ความรู้สึกของเกมแรกคัดโอ ตอน2016กับ2019

จำได้ว่า ในรอบคัดโอ2016 เกมแรกเจอโดมินิกัน ไทยฟอร์มดีมาก
อรเหนียว บุกคม ปูบอลแรกงามๆ เพียวสามเมตรปังมาก เกมบล็อกของแนน มากันครบ
เห็น ณ ตอนนั้นคิดแว๊บแรกเลยว่า ถ้าเล่นดีแบบนี้ ระบบทีมดีแบบนี้ ได้ไปโอลิมปิกแน่

ไลน์อัพ 2016 คือ หน่อง แนน นุส อร เพียว ปู
ไลน์อัพ 2019 คือ หน่อง แนน นุส อร มาดาม บิ๋ม
แต่เทียบ 2016-2019 มันก็ตามสภาพร่างกายนกฬ ผ่านไปหลายปีก็ต้องมีดรอปเป็นธรรมดา
แม้ตัวผู้เล่นจะไม่เหมือนกันเปะ ๆ แต่จุดหนึ่งที่เห็นได้ชัดเลยคือระบบทีมไม่ทำงานประสานเป็นหนึ่งเดียวกัน

เกมกับเซอร์เบียเมื่อวานมันยังดูไม่พริ้ว ไม่ลื่นไหล เหมือนตอน 2016 
หรือไม่รู้ว่า เป็นเพราะตอน 2016 คัดโอจัดพ.ค. เป็นทัวร์แรกๆเลยมั้งในนามทีมชาติที่ออกไปแข่ง (wgp2016 แข่งมิ.ย.)
เราในฐานะคนดู ที่ไม่ได้เห็นทีมไทยแข่งมาหลายเดือน เลยค่อนข้างว้าวกับเกมแรกที่แข่ง ตอนนั้น เกมนั้น ดีมากจริงๆ