สวัสดีค่ะพี่น้องชาวพันพิฟทุกคน วันนี้มีเรื่องของหัวใจมาปรึกษา จริงๆก็รู้คำตอบว่า ควรต้องทำยังไง แต่หัวใจมันสั่งให้ไม่ลืม ไม่ตัดสักที
เราเรียนสาขาแพทย์สุขภาพที่ย่านรังสิต คุณพ่อเป็นข้าราชการตำรวจชั้นผุ้ใหญ่แถวภาคอีสาน ส่วนตัวแฟนเป็นออดิสบริษัทBIg4 อายุเราห่างกัน2ปีค่ะ
ขอเริ่มต้นถึงนิสัยของแฟนเรา พี่เขาเป็นคนที่มีคำพูดสูงมากจริงๆคล้ายๆกับพวกมีอีโก้สูง ชอบพูดไม่คิดถึงใจคนฟัง พูดเล่นไปเรื่อย คำพูดไม่เป็นคำพูด ไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือใหญ่
จนเคยมีเหตุการณ์เพราะคำพูดของเขาทำให้เขาแตกหักกับเพื่อนสนิทสมัยเรียนในรั่วจามจุรีด้วยกัน มีนิสัยติดการพนันฟุตบอลตั้งแต่เรียนมัธยมปลาย จนถึงวัยทำงาน
และเมื่อเดือนที่ผ่านมา เรากับแฟนทะเลาะกันบ่อย เราเป็นผญ อารมณ์รุนแรง บางครั้งมีคำพูดที่ไม่ควรพูด บอกก่อนว่าก่อนหน้านี้ไม่ว่าเจอเหตุการณ์อะไร เราเก็บและปล่อยผ่านทุกครั้ง ไม่ว่าตัวแฟนติดการพนัน มารู้หลังจากเป็นแฟนกันแต่เราก็ให้อภัย เลือกจะปิดบังครอบครัว และยังอยู่เคียงข้างเขา ช่วงชีวิตตอนนั้นในชีวิตเขาไม่เหลืออะไรเลยค่ะ เพื่อนที่เขาเคยคบ ก็หายไปจากชีวิตเขาเลย
ที่ผ่านมาแฟนเราประพฤติตัวดี เรารับรู้ได้ว่าเขารักเรา จนเดือนที่ผ่านมาเราทะเลาะกันบ่อยมาก สาเหตุอาจเป็นเพราะคำพูดของเขาที่ไม่รักษา แต่มุมของพี่เขาคิดว่า ทำไมแค่นี้ต้องทะเลาะ คนอื่นไม่เห็นเป็นแบบนี้ คือนิสัยเราจริงจังกับชีวิตค่อนข้างมาก. เวลาโมโหมักจะมีคำพูดแรงๆกริยาแรงๆออกไป มันเลยทำให้ช่วงหลังๆมีปัญหากันบ่อย เรายอมรับว่าอะไรที่ไม่ได้ดั่งใจเรา หรือตามที่เขาพูดไว้และทำไม่ได้ เราก็งอนงี่เง่าไปละ นี่คือข้อเสียของเรา
และวันนึงเขาเปลี่ยนไป เขาเริ่มกลับไปอยู่กับเพื่อน คุยกับเพื่อนเหมือนเดิม จนเราตัดสินใจที่จะขอถามเขาตรงๆและขอยุติความสัมพันธ์ เขาเลยยอมรับว่า เขายังรักเราอยู่ แต่ไม่ได้รักแบบแฟน ความใคร่มันหายไป เราลองมาเป็นพี่น้องกันไหม เขาไม่ได้อยากทิ้งไปไหน ยังอยากอยู่ดูแล ยังอยากเห็นเราสำเร็จ เขาบอกว่าเขาก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรกับความรู้สึกเขา เขาบอกว่าเขาอึดอัด ไม่เป็นตัวของตัวเอง แต่ตอนนี้ก็ยังไลน์มาหาถามไถ่ ยังมีรูปเราในปกไลน์ ยังมีชื่อเราบนเฟสเขา
ทางคุณพ่อคุณแม่เขาก็ไม่อยากให้เลิก บอกว่าเสียดายเรามาก เรายอมรับว่าเราประพฤติตัวดี และปฏิบัติตัวจนทางบ้านเขาชอบเรา คุณแม่เขาโทร และไลน์มาหาให้กำลังใจ และรู้สึกเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น เขารู้นิสัยลูกชายเขาดี และให้เราตัดลูกเขาได้เลยเพราะลูกเขาไม่ใช่ผชในอุดมคติของใคร และพ่อของเขาก็พูดว่าจะหาผู้หญิงดีๆแบบนี้ได้ที่ไหนอีก แม่เขาให้กำลังใจให้เข้มแข็งเพื่อตัวเราเอง
ตอนนี้ในสมองเราก็ไม่รู้ว่าทางบ้านเขาที่พูดเป็นความรู้สึกจริงๆมั้ย หรือแค่ต้องการซอฟอารมณ์ของเรา เพื่อที่จะปล่อยๆลูกชายเขาไป เพราะพ่อแม่ของเราเป็นข้าราชการตำรวจชั้นใหญ่พอสมควร ความรู้สึกคนเรามันเปลี่ยนกันง่ายขนาดนี้เลยหรอ ตอนเรารับรู้เขาไม่เหลืออะไรในชีวิตตกต่ำจากการพนัน เราเลือกที่จะรับได้ไม่ทิ้ง แต่ความอดทนของเขาช่างน้อยมากจริงๆ สถานะอะไรไม่ได้รักแบบแฟน แต่อยากดูแลเหมือนน้องสาว ยังเป็นห่วงและไม่ต้องการออกจากชีวิต มันบ้าจริงๆ ถามว่ามีคนใหม่มั้ยบอกว่าไม่มี นี่มันบ้าอะไรกัน
ที่มาตั้งกระทู้แค่อยากระบาย มีคนรับฟัง เรารับรู้ว่าควรทำยังไง และมันคงใช้เวลา ขอบคุณพื้นที่ดีๆตรงนี้ค่ะ
ถ้าคุณเจอรักแบบนี้ จะทำยังไง คิดยังไง
เราเรียนสาขาแพทย์สุขภาพที่ย่านรังสิต คุณพ่อเป็นข้าราชการตำรวจชั้นผุ้ใหญ่แถวภาคอีสาน ส่วนตัวแฟนเป็นออดิสบริษัทBIg4 อายุเราห่างกัน2ปีค่ะ
ขอเริ่มต้นถึงนิสัยของแฟนเรา พี่เขาเป็นคนที่มีคำพูดสูงมากจริงๆคล้ายๆกับพวกมีอีโก้สูง ชอบพูดไม่คิดถึงใจคนฟัง พูดเล่นไปเรื่อย คำพูดไม่เป็นคำพูด ไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือใหญ่
จนเคยมีเหตุการณ์เพราะคำพูดของเขาทำให้เขาแตกหักกับเพื่อนสนิทสมัยเรียนในรั่วจามจุรีด้วยกัน มีนิสัยติดการพนันฟุตบอลตั้งแต่เรียนมัธยมปลาย จนถึงวัยทำงาน
และเมื่อเดือนที่ผ่านมา เรากับแฟนทะเลาะกันบ่อย เราเป็นผญ อารมณ์รุนแรง บางครั้งมีคำพูดที่ไม่ควรพูด บอกก่อนว่าก่อนหน้านี้ไม่ว่าเจอเหตุการณ์อะไร เราเก็บและปล่อยผ่านทุกครั้ง ไม่ว่าตัวแฟนติดการพนัน มารู้หลังจากเป็นแฟนกันแต่เราก็ให้อภัย เลือกจะปิดบังครอบครัว และยังอยู่เคียงข้างเขา ช่วงชีวิตตอนนั้นในชีวิตเขาไม่เหลืออะไรเลยค่ะ เพื่อนที่เขาเคยคบ ก็หายไปจากชีวิตเขาเลย
ที่ผ่านมาแฟนเราประพฤติตัวดี เรารับรู้ได้ว่าเขารักเรา จนเดือนที่ผ่านมาเราทะเลาะกันบ่อยมาก สาเหตุอาจเป็นเพราะคำพูดของเขาที่ไม่รักษา แต่มุมของพี่เขาคิดว่า ทำไมแค่นี้ต้องทะเลาะ คนอื่นไม่เห็นเป็นแบบนี้ คือนิสัยเราจริงจังกับชีวิตค่อนข้างมาก. เวลาโมโหมักจะมีคำพูดแรงๆกริยาแรงๆออกไป มันเลยทำให้ช่วงหลังๆมีปัญหากันบ่อย เรายอมรับว่าอะไรที่ไม่ได้ดั่งใจเรา หรือตามที่เขาพูดไว้และทำไม่ได้ เราก็งอนงี่เง่าไปละ นี่คือข้อเสียของเรา
และวันนึงเขาเปลี่ยนไป เขาเริ่มกลับไปอยู่กับเพื่อน คุยกับเพื่อนเหมือนเดิม จนเราตัดสินใจที่จะขอถามเขาตรงๆและขอยุติความสัมพันธ์ เขาเลยยอมรับว่า เขายังรักเราอยู่ แต่ไม่ได้รักแบบแฟน ความใคร่มันหายไป เราลองมาเป็นพี่น้องกันไหม เขาไม่ได้อยากทิ้งไปไหน ยังอยากอยู่ดูแล ยังอยากเห็นเราสำเร็จ เขาบอกว่าเขาก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรกับความรู้สึกเขา เขาบอกว่าเขาอึดอัด ไม่เป็นตัวของตัวเอง แต่ตอนนี้ก็ยังไลน์มาหาถามไถ่ ยังมีรูปเราในปกไลน์ ยังมีชื่อเราบนเฟสเขา
ทางคุณพ่อคุณแม่เขาก็ไม่อยากให้เลิก บอกว่าเสียดายเรามาก เรายอมรับว่าเราประพฤติตัวดี และปฏิบัติตัวจนทางบ้านเขาชอบเรา คุณแม่เขาโทร และไลน์มาหาให้กำลังใจ และรู้สึกเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น เขารู้นิสัยลูกชายเขาดี และให้เราตัดลูกเขาได้เลยเพราะลูกเขาไม่ใช่ผชในอุดมคติของใคร และพ่อของเขาก็พูดว่าจะหาผู้หญิงดีๆแบบนี้ได้ที่ไหนอีก แม่เขาให้กำลังใจให้เข้มแข็งเพื่อตัวเราเอง
ตอนนี้ในสมองเราก็ไม่รู้ว่าทางบ้านเขาที่พูดเป็นความรู้สึกจริงๆมั้ย หรือแค่ต้องการซอฟอารมณ์ของเรา เพื่อที่จะปล่อยๆลูกชายเขาไป เพราะพ่อแม่ของเราเป็นข้าราชการตำรวจชั้นใหญ่พอสมควร ความรู้สึกคนเรามันเปลี่ยนกันง่ายขนาดนี้เลยหรอ ตอนเรารับรู้เขาไม่เหลืออะไรในชีวิตตกต่ำจากการพนัน เราเลือกที่จะรับได้ไม่ทิ้ง แต่ความอดทนของเขาช่างน้อยมากจริงๆ สถานะอะไรไม่ได้รักแบบแฟน แต่อยากดูแลเหมือนน้องสาว ยังเป็นห่วงและไม่ต้องการออกจากชีวิต มันบ้าจริงๆ ถามว่ามีคนใหม่มั้ยบอกว่าไม่มี นี่มันบ้าอะไรกัน
ที่มาตั้งกระทู้แค่อยากระบาย มีคนรับฟัง เรารับรู้ว่าควรทำยังไง และมันคงใช้เวลา ขอบคุณพื้นที่ดีๆตรงนี้ค่ะ