อันนี้ตั้งไว้ระบายอารมณ์นะคะ เพราะไม่มีที่ไหนเเล้วจริงๆ
' ทำไมช่วงนี้ถึงเหนื่อยจังหละ ถ้าเเค่นี้เหนื่อยเเล้วโตขึ้นจะไปทำอะไรได้ '
นี่คือสิ่งที่เราคิดมาตลอด
เราไม่ชอบ...เวลาที่ อีกคนหนึ่งทำผิด เเล้วมาด่าเราด้วย
เราไม่ชอบ... เวลาที่ อารมณ์เสียจากที่อื่น เเล้วมาชักสีหน้าใส่เรา
เราไม่ชอบ...เวลาที่เราถาม เเล้วตอบกลับพร้อมใส่อารมณ์ด้วย
เราไม่ชอบ...เวลาที่เราโดนเรื่องเเค่นั้น เเล้วอารมณ์เราดาวน์
เราไม่ชอบ...เวลาเราโดนเรื่องเเค่นั้นเเล้วเราร้องไห้
ทุกๆครั้ง ที่มีเรื่องอะไรที่คนในครอบครัวเราทำอะไรผิดไปคนนึง ป้าเค้าจะด่าเราด้วย ตอนเเรก เราคิดว่า เค้าคงไม่อยากให้เราเป็นเเบบนั้น แต่ช่วงนี้ เค้าจะตะคอกใส่หน้าเราด้วย
ทุกๆครั้งที่พี่ชายเรากลับมา ถ้าเค้าอารมณ์เสีย เค้าจะชอบพาลใส่เราตลอด
ทุกๆครั้งที่เราถามน้อง ว่าอยากได้อะไรไหม จะกินข้าวกับอะไรดี เค้าจะชอบชักสีหน้าใส่เเล้ว ตอบเเบบตะคอกตลอด
ทุกๆครั้งที่เรา โดนเเสดงรีเเอคชั่นเเบบนั้น เราไม่ชอบเวลาที่เราหยุดพูดไป เราอยากพูดนานๆ เเต่ตอนนั้นเราทำได้เเค่ไปนั่งดูพระอาทิตย์ตก
เเละในตอนกลางคืน ทุกๆครั้งที่เราคิดถึงเรื่องพวกนี้ เราจะร้องไห้ตลอด เราเกลียดสิ่งเเบบนี้ที่สุด
เเต่เราพูดกับใครไม่ได้เลย เราไม่กล้าบอกพ่อ เเม่เลย .....
พอเราคิดที่อยากจะตาย เเต่ไม่กี่วันก่อน ครูวิชาสังคมสอนว่า 'อย่าคิดที่จะตายง่ายๆเพราะ กว่าเราจะโตได้ขนาดนี้ โลกต้องเสียทรัพยากรไปตั้งเท่าไหร่' พร้อมกับเรากลัวเจ็บด้วย
เฮ้อ.....เบื่อ
เบื่อ...
' ทำไมช่วงนี้ถึงเหนื่อยจังหละ ถ้าเเค่นี้เหนื่อยเเล้วโตขึ้นจะไปทำอะไรได้ '
นี่คือสิ่งที่เราคิดมาตลอด
เราไม่ชอบ...เวลาที่ อีกคนหนึ่งทำผิด เเล้วมาด่าเราด้วย
เราไม่ชอบ... เวลาที่ อารมณ์เสียจากที่อื่น เเล้วมาชักสีหน้าใส่เรา
เราไม่ชอบ...เวลาที่เราถาม เเล้วตอบกลับพร้อมใส่อารมณ์ด้วย
เราไม่ชอบ...เวลาที่เราโดนเรื่องเเค่นั้น เเล้วอารมณ์เราดาวน์
เราไม่ชอบ...เวลาเราโดนเรื่องเเค่นั้นเเล้วเราร้องไห้
ทุกๆครั้ง ที่มีเรื่องอะไรที่คนในครอบครัวเราทำอะไรผิดไปคนนึง ป้าเค้าจะด่าเราด้วย ตอนเเรก เราคิดว่า เค้าคงไม่อยากให้เราเป็นเเบบนั้น แต่ช่วงนี้ เค้าจะตะคอกใส่หน้าเราด้วย
ทุกๆครั้งที่พี่ชายเรากลับมา ถ้าเค้าอารมณ์เสีย เค้าจะชอบพาลใส่เราตลอด
ทุกๆครั้งที่เราถามน้อง ว่าอยากได้อะไรไหม จะกินข้าวกับอะไรดี เค้าจะชอบชักสีหน้าใส่เเล้ว ตอบเเบบตะคอกตลอด
ทุกๆครั้งที่เรา โดนเเสดงรีเเอคชั่นเเบบนั้น เราไม่ชอบเวลาที่เราหยุดพูดไป เราอยากพูดนานๆ เเต่ตอนนั้นเราทำได้เเค่ไปนั่งดูพระอาทิตย์ตก
เเละในตอนกลางคืน ทุกๆครั้งที่เราคิดถึงเรื่องพวกนี้ เราจะร้องไห้ตลอด เราเกลียดสิ่งเเบบนี้ที่สุด
เเต่เราพูดกับใครไม่ได้เลย เราไม่กล้าบอกพ่อ เเม่เลย .....
พอเราคิดที่อยากจะตาย เเต่ไม่กี่วันก่อน ครูวิชาสังคมสอนว่า 'อย่าคิดที่จะตายง่ายๆเพราะ กว่าเราจะโตได้ขนาดนี้ โลกต้องเสียทรัพยากรไปตั้งเท่าไหร่' พร้อมกับเรากลัวเจ็บด้วย
เฮ้อ.....เบื่อ