มันเหนื่อยนี่ต้องโดนเยอะขนาดไหนอ่ะ เรื่องตังที่ไม่พอใช้กิน พอพ้นเรื่องตัง ก็มาโดนครูด่าว่าเรื่อง ผช เรื่องใช้เงิน ทำตัวในเฟส ทำอะไรผิดไปหมดทุกอย่าง ป่วยไม่สบาย คนคุยหรือแฟนก็ไม่แน่ใจเพราะเหมือนเราจิงจังอยู่ฝ่ายเดียวก็ไม่คิดจะมาหากันเลย เมื่อคืนเเทบตาย แต่ก็บอกใครไม่ได้ เรานอนหอมันเป้นบ้านมี2ห้องนอนคนล่ะห้องกับเพื่อน กินยานอนอย่างเดียว เอ็นข้อเท้าฉีก ตีนเจ้บ เดินก็ปวดแทบตาย ทำอะไรแทบไม่ได้แต่ก็ต้องทำ ออกเอาผ้าไปซัก คนเดียว จะกร้าผ้าวางตักข้างหน้ารถเราเป็น สกุ้ปปี้ไอก็ดีหน่อย แต่ก็ลำบากตรงเท้าเจ้บ ข้าวก็ไม่ได้กิน กินน้ำเต้าหู้ ถุงเดียว นอนแทบไม่ได้ ขาก็ปวด ตัวก้ร้อน โรคซึมเศร้าที่เป็นอยู่ก็หนักขึ้นกว่าเดิม แย่มากกว่าเดิม เอ้นฉีก ไม่มีใครสนใจเลยทั้งครูทั้งเพื่อน ทั้งคนคุยหรือแฟน นั่นแหละ555 ตลกดี วันที่เอ็นข้อเท้าฉีกไม่มีใครสนเลยต้องนั่งอยู่คนเดียวจนเดื่อนสนิทมาพาไป รพ ตอนที่เป็นคือแข่งบอลกีฬาสี ไม่มีครูไม่มีเพื่อนคนอื่นไปดู ครูถามๆล่ะก็เดินหายไปเลยไม่สน ไม่แล รถล้ม ก็ดูแลตัวเองไม่มีใครสนสักนิด แทบจะไม่มองไม่เหลียวแล รถล้มต้องไปซื้อแอลกอฮอล์ยสแดง มาทำแผลเอง ทำเองหมด โคตรซวยเลย พ่อกับแม่ใหม่ก็เป็นนู้นนี่นั่นสารพัด มีปัญหากัขนก็มาลงกับเรา ชีวิตต้องเจออะไรหนักกว่านี้ไหม เพื่อนกลุ่มเดียวกัน ก็มาเกลียดหน้ากันเพราะเรื่องผู้ชาย เป็นเด็ก ผู้หญิงที่แทบจะไม่มีใครรักใครสนใจเลยก็ว่าได้ แม่ก็ไม่เคยสนเคยแคร์ ทำอะไรก็ไม่เคยดี ไม่เคยถูกใจใครสักคน
เครียด ไม่ไหวแล้วทำไงดี?