เรื่องมีอยู่ว่า เรากับเค้าคบกันได้2ปีแล้วค่ะ แล้ววันนึงเค้ามาบอกเลิกเราค่ะ โดยให้เหตุผลว่า เค้ากับเราต่างกันเกินไปค่ะ เค้าบอกเค้าไม่ได้รู้สึกอยากเจอเราแต่ก็ไม่ได้รู้สึกไม่อยากเจอ เค้าบอกเค้าเฉยๆ เค้าไม่รู้ว่าจริงๆคำว่ารักเป็นยังไงค่ะ แต่ตลอดที่คบกันเค้าไม่เคยนอกใจนะคะ แล้วเค้าบอกทำไมเราถึงตามใจเค้าค่ะ
ซึ่งเราตอนนี้เลยงงว่าสิ่งที่เราทำมันไม่ดีหรอคะ
ตอนคบกันแรกๆเราขี้หึง งี่เง่า ไม่ยอมเชื่อใจเค้า จนทะเลาะกัน จึงได้มีการปรับ หลังจากนั้นเราไม่หึง ไม่เช็คโทรศัพท์ ไม่ห้ามถ้าจะไปเที่ยวกับเพื่อน ตอบไลน์ช้าเป็น4-5ชม เราก็ไม่ว่า ขอแค่ไปทำไรบอก ไม่บังคับ อยากคุยก็โทร บางวันไม่โทรก็ได้ ไม่เป็นไร ถ้ามีเรื่องไรบ่นให้ฟังหรือเล่าก็ค่อยมาเล่ากันฟังในทุกๆวันก่อนนอน เราเป็นแบบนี้มาปีกว่า แรกๆเราก็ไม่ค่อยโอเค แต่หลังๆเราก็แฮปปี้ได้ใช้ชีวิตอย่างเต็มที่ เรากับเค้าก็ดูเหมือนจะไม่มีปัญหาอะไร จนปิดเทอม เค้าไปต่างประเทศ เดือนกว่า เรากับเค้าคุยกันน้อยลง ไม่ได้เจอกันเลย แต่เราว่ามันก็ปกติ จนเค้ากลับมาก็ยังไปเที่ยวด้วยกันแฮปปี้ จนมีวันนึงเรานัดเค้ามากินข้าว ระหว่างนั่งรถ เค้าขับ เค้าก็ถามเราว่ามาคุยกันมั้ย คุยไปคุยมา เค้าบอกเลิกค่ะ ด้วยเหตุผลที่กล่าวมาข้างต้น เราช็อคนะ แต่เราก็ไม่ได้ยื้อ เราไม่รู้จะยื้อยังไง เพราะเค้าบอกเค้าคิดมาแล้ว ก็จากกัน เราขอเค้ากอด เค้าร้องไห้นะคะ แต่เราก็ได้แค่ปลอบใจเค้า ว่าไม่ต้องร้อง เดี๋ยวมันก็ดีขึ้น (เอาจริงตอนนี้เราก็ไม่รู้ว่าทำไมเราถึงต้องปลอบเค้า ทั้งๆที่เราข้างใน แทบจะสลายหมดแล้ว) เค้าบอกก่อนเปิดเทอมไม่ถึงสองอาทิตย์ค่ะ ตอนนี้จะเปิดเทอมแล้ว เรารุ้สคกอึดอัดบอกไม่ถูก คือตอนนี้เรายังไม่เจอเค้า เราก็โอเคนะคะ แต่ถ้าเราได้ยินชื่อหรือเห็นเค้าในโซเชียวเพื่อนคนอื่น เราแทบทรุด ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีคะ เรากับเค้าคณะเดียวกัน สาขาเดียวกัน เพื่อนกลุ่มเดียวกัน ต้องเจอหน้ากันทุกวันแทบเลี่ยงไม่ได้ เราไม่อยากให้เพื่อนคนอื่นอึดอัด แต่เราก็ไม่รู้ว่าต่อหน้าเราจะเข้มแข็งขนาดไหน พอจะมีใครให้คำแนะนำได้ล้างมั้ยคะ?
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามารับฟังเราและแนะนำเราค่ะ
ใครเคยมีแฟนเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน แล้วเลิกกันบ้างคะ ? ตอนนี้ค่อนข้างแพนิคค่ะ
ซึ่งเราตอนนี้เลยงงว่าสิ่งที่เราทำมันไม่ดีหรอคะ
ตอนคบกันแรกๆเราขี้หึง งี่เง่า ไม่ยอมเชื่อใจเค้า จนทะเลาะกัน จึงได้มีการปรับ หลังจากนั้นเราไม่หึง ไม่เช็คโทรศัพท์ ไม่ห้ามถ้าจะไปเที่ยวกับเพื่อน ตอบไลน์ช้าเป็น4-5ชม เราก็ไม่ว่า ขอแค่ไปทำไรบอก ไม่บังคับ อยากคุยก็โทร บางวันไม่โทรก็ได้ ไม่เป็นไร ถ้ามีเรื่องไรบ่นให้ฟังหรือเล่าก็ค่อยมาเล่ากันฟังในทุกๆวันก่อนนอน เราเป็นแบบนี้มาปีกว่า แรกๆเราก็ไม่ค่อยโอเค แต่หลังๆเราก็แฮปปี้ได้ใช้ชีวิตอย่างเต็มที่ เรากับเค้าก็ดูเหมือนจะไม่มีปัญหาอะไร จนปิดเทอม เค้าไปต่างประเทศ เดือนกว่า เรากับเค้าคุยกันน้อยลง ไม่ได้เจอกันเลย แต่เราว่ามันก็ปกติ จนเค้ากลับมาก็ยังไปเที่ยวด้วยกันแฮปปี้ จนมีวันนึงเรานัดเค้ามากินข้าว ระหว่างนั่งรถ เค้าขับ เค้าก็ถามเราว่ามาคุยกันมั้ย คุยไปคุยมา เค้าบอกเลิกค่ะ ด้วยเหตุผลที่กล่าวมาข้างต้น เราช็อคนะ แต่เราก็ไม่ได้ยื้อ เราไม่รู้จะยื้อยังไง เพราะเค้าบอกเค้าคิดมาแล้ว ก็จากกัน เราขอเค้ากอด เค้าร้องไห้นะคะ แต่เราก็ได้แค่ปลอบใจเค้า ว่าไม่ต้องร้อง เดี๋ยวมันก็ดีขึ้น (เอาจริงตอนนี้เราก็ไม่รู้ว่าทำไมเราถึงต้องปลอบเค้า ทั้งๆที่เราข้างใน แทบจะสลายหมดแล้ว) เค้าบอกก่อนเปิดเทอมไม่ถึงสองอาทิตย์ค่ะ ตอนนี้จะเปิดเทอมแล้ว เรารุ้สคกอึดอัดบอกไม่ถูก คือตอนนี้เรายังไม่เจอเค้า เราก็โอเคนะคะ แต่ถ้าเราได้ยินชื่อหรือเห็นเค้าในโซเชียวเพื่อนคนอื่น เราแทบทรุด ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีคะ เรากับเค้าคณะเดียวกัน สาขาเดียวกัน เพื่อนกลุ่มเดียวกัน ต้องเจอหน้ากันทุกวันแทบเลี่ยงไม่ได้ เราไม่อยากให้เพื่อนคนอื่นอึดอัด แต่เราก็ไม่รู้ว่าต่อหน้าเราจะเข้มแข็งขนาดไหน พอจะมีใครให้คำแนะนำได้ล้างมั้ยคะ?
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามารับฟังเราและแนะนำเราค่ะ