สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 5
จริงครับ ความสามารถฝึกได้ แต่คาร์แร็กเตอร์มันฝึกไม่ได้ ถ้าไม่เป็นตัวเอง มันกลายเป็นการเล่นละครไปเลย
ลองนึกภาพ ถ้า BNK เต็มไปด้วยเมมเบอร์ที่มีความสามารถทั้งวง แต่ไม่มีคาร์แร็กเตอร์ประจำตัวซักคน
มันคือแดนเซอร์เต้นประกอบเพลงญี่ปุ่นชัดๆ เหมือนพวกวงไอดอลไม่ดังๆทั่วๆไป
แต่พอBNK มีคาร์แร็กเตอร์ ดึงจุดเด่นของแต่ละคนออกมา สเน่ห์ประจำตัว ถึงจะเต้นไม่ค่อยดีมาก แต่มันก็น่าสนใจ
น่าติดตามมากกว่า อันนี้แหละจุดขายของ 48Group ทั้งที่วงมีคนเยอะขนาดนี้ น่าจะเจ๊งไปตั้งนานแล้ว
แต่พอมีคาร์แร็กเตอร์ก็เอาเป็นจุดขาย เมมเบอร์ทุกคนตอบสนองตลาดต่างกัน มีจุดขายต่างกัน ทุกคนสามารถขายได้ (ขายได้มากขายน้อยก็ว่ากันไป)
อย่างเมมเบอร์ความสามารถเก่งๆของรุ่น 2 ไม่เห็นติดเลือกตั้งสักคน เพราะคาร์แร็กเตอร์ไม่ชัด ตกแฟนคลับได้ยาก
ยกตัวอย่างเลยละกัน สายความสามารถ ฝ้าย มายยู นิกี้ กับ สายคาร์แร็กเตอร์ วี แนทเธอรีน
ความสามารถของ ฝ้าย มายยู นิกี้ เก่งกว่า วีแนททุกอย่าง ทั้งร้องทั้งเต้น หน้าตาก็สู้ได้เลย แต่แฟนคลับน้อยกว่าที่ควรจะเป็นมากๆ
วี แนท ทั้งคู่ performance ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ อยู่ปานกลาง แต่มีคาร์แร็กเตอร์เป็นของตัวเอง มีทาร์เก็ตของตัวเอง สายเกม กับ สายบอล
ทุกคนนึกคาร์แร็กเตอร์ของ วี แนท ออก แต่ ฝ้าย มายยู นิกี้ คาร์แร็กเตอร์อะไร ทุกคนตอบไม่ได้ทันที
แล้วพอเทียบยอดขาย ก็เหนือกว่าทุกอย่าง ทั้งจำนวน และยอดเปย์
ความสามารถไม่พอ ก็ค่อยๆฝึกไปเรื่อยๆได้ แต่ ไม่มีคาร์แร็กเตอร์ เตรียมตัวถูกลืมได้เลย
พอจะสร้างคาร์แร็กเตอร์ ถ้ามันมากเกินไป ก็เป็นเหมือนการแสดง เผลอๆโดนโอตะแซะอีก
(เช่น ก่อน กับคาร์แร็กเตอร์ลุง พอก่อนไม่ค่อยไปหอมแก้มคนอื่น ก่อนค่อยๆถูกลืมไปเรื่อยๆ)
พอเทียบรุ่น 1 เจน ชัดมาก ก่อนที่จะมีคาร์แร็กเตอร์ งุ้ย ความนิยมก็ไม่ได้พุ่งขนาดนี้ (แถมมีพี่โอ๊ต มาแต่งเพลงให้ เสริมคาร์แร็กเตอร์ไปอีก)
ผักขม ก่อนที่จะมี คิคิ แฟนคลับก็ยังไม่เยอะเท่านี้ (ช่วงก่อนเลือกตั้ง กระแสสู้วีได้เลย คิคิ แล้ววิ่งขึ้นรถราง)
ตรงนี้ต่อให้ เจน กับ ผักขม สกิลเก่งขึ้นมากยังไง คนก็ไม่ได้จดจำมากเท่าคาร์แร็กเตอร์
เหมือน จิ๊บ ที่เป็นอันเดอร์ ริเวอร์ ถ้าไม่ฉายใน Girl Don't Cry ก็ไม่มีคนรู้หรอกว่าจิ๊บเก่งขนาดไหน
สรุป ยังไง คาร์แร็กเตอร์ก็สำคัญกว่าครับ
ลองนึกภาพ ถ้า BNK เต็มไปด้วยเมมเบอร์ที่มีความสามารถทั้งวง แต่ไม่มีคาร์แร็กเตอร์ประจำตัวซักคน
มันคือแดนเซอร์เต้นประกอบเพลงญี่ปุ่นชัดๆ เหมือนพวกวงไอดอลไม่ดังๆทั่วๆไป
แต่พอBNK มีคาร์แร็กเตอร์ ดึงจุดเด่นของแต่ละคนออกมา สเน่ห์ประจำตัว ถึงจะเต้นไม่ค่อยดีมาก แต่มันก็น่าสนใจ
น่าติดตามมากกว่า อันนี้แหละจุดขายของ 48Group ทั้งที่วงมีคนเยอะขนาดนี้ น่าจะเจ๊งไปตั้งนานแล้ว
แต่พอมีคาร์แร็กเตอร์ก็เอาเป็นจุดขาย เมมเบอร์ทุกคนตอบสนองตลาดต่างกัน มีจุดขายต่างกัน ทุกคนสามารถขายได้ (ขายได้มากขายน้อยก็ว่ากันไป)
อย่างเมมเบอร์ความสามารถเก่งๆของรุ่น 2 ไม่เห็นติดเลือกตั้งสักคน เพราะคาร์แร็กเตอร์ไม่ชัด ตกแฟนคลับได้ยาก
ยกตัวอย่างเลยละกัน สายความสามารถ ฝ้าย มายยู นิกี้ กับ สายคาร์แร็กเตอร์ วี แนทเธอรีน
ความสามารถของ ฝ้าย มายยู นิกี้ เก่งกว่า วีแนททุกอย่าง ทั้งร้องทั้งเต้น หน้าตาก็สู้ได้เลย แต่แฟนคลับน้อยกว่าที่ควรจะเป็นมากๆ
วี แนท ทั้งคู่ performance ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ อยู่ปานกลาง แต่มีคาร์แร็กเตอร์เป็นของตัวเอง มีทาร์เก็ตของตัวเอง สายเกม กับ สายบอล
ทุกคนนึกคาร์แร็กเตอร์ของ วี แนท ออก แต่ ฝ้าย มายยู นิกี้ คาร์แร็กเตอร์อะไร ทุกคนตอบไม่ได้ทันที
แล้วพอเทียบยอดขาย ก็เหนือกว่าทุกอย่าง ทั้งจำนวน และยอดเปย์
ความสามารถไม่พอ ก็ค่อยๆฝึกไปเรื่อยๆได้ แต่ ไม่มีคาร์แร็กเตอร์ เตรียมตัวถูกลืมได้เลย
พอจะสร้างคาร์แร็กเตอร์ ถ้ามันมากเกินไป ก็เป็นเหมือนการแสดง เผลอๆโดนโอตะแซะอีก
(เช่น ก่อน กับคาร์แร็กเตอร์ลุง พอก่อนไม่ค่อยไปหอมแก้มคนอื่น ก่อนค่อยๆถูกลืมไปเรื่อยๆ)
พอเทียบรุ่น 1 เจน ชัดมาก ก่อนที่จะมีคาร์แร็กเตอร์ งุ้ย ความนิยมก็ไม่ได้พุ่งขนาดนี้ (แถมมีพี่โอ๊ต มาแต่งเพลงให้ เสริมคาร์แร็กเตอร์ไปอีก)
ผักขม ก่อนที่จะมี คิคิ แฟนคลับก็ยังไม่เยอะเท่านี้ (ช่วงก่อนเลือกตั้ง กระแสสู้วีได้เลย คิคิ แล้ววิ่งขึ้นรถราง)
ตรงนี้ต่อให้ เจน กับ ผักขม สกิลเก่งขึ้นมากยังไง คนก็ไม่ได้จดจำมากเท่าคาร์แร็กเตอร์
เหมือน จิ๊บ ที่เป็นอันเดอร์ ริเวอร์ ถ้าไม่ฉายใน Girl Don't Cry ก็ไม่มีคนรู้หรอกว่าจิ๊บเก่งขนาดไหน
สรุป ยังไง คาร์แร็กเตอร์ก็สำคัญกว่าครับ
แสดงความคิดเห็น
จริงหรือไม่ BNK48 คาแร็คเตอร์ สำคัญกว่า ความสามารถ