อายุ 35+ ทำงานอิสระมานานมาก จนลูกค้าเริ่มหายหมด เพราะเศรษฐกิจไม่ดี
จนต้องเริ่มออก หางานทำ ตอน 30 ปลายๆ มาได้ เกือบ 1 ปีแล้ว หายากหาเย็นส่วนใหญ่จะไม่รับ น่าจะเพราะอายุ
ปีนี้สมัครไปหลายสิบที่แล้ว น่าจะเกิน 80-90 ที่แล้ว ผลคือเงียบหมด ... (ตจว. ไม่ใช่ กรุงเทพ)
บางที่รับปากเป็นมั่นเป็นเหมาะแล้ว สุดท้ายไม่เอา จนตอนนี้สมัครงานที่ไหนก็กลัวความผิดหวัง
บางที่ดั้นด้นไปสัมภาษณ์ไกลแสนไกล สุดท้ายก้อไม่ได้ คือน้ำตาเล้ดเลยนะ อยากเริ่มมองหาธุรกิจเล็กๆ แต่ก็ไม่มีทุนเลย
เราไม่อยากกู้เงินเพราะไม่อยากเป็นหนี้ อีกอย่างคือไม่มีเครดิตด้วย เพราะทำงานอิสระมาตลอด
ใจจริงอยากฮึดขึ้นมาทำร้านป้ายไวนิล เพราะคนทำกันเยอะ เราทำออกแบบพวก กราฟฟิค ดีไซน์ ได้ งานถนัดเรา
อาศัยฝึกหน่อย แต่ไม่มีทุนเลย คอนเนคชั่นก็ไม่มี พวกร้านป้ายคือ ต้องมีคอนเนคชั่น สั่งสมชื่อเสียงมาก่อน ในจังหวัดเรานะ
ที่บ้านเราก็ไม่สามารถสนับสนุนอะไรเราได้อีกแล้ว เพราะพ่อเลิกกับแม่ตั้งแต่เรายังเด็ก แม่เราแก่ชรามาก
พี่น้องก็ห่างเหิน ผิดใจกัน ตอนแม่ไม่สบาย เลยเลิกคุยกันมาหลายปีแล้ว ไม่มีทางที่จะให้ความช่วยเหลือเราแน่นอน
บางทีไปนั่งส่องเพจพวกร้านป้ายใน จังหวัดเรา ส่องไปส่องมา ส่วนใหญ่ เจ้าของร้าน พ่อแม่เปิดร้านให้ทั้งนั้น
ส่วนเรานี่ ไม่รู้จะไปทางไหนต่อดี ตัวคนเดียวบนโลก ตันไปหมดจริงๆ พอตันมากๆ ก็ชอบเปิดดูประวัติของ
J K Rowing ใน youtube นั่นเค้าเคยแย่กว่าเราอีก ยังรอดมาได้ แล้วรอดมากลายเป็นระดับอภิมหาเศรษฐีของโลกเลย
สรุปชีวิตคือ .... ชะตาลิขิต หรือ เราลิขิตเอง
สมัครงานเยอะเกิน จนกลายเป็นกลัวการสมัครงาน
จนต้องเริ่มออก หางานทำ ตอน 30 ปลายๆ มาได้ เกือบ 1 ปีแล้ว หายากหาเย็นส่วนใหญ่จะไม่รับ น่าจะเพราะอายุ
ปีนี้สมัครไปหลายสิบที่แล้ว น่าจะเกิน 80-90 ที่แล้ว ผลคือเงียบหมด ... (ตจว. ไม่ใช่ กรุงเทพ)
บางที่รับปากเป็นมั่นเป็นเหมาะแล้ว สุดท้ายไม่เอา จนตอนนี้สมัครงานที่ไหนก็กลัวความผิดหวัง
บางที่ดั้นด้นไปสัมภาษณ์ไกลแสนไกล สุดท้ายก้อไม่ได้ คือน้ำตาเล้ดเลยนะ อยากเริ่มมองหาธุรกิจเล็กๆ แต่ก็ไม่มีทุนเลย
เราไม่อยากกู้เงินเพราะไม่อยากเป็นหนี้ อีกอย่างคือไม่มีเครดิตด้วย เพราะทำงานอิสระมาตลอด
ใจจริงอยากฮึดขึ้นมาทำร้านป้ายไวนิล เพราะคนทำกันเยอะ เราทำออกแบบพวก กราฟฟิค ดีไซน์ ได้ งานถนัดเรา
อาศัยฝึกหน่อย แต่ไม่มีทุนเลย คอนเนคชั่นก็ไม่มี พวกร้านป้ายคือ ต้องมีคอนเนคชั่น สั่งสมชื่อเสียงมาก่อน ในจังหวัดเรานะ
ที่บ้านเราก็ไม่สามารถสนับสนุนอะไรเราได้อีกแล้ว เพราะพ่อเลิกกับแม่ตั้งแต่เรายังเด็ก แม่เราแก่ชรามาก
พี่น้องก็ห่างเหิน ผิดใจกัน ตอนแม่ไม่สบาย เลยเลิกคุยกันมาหลายปีแล้ว ไม่มีทางที่จะให้ความช่วยเหลือเราแน่นอน
บางทีไปนั่งส่องเพจพวกร้านป้ายใน จังหวัดเรา ส่องไปส่องมา ส่วนใหญ่ เจ้าของร้าน พ่อแม่เปิดร้านให้ทั้งนั้น
ส่วนเรานี่ ไม่รู้จะไปทางไหนต่อดี ตัวคนเดียวบนโลก ตันไปหมดจริงๆ พอตันมากๆ ก็ชอบเปิดดูประวัติของ
J K Rowing ใน youtube นั่นเค้าเคยแย่กว่าเราอีก ยังรอดมาได้ แล้วรอดมากลายเป็นระดับอภิมหาเศรษฐีของโลกเลย
สรุปชีวิตคือ .... ชะตาลิขิต หรือ เราลิขิตเอง