ประสบการณ์นอนกลางตอนกลางวัน

      ก่อนอื่นผมท้าวความผมออกไปกินข้าวเเล้วกลับมาที่ห้องอพาร์ทเม้นท์เเห่งหนึ่ง  ซึ่งผมพักมาประมาณ  5-6 เดือนเเล้ว 
มาถึงห้องก็เปิดคอมดูยูทูปปกตินอนเล่น
      เวลาผ่านไป...หนังท้องตึงหนังตาเริ่มหย่อนสุดท้ายก็หลับช่วงเวลาประมาณ 11.30 หลับ  สักพักผ่านไปประมาณ 30 นาที                         เหมือนตื่นมาเหมือนตื่นขึ้นมาก็พยายามลืมตาเเต่ลืมได้นิดเดียว
        เเต่เสียงยูทูปทีเปิดไว้ยังรันอยู่ได้ยินชัดเจน อยู่เหมือนได้ยินเสียงเข้าหูประมาณ "เเฮฟ์  เเฮฟ์  เเฮฟ์"  เสียงอารมณ์มาฟอฟันลากเสียกยาวๆ
ประมาณ 3 ครั้ง เเต่ผมไม่สามารถพูดหรือลืมตาขึ้นมาได้ พยายามลืมตาเเต่ลืมตาได้เเบบหลี่ๆนิดๆ มือผมคว้าจับอะไรสักอย่าง
นิ่มๆพยายามหันไปเห็นรางๆว่าเเขนขาวๆซีดมาก จับเเล้วสะบัดไม่หลุดพูดไม่ได้กระดุกกระดิกตัวไม่ได้เลย ผมพยายามสวดมนต์
ที่จำได้   เเต่ก็ไม่หลุดจากพวัง
       จนผมค่อยๆตั้งสตินึงถึงคุณเเม่ ตะโกนในใจว่า   "เเม่ช่วยผมด้วย!!!"
       เชื่อมั้ยครับ พริบตาหลุดตื่นขึ้นมาด้วยอาการเหนื่อยมาก  พยายามบอกตัวเองว่าฝันร้าย
       แต่อย่างน้อยผมก็รู้ว่า  " ไม่มีพรหรือเทพองค์ใด้...ดีเท่าเเม่ของเรา "