: "เราทำงานในองค์กรเดียวกัน...แต่คนละฝ่ายงานกัน เขาเพิ่งเข้ามาทำงานได้ไม่นานนัก ครั้งแรกที่เจอก็ไม่รู้สึกอะไร เพราะเจอแบบผ่านๆ ไม่ได้สนทนาอะไรกัน ...มาเจอจังๆก็เวลามีกิจกรรมภายใน เราหน่ะคนชอบถ่ายภาพ ก็เป็นคนเก็บภาพกิจกรรมประจำองค์กรอยู่แล้ว...ได้มีเวลามอง มีเวลาสัมผัส แบบไม่ได้คุยอะไรมากมายแค่ คำสองคำ แล้วก็มองเขาผ่านเลนส์กล้องซะส่วนใหญ่...
แล้วมันเกิดความรู้สึกที่ว่า...อยากรู้จักคนๆนี้ให้มากกว่านี้ อยากเข้าใกล้ให้ได้มากกว่านี้ แต่กลัวประเจิดประเจ้อ...เลยแอบมองเค้าคนนั้นผ่านเลนส์แก้เขิน รอยยิ้มที่มองมามันมีอะไรมากกว่า รอยยิ้มคนอื่นๆที่เคยถ่ายมา มัน Touch ความรู้สึกมาก....แล้วเวลาหัวไปมองก็เจอสายตาเขาจ้องมองมาเหมือนกันทุกที (***อันนี้ไม่ได้คิดไปเองน่ะ คือจะหันไปมองเขาแหละแต่หันไปตาเจอตาทุกที 👀)
จริงๆโคตรอยากเดินเข้าไปคุย อยากเข้าไปจีบตรงๆเลยแหละ แต่ติดตรงที่...ทั้งไม่กล้าก็ส่วนหนึ่ง ไม่อยากเจอความผิดหวังก็ส่วนหนึ่ง แต่บางทีเหมือนชีวิตเขาก็ดีอยู่แล้วน่ะ ตัวเราตอนนี้ก็ไม่ได้สบายอะไร....แค่ผู้ชายที่ชินกับการไม่มีใครมานานแล้วอยากมีใครสักคนอยู่ข้างๆเหมือนคนอื่นเขาแหละ แต่ไม่อยากให้ใครมาลำบากด้วยแหละ ...เหมือนว่าจะสบายใจที่จะยืนมองในมุมนี้มากกว่า ในตอนนี้"
เคยเป็นไหม มองคนที่ชอบผ่านเลนส์ 📷
แล้วมันเกิดความรู้สึกที่ว่า...อยากรู้จักคนๆนี้ให้มากกว่านี้ อยากเข้าใกล้ให้ได้มากกว่านี้ แต่กลัวประเจิดประเจ้อ...เลยแอบมองเค้าคนนั้นผ่านเลนส์แก้เขิน รอยยิ้มที่มองมามันมีอะไรมากกว่า รอยยิ้มคนอื่นๆที่เคยถ่ายมา มัน Touch ความรู้สึกมาก....แล้วเวลาหัวไปมองก็เจอสายตาเขาจ้องมองมาเหมือนกันทุกที (***อันนี้ไม่ได้คิดไปเองน่ะ คือจะหันไปมองเขาแหละแต่หันไปตาเจอตาทุกที 👀)
จริงๆโคตรอยากเดินเข้าไปคุย อยากเข้าไปจีบตรงๆเลยแหละ แต่ติดตรงที่...ทั้งไม่กล้าก็ส่วนหนึ่ง ไม่อยากเจอความผิดหวังก็ส่วนหนึ่ง แต่บางทีเหมือนชีวิตเขาก็ดีอยู่แล้วน่ะ ตัวเราตอนนี้ก็ไม่ได้สบายอะไร....แค่ผู้ชายที่ชินกับการไม่มีใครมานานแล้วอยากมีใครสักคนอยู่ข้างๆเหมือนคนอื่นเขาแหละ แต่ไม่อยากให้ใครมาลำบากด้วยแหละ ...เหมือนว่าจะสบายใจที่จะยืนมองในมุมนี้มากกว่า ในตอนนี้"