ช่วงนี้เดินทางด้วยรถไฟบ่อย ซึ่งตู้เสบียงในขบวนรถไฟนี่เป็นห้องอาหารระหว่างเดินทางเลยครับ และเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของรถไฟ
แต่เห็นว่าหลังๆ รถไฟสายไกลๆ ไม่ค่อยพ่วงตู้เสบียงกันแล้ว เวลาขึ้นรถไฟทีไีรต้องลุ้นทุกครั้งว่าขบวนที่เราจะไปมีตู้เสบียงไหม
ล่าสุดผมขึ้นขบวน 109 จากลพบุรีมาที่เชียงใหม่ ก็ไร้ตู้เสบียง เวลานั่งไปนานๆ แล้วหิว ต้องพึ่งพ่อค้าแม่ค้า ที่ขึ้นมาขายของตามทาง ซึ่งการกินบนที่นั่งโดยสารปกติไม่ค่อยสะดวกสักเท่าไหร่ ดีหน่อยผมนั่งชั้น 2 ยังมีโต๊ะพับจากเบาะด้านหน้า แต่ยังไงก็ไม่รู้สึกสบายเท่าไปกินที่ตู้เสบียง เพราะผมนั่งริมหน้าต่าง แล้วริมทางเดินข้างผมมีคนนั่งหลับอยู่
ทำไมเดี๋ยวนี้รถไฟไม่ค่อยพ่วงตู้เสบียงครับ
แต่เห็นว่าหลังๆ รถไฟสายไกลๆ ไม่ค่อยพ่วงตู้เสบียงกันแล้ว เวลาขึ้นรถไฟทีไีรต้องลุ้นทุกครั้งว่าขบวนที่เราจะไปมีตู้เสบียงไหม
ล่าสุดผมขึ้นขบวน 109 จากลพบุรีมาที่เชียงใหม่ ก็ไร้ตู้เสบียง เวลานั่งไปนานๆ แล้วหิว ต้องพึ่งพ่อค้าแม่ค้า ที่ขึ้นมาขายของตามทาง ซึ่งการกินบนที่นั่งโดยสารปกติไม่ค่อยสะดวกสักเท่าไหร่ ดีหน่อยผมนั่งชั้น 2 ยังมีโต๊ะพับจากเบาะด้านหน้า แต่ยังไงก็ไม่รู้สึกสบายเท่าไปกินที่ตู้เสบียง เพราะผมนั่งริมหน้าต่าง แล้วริมทางเดินข้างผมมีคนนั่งหลับอยู่