เรื่องสั้น เธอคือที่หนึ่งของหัวใจ

ชื่อเรื่อง มุสลีมะห์ผู้โดดเดียวแค่เพียงดุนยา Faith-Based Islamic Novel ในโลกที่เต็มไปด้วยค่านิยมหลากหลาย ซาฮาราเลือกเดินบนเส้นทางแห่งศรัทธาด้วยหัวใจมั่นคง การสวมใส่นิกอบไม่ใช่เพียงเครื่องแต่งกาย แต่

ตามชื่อหัวข้อเลยค่ะ พอดีหนูจะแต่งกลอนทำกีฬาสีแต่คิดไม่ออก บางทีแต่งแล้วไปต่อไม่ได้เลยอยากขอความช่วยเหลือจากพี่ๆที่แต่งกันค่ะ

ฉันคือวินยา—ดวงจิตที่ยังคงวนเวียนอยู่ในโลกนี้ เพราะความรักที่ไม่เคยได้พูดออกไป ฉันรักเธอมานาน รักแบบเงียบๆ รักแบบไม่กล้าบอก รักแบบที่เธออาจไม่เคยรู้ ทุกครั้งที่เธอยิ้ม ฉันเฝ้ามองอยู่ห่างๆ ทุกครั

ฟ้าสลัว หัวใจ ใกล้สลาย อยู่เหมือนตาย ขมขื่น ในคืนเหงา ภาพฉันตอน สะท้อน กระจกเงา ไม่เหลือเค้า คนก่อน ตอนเธอมี นาฬิกา ของฉัน นั้นหยุดเดิน ตั้งแต่เธอ ห่างเหิน เดินจากหนี ฟ้ายังมี ดาวเดือน เหมือนทุกที แต

ผมเคยผิดหวังกับความรักอย่างหนักครั้งหนึ่ง จนตัดสินใจปิดหัวใจตัวเอง ไม่ให้ใครเข้ามาได้อีกนานถึง 3 ปี แต่แล้ววันหนึ่ง… ผมได้เห็นผู้หญิงคนหนึ่ง เพียงแค่เห็นครั้งแรก หัวใจที่ปิดตายของผมก็เหมือนมีแ

กับวันที่ห่างไกล หัวใจยังผูกพันธ์ กับคืนวันที่จากกัน ฝันฉันนั้นเป็นเธอ เฝ้ารอคอยวันได้พบเจอ ใจละเมอเพ้อถึงเธอไม่เว้นวัน อาจจะมีบ้างทุกโมงยาม ใจรนราน อยากกลับไปพบหน้าน้อง อยากเผยความในใจออกไป ว่าใจด

ผ่านวันเวลากับช่วงเวลาสับสนปะปนความหม่นหมองของจิตใจมาได้ช่วงเวลาหนึ่ง ชีวิตจึงมีอะไรให้นึกถึง บางความทรงจำควรเก็บไว้ซึ่งบทเรียน บางความทรงจำควรตัดทิ้งลบทิ้งและเรียนรู้ไปกับมัน ถึงความคิดความฝันความห

รู้​ว่ารัก ของเรา เบาบางลง และเธอคง ลาลับ กลับสู่ฟ้า ก่อนที่คน เดินดิน กินน้ำตา ขอเวลา ปรับตัว เตรียมหัวใจ ยืดเวลา ให้หน่อย ค่อยห่างเหิน ยังอ่อนแอ มากเกิน เดินต่อไหว หากลบความ ผูกพัน ได้วันใด ฉันจะเ