ตามหัวเรื่องเลยค่ะ เราคบกันเกือบ3ปี เราเป็นผญที่อ่อนไหวง่าย นิดหน่อยก็ร้อง ชอบคิดมากจนกระทั่ฃกินไม่ได้นอนไม่หลับเลย มันเลวร้ายมาก เรื่องเกิดจาก
เมื่อพ้นจากวัยมัธยมเข้าสู่ช่วงมหาลัย เป็นหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิตเราทั้งคู่ เราอยู่แค่มี.6แต้เขาขึ้นมหาลัยเจอเพื่อนใหม่ สังคมใหม่ๆ ช่วงแรกๆเขาปกติเหมือนเดิม พอเข้าช่วงกิจกรรมเจอคนมากหน้าหลายตา เรื่องกินลงกินเหล้าไปต้องถามค่ะ เพื่อนชวนคือไปหมด จนวันนึงผญอย่างเรารู้สึกมีเซ้นท์บางอย่าฃว่าเขาเปลี่ยนไป ซึ่งมันชัดมากๆจนเรามารู้ความจริงว่าเขามีอะไรกับคนอื่น แต่มันเป็นครั้งแรก เราเสียใจ วิตก ความเชื่อใจหายไปหมดเลย แต่เขาขอโอกาส เรายอมรับเราใจอ่อนเพราะเขาก็ดีกับเรามาตลอด หลังจากนั้นก็ไม่มีเรื่องอะไรเลย จนเราขึ้นปี1เรียนที่เดียวกันแต่คนละคณะกัน เราเจอเขาบ่อยอยู่กับเขาแทบทุกวัน เขาทำกิจกรรมเป็นพี่ว๊าก เขาหน้าตาดีระดับนึงและแน่นอนว่าสังคมมหาลัยไม่มีใครแคร์อะไรทั้งนั้น เขาไม่เข้าหาคนอื่น มีแค่การแซวกับเพื่อน แต่มีผญคนนึงเข้าหา ทักมา ชวนคุยจนไปมีอะไรกัน เรารู้เรื่องหลังจากวันนั้นเพียงวันเดียวเราช็อคมาก ที่เรารู้ทุกอย่างทีหลังอีกแล้ว เขาร้องไห้ เขาขอโอกาสเรา บอกว่าเราดีมากเค้าไม่อยากเสียเราไป เรารักเค้ามากเราร้องไห้และอยู่กับเขาทั้งคืน ตื่นเช้ามาเขามาส่งเราก็มาทำกิจกรรมต่อ ความรู้สึกในใจเราเรารักแต่เราก็เจ็บมากเหมือนกันเพราะเราคิดถึงแต่สิ่งดีดีที่เขาทำให้ ความเชื่อใจเราลดลงไปอีก เรากลัว เราควรทำยังไงกับความคิดตัวเองดี ใครเคยเจอแบบนี้บ้างมันลำบากใจมากๆจิตใจเราไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย เราคิดเรื่องเขาตลอดเวลาและเสียใจ
ปล.ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็น เราขอคำแนะนำและกำลังใจนะ เราเป็นผญ เราอยากโดนปลอบ
แฟนนอกใจไม่มีอะไรกับคนอื่นเกิน1ครั้ง แต่ยังขอโอกาส
เมื่อพ้นจากวัยมัธยมเข้าสู่ช่วงมหาลัย เป็นหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิตเราทั้งคู่ เราอยู่แค่มี.6แต้เขาขึ้นมหาลัยเจอเพื่อนใหม่ สังคมใหม่ๆ ช่วงแรกๆเขาปกติเหมือนเดิม พอเข้าช่วงกิจกรรมเจอคนมากหน้าหลายตา เรื่องกินลงกินเหล้าไปต้องถามค่ะ เพื่อนชวนคือไปหมด จนวันนึงผญอย่างเรารู้สึกมีเซ้นท์บางอย่าฃว่าเขาเปลี่ยนไป ซึ่งมันชัดมากๆจนเรามารู้ความจริงว่าเขามีอะไรกับคนอื่น แต่มันเป็นครั้งแรก เราเสียใจ วิตก ความเชื่อใจหายไปหมดเลย แต่เขาขอโอกาส เรายอมรับเราใจอ่อนเพราะเขาก็ดีกับเรามาตลอด หลังจากนั้นก็ไม่มีเรื่องอะไรเลย จนเราขึ้นปี1เรียนที่เดียวกันแต่คนละคณะกัน เราเจอเขาบ่อยอยู่กับเขาแทบทุกวัน เขาทำกิจกรรมเป็นพี่ว๊าก เขาหน้าตาดีระดับนึงและแน่นอนว่าสังคมมหาลัยไม่มีใครแคร์อะไรทั้งนั้น เขาไม่เข้าหาคนอื่น มีแค่การแซวกับเพื่อน แต่มีผญคนนึงเข้าหา ทักมา ชวนคุยจนไปมีอะไรกัน เรารู้เรื่องหลังจากวันนั้นเพียงวันเดียวเราช็อคมาก ที่เรารู้ทุกอย่างทีหลังอีกแล้ว เขาร้องไห้ เขาขอโอกาสเรา บอกว่าเราดีมากเค้าไม่อยากเสียเราไป เรารักเค้ามากเราร้องไห้และอยู่กับเขาทั้งคืน ตื่นเช้ามาเขามาส่งเราก็มาทำกิจกรรมต่อ ความรู้สึกในใจเราเรารักแต่เราก็เจ็บมากเหมือนกันเพราะเราคิดถึงแต่สิ่งดีดีที่เขาทำให้ ความเชื่อใจเราลดลงไปอีก เรากลัว เราควรทำยังไงกับความคิดตัวเองดี ใครเคยเจอแบบนี้บ้างมันลำบากใจมากๆจิตใจเราไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย เราคิดเรื่องเขาตลอดเวลาและเสียใจ
ปล.ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็น เราขอคำแนะนำและกำลังใจนะ เราเป็นผญ เราอยากโดนปลอบ