เรื่องมีอยู่ว่าเราเป็นคนค่อนข้างจริงจังกับชีวิตมาก เรียนจบมาได้ 2 ปี เริ่มจริงจังกับการเก็บเงินมากเนื่องจากตอนเรียนไม่เคยได้เก็บเลยทำงานได้เงินมาก็เอามาจ่ายค่าเทอมหมด พอเรียนจบตอนนั้นก็ยังไม่ได้เก็บไม่ได้ออมแต่พอหลังๆมานี้เก็บและออมหนักมากจนตัดขาดชีวิตวัยรุ่นไปเลย ลองผิดลองถูกมาหลายครั้งครั้งนี้ย้ายมาทำงานไกลจากเพื่อนๆในกลุ่ม เวลาเพื่อนๆนัดกันทีเราก็จะไม่ค่อยได้ไปเนื่องจากอยู่ไกล ต้องบอกก่อนทุกวันนี้เราได้เงินเดือน เดือนละประมาณ 16,000 หักประกันสังคมแล้ว เราเก็บเดือนละ 6,000 ส่วน 10,000 ที่เหลือ จะมีค่ากินเดือนละ 3,000 ค่าทำหน้าเดือนละ 2,000 เก็บสะสมไว้ซื้อของใช้หรือไปเที่ยวเดือนละ 1,000 จ่ายหนี้กยศ.เดือนละ 1,000 เติมน้ำมันรถยนเดือนละ 1,000 ที่เหลืออีก 2,000 เอาไว้เป็นเงินสำรองเพื่ออยากได้อะไรหรือไม่พอใช้จากการกำจัดเงิน ถามว่าอยู่ได้ไหมตอบเลยว่าได้แต่ช่วงสิ้นเดือนจะหดหู่หน่อยแต่พอใช้ทุกเดือนนะสีๆไป55555555 แต่ประเด็นคือโดนเพื่อนว่าคนรอบข้างว่าเราเก็บเยอะไปทำตัวเองให้ลำบากเกินไป คือเดือนๆนึงเราไม่มีสิทธิ์ไปปาร์ตี้ไหนเลย โชคดีที่เราอยู่ไกลความเจริญเลิกงานมาก็เดินกับหอพักพนักงานนอน เช้าเดินมาทำงาน เดือนนึงจะกลับบ้าน 1-2 ครั้งบางครั้งก็ไม่เคยกลับเลย ส่วนไปหาเพื่อนก็มีไปหาบ้างบางทีก็ไม่ได้ไปหาเลย เรากำลังสับสนที่เราทำอยู่มันดีไหม (ส่วนตัวเราคิดว่าดีนะ) แต่พอเวลาเพื่อนชวนไปไหนเรารู้สึกลำบากใจ จนบางทีเราอยากเอารถไปคืนที่บ้านมากตัดปัญหาไปเลย
อยากออมเงินให้ได้เยอะๆ แต่ก็เหมือนไม่มีใครเข้าใจ