ความรู้สึกที่ไม่เคยลืม

ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ ฉันพยามลืมแต่มันกลับทำให้ฉันยิ่งจำเรื่องราวที่เราเคยทำ

มันอาจจะเป็นสิ่งที่ผ่านมานานแต่พอเห็นสิ่งบางอย่างมันทำให้รู้สึกว่าเรื่องราว

พึ่งจะผ่านไปเมื่อวาน ต่อให้ฉันพยามจะลบมันแต่สิ่งต่างๆมันทำให้คิดถึงเธอทุกวัน

ยังคิดถึงสถานที่ ที่เราสองคนไปและเจอกันครั้งแรก ถึงสถานที่นั้นมันจะเปลี่ยนไป

แต่ฉันยังคงจำที่ตรงนั้นได้ไม่เคยลืม สิ่งที่เราซื้อกินตอนหิว รูปคู่รูปแรกฉันก็ยังมีอยู่

ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเธอใช้วิธีไหนที่ลืมฉันได้ แต่เธอเก่งที่ทำให้ฉันยังจำเธอไม่ลืม

ตอนที่เธอเดินทางมาหาฉัน ฉันรู้สึกว่าเวลามันไวมากตอนที่อยู่ด้วยกัน

เวลาเธอนอนตักฉัน มันมีความสุกมากนะ แต่เวลานั้นมันก็ผ่านไปไวมาก

เวลาเราห่างกันมันทำให้คิดถึงมากขึ้น ห่วงมากขึ้น และหวงมากขึ้น แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

บางครั้งฉันอาจจะไม่เข้าจ อาจจะเอาแต่ใจ อาจจะพูดไม่ดีบ้างในบางครั้ง

ถึงแม้ตอนเลิกกันมันอาจจะเจ็บปวด แต่ก็ต้องยอมรับมันด้วยความเต็มใจ

อย่างน้อยก็เดินสวนกันถึงแม้ฉันรู้ว่ามันอาจจะยิ่งรู้สึกแย่แต่ก็ยอมเพื่ออยากเจอ

ตุ๊กตาตัวสุดท้ายที่ให้ไปมันคงจะไม่ได้ใหญ่เท่ากับขนาดที่เธอต้องการ

บางอย่างที่ฉันพูดและทำไม่ได้ สิ่งที่เธออยากได้แต่ฉันให้เจอไม่ได้ ฉันอยากจะขอโทษ

ยังมีอะไรที่อยากบอกมากกว่านี้แต่มันอธิบายเป็นตัวหนังสือไม่ได้

อยากให้เธอได้อ่าน .1120