เรื่องมีอยู่ว่าก่อนหน้านี้วางแผนจะไปเที่ยวไต้หวันกันกับเพื่อน เพื่อนก็บอกว่าไปเพราะตอนนั้นเพื่อนเราทะเลาะกับแฟนของนางพอดี นางก็กะจะไปเที่ยวพักใจ ก็นัดกันเรียบร้อย ตอนนั้นราคาตั๋วอยู่ที่13,000บาท เราก็บอกเพื่อนโอนเงินมาเราจะซื้อตั๋วแล้วนะ เพื่อนก็บอกเดี๋ยวไปโอนให้ เราก็รอ เช็คตั๋วทุกวันกลัวราคาตั๋วจะแพงขึ้น เรามาเกือบ1อาทิด ก็ยังไม่โอน จนเราเข้าไปดูตั๋ว ตั๋วขึ้นราคาจาก13,000เป็น18,000 เราก็ทักไปบอกเพือ่นว่า “เห้ย!! ตั๋วขึ้นเป็นหมื่น8แล้วนะ มันขึ้นมา5พันแล้ว สรุปยังไง จะโอนมาซื้อตั๋วเมื่อไหร่ “ แล้วสิ่งที่เพื่อนตอบเรากลับมาคือ “...กูไม่ไปแล้วอ่ะ “ เราก็ช็อคสิค่ะ ณ ตอนนั้นสิ่งที่อยู่ในหัวคือ กูรออะไรว่ะ ถ้าไม่ไปทำไมไม่บอกจะได้ชวนคนอื่น จะมารับปากทำไม และสิ่งที่พีคกว่านั้นคือ เรามารุ้ทีหลังว่านางคืนดีกับแฟนนางแล้ว นางก็เลยเปลี่ยนใจไม่ไปกับเรา
และล่าสุดนี้ นางมานอนที่ห้องเรา แล้วนางชวนเราไปดูแฟนนางเล่นดนตรีเพราะแฟนนางเพิ่งมาจาก ตจว มาเล่นดนตรีที่ กทม นางบอกว่าเดี๋ยวพอดูเสดแล้วจะกลับมาเอาของที่ห้องเรากับเราแล้วก็แฟนนางด้วย กลับมาพร้อมกับเราเลย เราก็โอเคๆไปก็ไป แล้วก็มีเพื่อนอีกคนไปด้วย ทีนี้พอดูจบแฟนนางบอกต้องไปกินข้าวกับรุ่นพี่ก่อน แฟนนางก็มาชวนเราแล้วก็เพื่อนอีกคนว่าให้ไปด้วยกันทั้งหมด อ่ะเรากับเพื่อนอีกคนก็ไปกับนางด้วย พอกินข้าวเสดก็ลากยาวไปเที่ยวกันอีกจนตี5กว่าๆ เราก็บอกเราจะกลับบ้านแล้วมันเช้าแล้ว เพื่อนเราก็บอกว่าให้เราไปนอนกับนางที่บ้านแฟนของนาง เราก็เลยบอกไม่เปนไร เราจะกลับห้องเรา เพื่อนอีกคนก็กลับห้องตัวเอง สรุป นางก็ไม่ได้กลับกับเรา เรากลับคนเดียว นางกลับไปกับแฟนของนางจร้าาาา
แล้วทีนี้นางก็บอกเราว่าเดี๋ยววันรุ่งขึ้นจะมาเอาของที่ห้องเรา พอเราตื่นมาเราโทไปนางบอกดูหนังอยุ่กับแฟนเดี๋ยวดูหนังเสร็จทักไป เราก็โอเค เย็นๆนางส่งข้อความมาบอกว่าวันนี้คงไม่ได้เข้าไปนะไปพรุ่งนี้ และถามเราวันนี้ทำงานไหมหรือไปทำงานพรุ่งนี้ เราก็บอกวันนี้เราหยุด พรุ่งนี้เราทำงาน นางก็บอกเราว่าวันพรุ่งนี้นางก็ทำงานเหมือนกันงั้นเดี๋ยวไปเจอกันที่ร้าน แล้วเลิกงานค่อยไปห้องเราพร้อมกับเราทีเดียวเลยเพราะเขานัดจะเอาเสื้อยีนกับชุดของเราที่เขาใส่ไปหาแฟนวันที่ไปดูแฟนเล่นดนตรีมาคืนเราและเขาก็บอกเราว่าเลิกงานก่อนกลับไปที่ห้องเรา เดี๋ยวเรากับเขาไปแวะห้วยขวางหาซื้อชุดใส่วันงานปาร์ตี้กัน เราก็โอเค
พอถึงวันรุ่งขึ้น เราตื่นมาประมานบ่ายโมง เราก็เห็นนางออนเฟสอยุ่นะ แต่ก็ไม่ได้ทักมาอะไรมา เราก็เออนัดกันไว้แล้ว ก็ไปเจอกันที่ร้านตามที่นางนัดล่ะกัน จนเราไปถึงร้าน เราก็รอจนถึงประมาน3ทุ่มแล้ว นางก็ยังไม่ถึงและไม่ส่งข้อความหรือโทมาบอก จนเราโทไปนางก็เหมือนกำลังเที่ยวอยุ่กับแฟนนางเพราะเสียงค่อนข้างดังคุยไม่รู้เรื่อง เราก็เลยวาง แล้วนางทักมาถามเราทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นว่า “ไปทำงานไหม “เราก็ถามกลับไปว่า “ทำไม” นางบอก “ป่าวก็แค่ถามดู” และนางถามเรามาว่า”เป็นอะไรรึป่าวตอบแปลกๆ” และในตอนนั้นด้วยความที่เราโมโหมากเพราะเราไปถึงแล้วและนั่งรอมาจน3ทุ่ม และมันไม่ใช่ครั้งแรกที่ผิดนัดกับเรา แต่มันหลายครั้งมาก เราเลยตอบไปตรงๆว่า “ไม่ชอบคนนัดไม่เปนนัด มันน่ารำคาน มันเหมือนคนโกหก ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง “ และเหมือนนางเพิ่งนึกขึ้นได้ว่านัดเราไว้ นางตอบเรามาว่า “อ่อ โกดกูที่ไม่ได้ไปทำงาน. นัดว่าจะไปแต่ไม่ได้ไป” และตามด้วยประโยคที่ว่า “ใช่กูมันน่ารำคาญ ขอโทษละกัน”
เราสตั้นไป3วิ คือสรุปกุผิดหรอ ผิดนัดนะเว้ย ผิดนัดทุกครั้ง และหลายๆครั้งเป็นคนนัดกุเองด้วย เวลาเดือดร้อนวิ่งมาหากุ กุอ้าแขนรับตลอดทั้งๆที่บางครั้ง สมควรไปหาแฟน แต่กลับบอกว่าไม่อยากรบกวนแฟน คืออะไร เวลาเดือดร้อน เวลาทุกข์ คิดถึงกุมาหากุ บางครั้งรบกวนยันพ่อของกุ แต่เวลามีความสุขอยู่กับแฟน แม้แต่นัดที่เป็นคนนัดเองยังไม่ใส่ใจเลย ลืมด้วยซ้ำว่านัดเพื่อนไว้ เราเลยตอบมันกลับไปว่า “เพราะที่จำได้ กุก็ไม่เคยผิดนัดและกุก็ไม่เคยปล่อยให้ไปคนเดียว ถ้ากุพุดว่ากุจะไป โอเคนะ ไปคิดดูดีๆ” มันอ่านแต่ก็ไม่ตอบอะไรกลับมา ผ่านมา2-3วัน มันก็มาเก็บของที่ห้องเรากับแฟนมัน พ่อเราก็บอกให้พูดเหมือนเดิม เราทำไมไม่ได้เราโกดมาก เราเลือกที่จะเงียบแต่ก็คุยบ้าง นางก็ตอบบ้าง แต่เรารุ้สึกได้ว่ามันไม่เหมือนเดิม ทั้งตัวเราและตัวมัน เพราะมันเป็นคนที่พูดตรงๆแรงๆกับคนอื่น แต่มันจะรับไม่ได้ถ้าเจอคนพูดตรงๆแรงๆหรือแทงใจดำมัน เพราะตั้งแต่คบกันมาเราไม่เคยพูดคำแรงๆ อย่างเช่นคำว่าน่ารำคาน ใส่นาง เวลาเราโมโหเราพยายามจะยุบหน่อพองหน่อ ไม่พุดแรงๆ เพราะเรารุ้นิสัยมันดีว่าถ้าเราพูดตรงๆบ้างมันรับไม่ได้หรอก แล้วเราก็รู้ว่ามันรับไม่ได้จริงๆจากปฎิกิริยาของนางวันที่มาเก็บของที่ห้องของเรา
แต่สำหรับเราครั้งนี้เราตัดสินใจพูดตรงๆเพราะเราเองโมโหมากๆแล้วด้วยเพราะมันหลายครั้งแล้ว และเรารุ้สึกว่าถ้าเป็นเพื่อนกันจริงๆเค้าจะต้องเรียนรู้ที่ปรับปรุงตัวเองบ้าง ควรจะเรียนรู้ที่จะสนใจและใส่ใจเวลานัดเพือนหรือรับนัดเพื่อนไว้ เพราะก่อนหน้านี้ เคยมีครั้งนึงนางนัดเพื่อนอีกคนนึงจะไปเที่ยวหัวหินกัน เพื่อนคนนั้นรับนัดนางไว้ นางก็จัดการทุกอย่างเรียบร้อย สุดท้ายเพื่อนคนนั้นไม่ไป นางก็มาพูดกับเราว่า “เห่ยกูเข้าใจล่ะเวลาที่นัดกันไว้เรียบร้อยแล้ว แล้วอยู่ดีๆคนนึงไม่ไปเนี้ยมันรุ้สึกยังไง กูเข้าใจแล้ว” แต่ก็ยังทำเหมือนเดิมกับเรา ซ้ำๆซากๆ แบบนี้เขาเห็นเราเปนเพื่อนจริงๆหรอ
แต่สำหรับเรา วันนั้นวันเกิดแฟนเรา นางไปแถวบ้านแฟนเราจะไปซื้อของชวนเรา เราก็ชวนแฟนเราไปเพราะนางบอกแปบเดียวๆ เราไปตั้งแต่10โมงเช้า นางซื้อของเสดเกือบ2ทุ่ม ไปนุ้นไปนี้ไปนั้น จนสุดท้ายเราทะเลาะกับแฟนเรา เพราะเราสัญญากับแฟนเราไว้ว่าวันเกิดเป็นของเขา แต่เขาก็โอเคถ้าจะไปเปนเพื่อนนางแปบนึง แต่สรุปไปทั้งวัน กลายเปนวันเกิดแฟนเราจากที่จะไปฉลองไปกินข้าวกัน2คน ทุกจบหมด แต่เราก็ไม่เคยโกรธนางเลยนะ แต่นางกีบทำเหมือนนัดของเพื่อนอย่างเรา
ไร้ค่าอ่ะ
ความรู้สึกของเราตอนนี้ ทั้งเสียใจ เสียความรู้สึก มันไม่รุ้จะอธิบายยังไงดี
เราอยากถามเพื่อนๆทุกคนว่า เรายังสมควรจะคบกับนางต่อไปไหม เพราะตอนนี้ใจเราก็รุ้สึกเสียดายคำว่าเพื่อนที่เราให้นาง แต่อีกใจเราก็ไม่อยากคบกับนางอีกแล้วอ่ะ เพราะเราก็ไม่รุ้ว่านางเห็นเราเป็นเพื่อนหรือเป็นที่พึ่ง
ขอโทษด้วยนะค่ะที่พิมมายืดยาวมาก ถือว่าเราขอระบายความในใจไปพร้อมกับขอความเห็นจากเพื่อนๆด้วยนะคะ
ถ้าเพื่อนผิดนัดและไม่เคยใส่ใจเวลานัดกัน ยังสมควรคบต่อไปไหม
และล่าสุดนี้ นางมานอนที่ห้องเรา แล้วนางชวนเราไปดูแฟนนางเล่นดนตรีเพราะแฟนนางเพิ่งมาจาก ตจว มาเล่นดนตรีที่ กทม นางบอกว่าเดี๋ยวพอดูเสดแล้วจะกลับมาเอาของที่ห้องเรากับเราแล้วก็แฟนนางด้วย กลับมาพร้อมกับเราเลย เราก็โอเคๆไปก็ไป แล้วก็มีเพื่อนอีกคนไปด้วย ทีนี้พอดูจบแฟนนางบอกต้องไปกินข้าวกับรุ่นพี่ก่อน แฟนนางก็มาชวนเราแล้วก็เพื่อนอีกคนว่าให้ไปด้วยกันทั้งหมด อ่ะเรากับเพื่อนอีกคนก็ไปกับนางด้วย พอกินข้าวเสดก็ลากยาวไปเที่ยวกันอีกจนตี5กว่าๆ เราก็บอกเราจะกลับบ้านแล้วมันเช้าแล้ว เพื่อนเราก็บอกว่าให้เราไปนอนกับนางที่บ้านแฟนของนาง เราก็เลยบอกไม่เปนไร เราจะกลับห้องเรา เพื่อนอีกคนก็กลับห้องตัวเอง สรุป นางก็ไม่ได้กลับกับเรา เรากลับคนเดียว นางกลับไปกับแฟนของนางจร้าาาา
แล้วทีนี้นางก็บอกเราว่าเดี๋ยววันรุ่งขึ้นจะมาเอาของที่ห้องเรา พอเราตื่นมาเราโทไปนางบอกดูหนังอยุ่กับแฟนเดี๋ยวดูหนังเสร็จทักไป เราก็โอเค เย็นๆนางส่งข้อความมาบอกว่าวันนี้คงไม่ได้เข้าไปนะไปพรุ่งนี้ และถามเราวันนี้ทำงานไหมหรือไปทำงานพรุ่งนี้ เราก็บอกวันนี้เราหยุด พรุ่งนี้เราทำงาน นางก็บอกเราว่าวันพรุ่งนี้นางก็ทำงานเหมือนกันงั้นเดี๋ยวไปเจอกันที่ร้าน แล้วเลิกงานค่อยไปห้องเราพร้อมกับเราทีเดียวเลยเพราะเขานัดจะเอาเสื้อยีนกับชุดของเราที่เขาใส่ไปหาแฟนวันที่ไปดูแฟนเล่นดนตรีมาคืนเราและเขาก็บอกเราว่าเลิกงานก่อนกลับไปที่ห้องเรา เดี๋ยวเรากับเขาไปแวะห้วยขวางหาซื้อชุดใส่วันงานปาร์ตี้กัน เราก็โอเค
พอถึงวันรุ่งขึ้น เราตื่นมาประมานบ่ายโมง เราก็เห็นนางออนเฟสอยุ่นะ แต่ก็ไม่ได้ทักมาอะไรมา เราก็เออนัดกันไว้แล้ว ก็ไปเจอกันที่ร้านตามที่นางนัดล่ะกัน จนเราไปถึงร้าน เราก็รอจนถึงประมาน3ทุ่มแล้ว นางก็ยังไม่ถึงและไม่ส่งข้อความหรือโทมาบอก จนเราโทไปนางก็เหมือนกำลังเที่ยวอยุ่กับแฟนนางเพราะเสียงค่อนข้างดังคุยไม่รู้เรื่อง เราก็เลยวาง แล้วนางทักมาถามเราทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นว่า “ไปทำงานไหม “เราก็ถามกลับไปว่า “ทำไม” นางบอก “ป่าวก็แค่ถามดู” และนางถามเรามาว่า”เป็นอะไรรึป่าวตอบแปลกๆ” และในตอนนั้นด้วยความที่เราโมโหมากเพราะเราไปถึงแล้วและนั่งรอมาจน3ทุ่ม และมันไม่ใช่ครั้งแรกที่ผิดนัดกับเรา แต่มันหลายครั้งมาก เราเลยตอบไปตรงๆว่า “ไม่ชอบคนนัดไม่เปนนัด มันน่ารำคาน มันเหมือนคนโกหก ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง “ และเหมือนนางเพิ่งนึกขึ้นได้ว่านัดเราไว้ นางตอบเรามาว่า “อ่อ โกดกูที่ไม่ได้ไปทำงาน. นัดว่าจะไปแต่ไม่ได้ไป” และตามด้วยประโยคที่ว่า “ใช่กูมันน่ารำคาญ ขอโทษละกัน”
เราสตั้นไป3วิ คือสรุปกุผิดหรอ ผิดนัดนะเว้ย ผิดนัดทุกครั้ง และหลายๆครั้งเป็นคนนัดกุเองด้วย เวลาเดือดร้อนวิ่งมาหากุ กุอ้าแขนรับตลอดทั้งๆที่บางครั้ง สมควรไปหาแฟน แต่กลับบอกว่าไม่อยากรบกวนแฟน คืออะไร เวลาเดือดร้อน เวลาทุกข์ คิดถึงกุมาหากุ บางครั้งรบกวนยันพ่อของกุ แต่เวลามีความสุขอยู่กับแฟน แม้แต่นัดที่เป็นคนนัดเองยังไม่ใส่ใจเลย ลืมด้วยซ้ำว่านัดเพื่อนไว้ เราเลยตอบมันกลับไปว่า “เพราะที่จำได้ กุก็ไม่เคยผิดนัดและกุก็ไม่เคยปล่อยให้ไปคนเดียว ถ้ากุพุดว่ากุจะไป โอเคนะ ไปคิดดูดีๆ” มันอ่านแต่ก็ไม่ตอบอะไรกลับมา ผ่านมา2-3วัน มันก็มาเก็บของที่ห้องเรากับแฟนมัน พ่อเราก็บอกให้พูดเหมือนเดิม เราทำไมไม่ได้เราโกดมาก เราเลือกที่จะเงียบแต่ก็คุยบ้าง นางก็ตอบบ้าง แต่เรารุ้สึกได้ว่ามันไม่เหมือนเดิม ทั้งตัวเราและตัวมัน เพราะมันเป็นคนที่พูดตรงๆแรงๆกับคนอื่น แต่มันจะรับไม่ได้ถ้าเจอคนพูดตรงๆแรงๆหรือแทงใจดำมัน เพราะตั้งแต่คบกันมาเราไม่เคยพูดคำแรงๆ อย่างเช่นคำว่าน่ารำคาน ใส่นาง เวลาเราโมโหเราพยายามจะยุบหน่อพองหน่อ ไม่พุดแรงๆ เพราะเรารุ้นิสัยมันดีว่าถ้าเราพูดตรงๆบ้างมันรับไม่ได้หรอก แล้วเราก็รู้ว่ามันรับไม่ได้จริงๆจากปฎิกิริยาของนางวันที่มาเก็บของที่ห้องของเรา
แต่สำหรับเราครั้งนี้เราตัดสินใจพูดตรงๆเพราะเราเองโมโหมากๆแล้วด้วยเพราะมันหลายครั้งแล้ว และเรารุ้สึกว่าถ้าเป็นเพื่อนกันจริงๆเค้าจะต้องเรียนรู้ที่ปรับปรุงตัวเองบ้าง ควรจะเรียนรู้ที่จะสนใจและใส่ใจเวลานัดเพือนหรือรับนัดเพื่อนไว้ เพราะก่อนหน้านี้ เคยมีครั้งนึงนางนัดเพื่อนอีกคนนึงจะไปเที่ยวหัวหินกัน เพื่อนคนนั้นรับนัดนางไว้ นางก็จัดการทุกอย่างเรียบร้อย สุดท้ายเพื่อนคนนั้นไม่ไป นางก็มาพูดกับเราว่า “เห่ยกูเข้าใจล่ะเวลาที่นัดกันไว้เรียบร้อยแล้ว แล้วอยู่ดีๆคนนึงไม่ไปเนี้ยมันรุ้สึกยังไง กูเข้าใจแล้ว” แต่ก็ยังทำเหมือนเดิมกับเรา ซ้ำๆซากๆ แบบนี้เขาเห็นเราเปนเพื่อนจริงๆหรอ
แต่สำหรับเรา วันนั้นวันเกิดแฟนเรา นางไปแถวบ้านแฟนเราจะไปซื้อของชวนเรา เราก็ชวนแฟนเราไปเพราะนางบอกแปบเดียวๆ เราไปตั้งแต่10โมงเช้า นางซื้อของเสดเกือบ2ทุ่ม ไปนุ้นไปนี้ไปนั้น จนสุดท้ายเราทะเลาะกับแฟนเรา เพราะเราสัญญากับแฟนเราไว้ว่าวันเกิดเป็นของเขา แต่เขาก็โอเคถ้าจะไปเปนเพื่อนนางแปบนึง แต่สรุปไปทั้งวัน กลายเปนวันเกิดแฟนเราจากที่จะไปฉลองไปกินข้าวกัน2คน ทุกจบหมด แต่เราก็ไม่เคยโกรธนางเลยนะ แต่นางกีบทำเหมือนนัดของเพื่อนอย่างเรา
ความรู้สึกของเราตอนนี้ ทั้งเสียใจ เสียความรู้สึก มันไม่รุ้จะอธิบายยังไงดี
เราอยากถามเพื่อนๆทุกคนว่า เรายังสมควรจะคบกับนางต่อไปไหม เพราะตอนนี้ใจเราก็รุ้สึกเสียดายคำว่าเพื่อนที่เราให้นาง แต่อีกใจเราก็ไม่อยากคบกับนางอีกแล้วอ่ะ เพราะเราก็ไม่รุ้ว่านางเห็นเราเป็นเพื่อนหรือเป็นที่พึ่ง
ขอโทษด้วยนะค่ะที่พิมมายืดยาวมาก ถือว่าเราขอระบายความในใจไปพร้อมกับขอความเห็นจากเพื่อนๆด้วยนะคะ