเอาเวลาไปเรียนและอ่านหนังสือ แต่ชีวิตคนเราเงินก็คือสิ่งจำป็น
ตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันทุกข์ทรมานใจมาก ฉันต้องทนกับการโดนการดูถูก ฉันพยายามที่จะยิ้มแล้วปล่อยมันไป ภายนอกทุกคนมักบอกว่าฉันเป็นคนร่าเริง
แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าฉันร้องไห้ และ เหนื่อยหัวใจมากแค่ไหน
ตอนนี้ฉันเลยได้แต่คิดว่า ฉันจะเดินต่อไปทางไหนดี ทำยังไงกับชีวิตดี ฉันพยายามจะลองหางานสายอื่นที่สามารถทำได้ แต่ด้วยความที่ฉันเองก็ไม่เก่งเรื่องอื่นเลย
ฉันอยากถามเพื่อนๆ ว่า ถ้าไม่ทำงานสายเภสัช เราจะทำงานอะไรดี เพราะชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันจะไม่พยายามที่จะเอาใบประกอบมาให้ได้นะคะ
ขอบคุณคะ
จบเภสัช แต่ไร้ใบประกอบ
ตอนนี้ฉันสอบใบประกอบมา สามรอบแล้ว แต่รอบที่สามกำลังรอผลใบอยู่
ซึ่งฉันมีความรู้สึกว่ามันน่าจะไม่รอดเหมือนเดิม แต่ก็ไม่อยากคิดเองไปก่อน
ฉันเองก็พยายามอยากอ่านหนังสือ ฝึกทำข้อสอบ มีไปลงเรียนพิเศษด้วย พยายามหาข้อเสีย วิธีการอ่านหนังสือครั้งที่ผ่านมามาปรับปรุงและพยายามมาขึ้นกว่าเดิมทุกครั้ง แต่ฉันเองก็ไม่รู้ว่ามันต้องให้สุดๆแค่ไหนแต่ฉันก็พยายามให้ที่สุด ฉันเป็นคนรียนไม่เก่ง ฉันต้องอดทนและขยันกว่าคนอื่น
ตอนนี้ฉันเองก็ทำงานรับเป็น part time ที่ร้านยาแห่งหนึ่ง เดือนนึงฉันก็ได้คิวทำงานไม่กี่วันซึ่งเดือนนึงฉันก็หาาเงินได้หลักพัน-หมื่นห้า
ฉันรู้สึกเครียดมากกับการดำเนินไปของชีวิต พอไม่มีใบก็เหมือนไม่รู้จะเดินไปทางไหนดีมันไปยากและลำบากมาก ตลอดเวลาเกือย 2 ปีฉันพยายามที่จะไม่ทุ่มเทเรื่องงานหรือการหาเงินมากนักเพราะฉันพยายามเอาเวลาไปเรียนและอ่านหนังสือ แต่ชีวิตคนเราเงินก็คือสิ่งจำป็น
ตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันทุกข์ทรมานใจมาก ฉันต้องทนกับการโดนการดูถูก ฉันพยายามที่จะยิ้มแล้วปล่อยมันไป ภายนอกทุกคนมักบอกว่าฉันเป็นคนร่าเริง
แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าฉันร้องไห้ และ เหนื่อยหัวใจมากแค่ไหน
ตอนนี้ฉันเลยได้แต่คิดว่า ฉันจะเดินต่อไปทางไหนดี ทำยังไงกับชีวิตดี ฉันพยายามจะลองหางานสายอื่นที่สามารถทำได้ แต่ด้วยความที่ฉันเองก็ไม่เก่งเรื่องอื่นเลย
ฉันอยากถามเพื่อนๆ ว่า ถ้าไม่ทำงานสายเภสัช เราจะทำงานอะไรดี เพราะชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันจะไม่พยายามที่จะเอาใบประกอบมาให้ได้นะคะ
ขอบคุณคะ