คือเราเป็นโรคซึมเศร้าอ่ะคะแล้วเราก็โลกส่วนตัวสูงด้วย ก่อนที่จะมาคบกับเค้าตอนแรกที่เค้าตามจีบเราไม่ได้รู้สึกอยากคบเค้าเลยคะ
ไม่รู้สึกรักด้วย แต่เค้าก็ตามตื้อจนแบบเราต้องยอมคบอ่ะคะ ก่อนที่จะคบเราก็ถามย้ำนะว่าแน่ใจว่าจะคบเค้าก็บอกว่าแน่ใจ ตอนแรกอะไรๆมันก็ดีนะคะเค้าก็ดีซื้ออะไรให้เราทุกอย่างถึงแม้เราจะไม่ได้ขอ เราก็เฉยๆ แต่ก็เริ่มเปิดใจด้วย แต่พอ2เดือน เค้าเริ่มจะจุกจิก โทรตาม ขอเฟส เล่นแอพไหนตามไปเฝ้าหมด แสดงความเป็นเจ้าของสุดๆแต่อันนี้เราเข้าใจ เริ่มระแวงเพราะเราไม่ค่อยได้โทรหาเค้าไม่ค่อยได้คุย อีกอย่างเราติดเรียนหนักมาก ยิ่งใกล้จะจบม.6 เราต้องเร่งหาที่เรียนด้วย มีปัญหาที่บ้านด้วย ยิ่งครอบครัวไม่อยากให้มีแฟนด้วยมันเลยทำให้เราหนักใจขึ้นไปอีก เราต้องแอบคุยกับเค้าตลอด เราก็พยายามปรับความใจ พยายามอธิบายให้เค้าได้รู้ เค้าก็บอกว่าเข้าใจแต่พอ มาอีกวันเค้ากลับทำแบบเดิม หาว่าเราไม่เข้าใจ
เราก็บอกว่าเราเข้าใจ เรารู้ว่าเธอรักมากแต่หยุดทำแบบนี้ไหม เค้าก็อ้างอีกว่าเราก็ไม่ได้จุกจิกไรเธอนิ เราก็ปล่อยเธอไปเรียนทั้งวันล่ะนะ คือแบบคนเรียนหนักมาก็อยากมีเวลาส่วนตัวเป็นของตัวเองบ้างเรามีเรื่องให้เครียดเยอะแยะนะคะ พอพูดงี้ปุ๊ปมันก็เริ่มทะเลาะกันหนักมาก เค้าเริ่มที่จะโทษตัวเองทำให้เรารู้สึกแย่ไปอีก เวลาทะเลาะกันทุกครั้งเค้ามักจะโทษตัวเองและขอโทษเราไม่ค่อยอินเลยทำให้เรารู้สึกผิด เป็นแบบนี้บ่อยมาก ยิ่งตอนที่พ่อแม่เรารู้เค้าบอกให้เราเลิกกับแฟนแล้วหันมาสนใจการเรียนจนเราก็ทะเลาะกับพ่อแม่อีก เพราะครอบครัวเรามีแต่คนจ้องดูถูกเยอะมาก นี้อีกหนึ่งสาเหตุที่เราเป็นโรคซึมเศร้าด้วย เราก็ไม่คิดที่จะเลิกกับเค้านะคะ ทุกครั้งที่ทะเลาะเราเองเป็นฝ่ายอธิบายให้เข้าใจตลอดแต่มันไม่ดีขึ้นมันยิ่งหนักไปอีก ทุกครั้งเราพยายามที่จะไม่พูดอะไรรุนแรง แบบว่า รำคาญนะ ออกไปจากชีวิตสักที เราไม่พูดเพราะเรากลัวเค้าจะเสียความรู้สึก
อีกอย่างเค้าชอบทำร้ายตัวเองด้วย
พอ3เดือนครั้งนึ่งที่เราลบเเฟนออกจากกลุ่มทั้งๆที่กลุ่มนั้นไม่มีอะไรเลย เค้าคงคิดว่าเรามีความลับอะไรกับเค้า เค้าทักมาบอกเราว่า ผมหวังกับคุณมากนะเพราะงั้นอย่าทำให้ผมผิดหวัง แล้วเค้าส่งรุปที่ชกกำแพง เราหนักใจมาก เราทั้งแคปทั้งอธิบายว่ามันไม่มีอะไรเลย เราร้องไห้เลยคะตอนนั้น เค้าบอกทำให้เราได้ทุกอย่างหวังกับเรามาก มันเป็นอะไรที่แย่ที่สุด จนเราบอกเลิกเค้าเพราะทนไม่ได้ แต่เค้าบอกไม่เลิก เเล้วก็ตื้อตามเคยว่าจนเราก็ใจอ่อน เราก็้ให้โอกาสเป็นครั้งสุดท้าย เพราะก่อนหน้านั้นเราให้โอกาสเค้าไปเยอะมาก เค้ายังทำแบบเดิมแต่หนักกว่าเพิ่มความประชดเข้าไปอีก
เค้าบอกว่าจะปล่อยให้เรามีเวลาส่วนตัว จะ เข้าใจเรามากขึ้นแต่ยังโทรจิก ทั้งที่เราก็บอกตลอดว่าอยู่กับพ่อแม่นะอย่าโทรมา เด้วถ้าได้กลับบ้านเราจะโทรหาไม่ก็ทัก แต่เค้ายังโทรมาเราโดนพ่อแม่ด่าอีกขนาดน้องเรายังอึดอัดแทนน้องเราช่วยคุยก็ดันมาว่าน้องเราอีก เราบอกอยากยุคนเดียวก็ยังทักมาถาม เช็คไอจี โพสประชด รู้หมดแหละว่าทำไรแต่ไม่พูด ตามไปหมดเหมือนโรคจิตอ่ะคะ หลายครั้งมากที่เราพยายามปรับตัวเข้าหา แต่เค้าทำให้เราต้องถอยห่างตลอด ตอนนี้4เดือนแล้วก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วคะตอนนี้เครียดไปหมดอึดอัดหนักกว่าเดิม
รู้สึกอึดอัด เวลาแฟนยุ่งเรื่องส่วนตัวเกินไป
ไม่รู้สึกรักด้วย แต่เค้าก็ตามตื้อจนแบบเราต้องยอมคบอ่ะคะ ก่อนที่จะคบเราก็ถามย้ำนะว่าแน่ใจว่าจะคบเค้าก็บอกว่าแน่ใจ ตอนแรกอะไรๆมันก็ดีนะคะเค้าก็ดีซื้ออะไรให้เราทุกอย่างถึงแม้เราจะไม่ได้ขอ เราก็เฉยๆ แต่ก็เริ่มเปิดใจด้วย แต่พอ2เดือน เค้าเริ่มจะจุกจิก โทรตาม ขอเฟส เล่นแอพไหนตามไปเฝ้าหมด แสดงความเป็นเจ้าของสุดๆแต่อันนี้เราเข้าใจ เริ่มระแวงเพราะเราไม่ค่อยได้โทรหาเค้าไม่ค่อยได้คุย อีกอย่างเราติดเรียนหนักมาก ยิ่งใกล้จะจบม.6 เราต้องเร่งหาที่เรียนด้วย มีปัญหาที่บ้านด้วย ยิ่งครอบครัวไม่อยากให้มีแฟนด้วยมันเลยทำให้เราหนักใจขึ้นไปอีก เราต้องแอบคุยกับเค้าตลอด เราก็พยายามปรับความใจ พยายามอธิบายให้เค้าได้รู้ เค้าก็บอกว่าเข้าใจแต่พอ มาอีกวันเค้ากลับทำแบบเดิม หาว่าเราไม่เข้าใจ
เราก็บอกว่าเราเข้าใจ เรารู้ว่าเธอรักมากแต่หยุดทำแบบนี้ไหม เค้าก็อ้างอีกว่าเราก็ไม่ได้จุกจิกไรเธอนิ เราก็ปล่อยเธอไปเรียนทั้งวันล่ะนะ คือแบบคนเรียนหนักมาก็อยากมีเวลาส่วนตัวเป็นของตัวเองบ้างเรามีเรื่องให้เครียดเยอะแยะนะคะ พอพูดงี้ปุ๊ปมันก็เริ่มทะเลาะกันหนักมาก เค้าเริ่มที่จะโทษตัวเองทำให้เรารู้สึกแย่ไปอีก เวลาทะเลาะกันทุกครั้งเค้ามักจะโทษตัวเองและขอโทษเราไม่ค่อยอินเลยทำให้เรารู้สึกผิด เป็นแบบนี้บ่อยมาก ยิ่งตอนที่พ่อแม่เรารู้เค้าบอกให้เราเลิกกับแฟนแล้วหันมาสนใจการเรียนจนเราก็ทะเลาะกับพ่อแม่อีก เพราะครอบครัวเรามีแต่คนจ้องดูถูกเยอะมาก นี้อีกหนึ่งสาเหตุที่เราเป็นโรคซึมเศร้าด้วย เราก็ไม่คิดที่จะเลิกกับเค้านะคะ ทุกครั้งที่ทะเลาะเราเองเป็นฝ่ายอธิบายให้เข้าใจตลอดแต่มันไม่ดีขึ้นมันยิ่งหนักไปอีก ทุกครั้งเราพยายามที่จะไม่พูดอะไรรุนแรง แบบว่า รำคาญนะ ออกไปจากชีวิตสักที เราไม่พูดเพราะเรากลัวเค้าจะเสียความรู้สึก
อีกอย่างเค้าชอบทำร้ายตัวเองด้วย
พอ3เดือนครั้งนึ่งที่เราลบเเฟนออกจากกลุ่มทั้งๆที่กลุ่มนั้นไม่มีอะไรเลย เค้าคงคิดว่าเรามีความลับอะไรกับเค้า เค้าทักมาบอกเราว่า ผมหวังกับคุณมากนะเพราะงั้นอย่าทำให้ผมผิดหวัง แล้วเค้าส่งรุปที่ชกกำแพง เราหนักใจมาก เราทั้งแคปทั้งอธิบายว่ามันไม่มีอะไรเลย เราร้องไห้เลยคะตอนนั้น เค้าบอกทำให้เราได้ทุกอย่างหวังกับเรามาก มันเป็นอะไรที่แย่ที่สุด จนเราบอกเลิกเค้าเพราะทนไม่ได้ แต่เค้าบอกไม่เลิก เเล้วก็ตื้อตามเคยว่าจนเราก็ใจอ่อน เราก็้ให้โอกาสเป็นครั้งสุดท้าย เพราะก่อนหน้านั้นเราให้โอกาสเค้าไปเยอะมาก เค้ายังทำแบบเดิมแต่หนักกว่าเพิ่มความประชดเข้าไปอีก
เค้าบอกว่าจะปล่อยให้เรามีเวลาส่วนตัว จะ เข้าใจเรามากขึ้นแต่ยังโทรจิก ทั้งที่เราก็บอกตลอดว่าอยู่กับพ่อแม่นะอย่าโทรมา เด้วถ้าได้กลับบ้านเราจะโทรหาไม่ก็ทัก แต่เค้ายังโทรมาเราโดนพ่อแม่ด่าอีกขนาดน้องเรายังอึดอัดแทนน้องเราช่วยคุยก็ดันมาว่าน้องเราอีก เราบอกอยากยุคนเดียวก็ยังทักมาถาม เช็คไอจี โพสประชด รู้หมดแหละว่าทำไรแต่ไม่พูด ตามไปหมดเหมือนโรคจิตอ่ะคะ หลายครั้งมากที่เราพยายามปรับตัวเข้าหา แต่เค้าทำให้เราต้องถอยห่างตลอด ตอนนี้4เดือนแล้วก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วคะตอนนี้เครียดไปหมดอึดอัดหนักกว่าเดิม