ขอวิธีทำใจสำหรับมือใหม่หัดอกหัก😢

สวัสดีครับวันนี้ผมมีเรื่องที่อยากจะแชร์ให้เพื่อนๆอ่านกัน เนื่องจากตอนนี้ผมได้เลิกลากับแฟนที่คบกันมา 4-5 ปี ซึ่งบอกตามตรงว่าเสียใจมาก(ทั้งๆที่ผมเป็นคนบอกเลิกเอง)แต่สาเหตุก็มาจากการที่แฟนทำตัวแปลกไปขอเล่าย้อนกลับไปนิดนึง ผมพักอาศัยอยู่กับแฟนที่บ้านแฟนนะครับ ส่วนบ้านของผมเองอยู่ที่พัทยา ที่ทำงานก็อยู่ที่พัทยา แต่บ้านแฟนอยู่ที่อ่าวอุดมระยะทางก็ประมาณ15-20 กิโลเมตรโดยประมาณ ถามว่าทำไมถึงต้องขับรถไป-กลับวันละประมาณเกือบ 40 กิโล เพราะผมอยากมีเวลาให้กับแฟนครับกลัวว่าจะห่างเหินกันเกินไปซึ่งตอนนี้ต่างคนก็ต่างเริ่มทำงานวันหยุดก็ไม่ค่อยจะตรงกัน เลยคิดว่าการขับรถไปกลับอ่าว-พัทยาน่าจะเป็นทางออกที่ดีกว่าวีดีโอคอลคุยกัน บางวันหยุดที่ไม่ได้ตรงกับแฟนก็จะมีกลับไปอยู่บ้านตัวเองบ้าง ตอนเย็นก็ไปรับแฟนที่ทำงาน ซึ่งผมก็ทำแบบนี้จนเป็นเรื่องปกติไปแล้ว ตลอดระยะเวลาที่คบกันมาดีหมดทุกอย่างครับเค้าเป็นคนที่เข้ากับผมได้ดีในหลายๆเรื่อง แต่จะมีข้อเสียอย่างนึงที่ค่อนข้างจะเป็นปัญหาใหญ่สำหรับเรา คือแฟนผมเวลาทะเลาะกันเค้าจะงี่เง่ามากครับ(ใช้คำว่ามาก) และอีโก้สูง เหมือนจะต้องเอาชนะ เค้าจะไม่ยอมผมเลยไม่ว่าจะถูกหรือผิด มันเลยกลับกลายเป็นว่าทะเลาะกันทีไรผมไม่เคยใช้เหตุผลคุยกับเค้าได้เลย ถ้าอยากให้เรื่องจบผมจะต้องเป็นฝ่ายยอมเค้าเท่านั้น ตลอดเวลาที่คบกันมาทะเลาะกันไม่รู้กี่ครั้งมันก็เป็นแบบนี้ทุกครั้ง จนช่วงหลังๆเวลาทะเลาะกันผมจะมีความรู้สึกหนักๆหน่วงๆและก็หน่ายใจมากครับ มันเลยทำให้ผมไม่พูดไม่คุยกับเค้าไปเลย และเมื่อไม่นานมานี้ผมได้มีการขอยืมโทรศัพท์เค้ามาใช้เพราะแบตโทรศัพท์ผมจะหมดแต่มันแปลกอย่างคือขอยังไงเค้าก็ไม่ให้จนมันผิดสังเกตเลยใช้วิธีแย่งโทรศัพท์มา ปรากฏว่าเจอแชทที่เค้าคุยกับคนที่ทำงานครับที่ผมลองเปิดอ่านดูก็ไม่ได้คุยกันเชิงชู้สาวหรอก แต่ก็มีเคืองๆก็เลยว่าเค้าไปหน่อยนึงว่าทำไมต้องจงใจจะปิดบังกันล่ะมันยิ่งทำให้น่าสงสัยไปกันใหญ่(ที่ผมคิดสงสัยเพราะแต่ก่อนผมก็เอาโทรศัพท์เขามาเล่นบ่อยๆ) จบวันนั้นก็คิดว่าจะไม่มีอะไรแล้ววันต่อมาช่วงเย็นผมได้มีการสอบถามเค้าไปว่า"ได้คุยกันอีกหรือเปล่า ขอดูโทรศัพท์หน่อยสิ" ซึ่งเค้ายืนยันที่จะไม่ให้ และนำโทรศัพท์ไปซ่อนผมไว้ ผมเลยรู้สึกโมโหหน่อยๆ ถ้าเกิดมันไม่มีอะไรจริงๆแล้วจะจงใจปิดบังกันทำไม ผมเลยเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าออกมาหวังว่าจะให้เค้าง้อเรา แต่ก็ไม่ จนวินาทีสุดท้ายก่อนจะขับรถออกไป ผมได้ถามเขาอีกว่าโทรศัพท์อยู่ไหนขอดูหน่อย เค้าก็ยังยืนยันคำเดิม ผมเลยขับรถออกมาด้วยสภาพ เสื้อยืด กางเกงบ็อกเซอร์ หลังจากขับรถมอเตอร์ไซค์มาถึงบ้านที่พัทยาก็ได้มีการคุยกันอีกนิดหน่อย ผมถามเค้าว่าถ้าไม่ให้ดูโทรศัพท์ช่วยแคปแชทที่คุยกับคนที่ทำงานมาให้ดูหน่อยได้ไหม แต่แฟนบอกว่าได้ทำการลบแชทไปหมดแล้วเพราะกลัวผมว่า ผมก็เลยยิ่งสงสัยเข้าไปอีก งั้นผมขอรหัสเฟสเค้าหน่อยได้ไหม (คือปกติผมก็จะเข้าไปเช็คเฟสเค้าบ้างนานๆทีแต่ครั้งนี้เค้าดันเปลี่ยนรหัสหนี) เค้าบอกว่าจำพาสเวิร์ดไม่ได้ เอาจริงๆนะครับ มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่จะจำพาสเวิร์ดไม่ได้ ผมเลยถามไปว่า แล้วเปลี่ยนทำไม เค้าบอกว่าเปลี่ยนตั้งนานแล้ว แต่ผมมาดูตอนเช้าระบบมันแจ้งว่าพึ่งเปลี่ยนเมื่อ 10 ชั่วโมงที่แล้วเองง่ะ คือหลังจากที่หลายๆคนอ่านมา คุณจะคิดเหมือนผมหรือเปล่าครับ มันน่าสงสัยเกินไป ถึงตอนนี้จะให้ผมคิดว่ามันไม่มีอะไรนี่ก็คงไม่ใช่แล้วล่ะครับ จนครั้งสุดท้ายที่คุยกันผมได้ถามถึงรหัสเฟสของเขา แต่ได้คำตอบมาว่าไม่ให้ ผมก็เลยคิดว่าคงทำอะไรไม่ได้แล้วล่ะได้มีการทะเลาะกันและบอกเลิกในที่สุด จริงๆรายละเอียดมันมีมากมายกว่านี้แต่มันจะยาวเกินไปคร่าวๆก็คงประมาณนี้ครับ ตลอดเวลาที่คบกันมาผมซื่อสัตย์กับเค้ามาตลอดผมไม่เคยปิดบังเรื่องอะไรกับเค้าเลยสักเรื่องเดียวมีอะไรคุยกันตลอด ยอมเปลี่ยนแปลงนิสัยตุวเองตามที่เค้าขอ แต่อาจจะทำได้ไม่ทุกเรื่อง อย่างเรื่องอารมณ์แต่ก่อนเป็นคนฉุนเฉียว อารมณ์ขึ้นไวมาก เลยทำให้ทะเลาะกันบ่อยๆ แต่พักหลังๆก็ค่อยๆหายไปแล้ว เรื่องทะเลาะกันแรกๆเราไม่เข้าใจถึงความงี่เง่าและอีโก้ของเค้า จน ณ ปัจจุบันเรากลายเป็นแบบนี้เพราะยอมที่จะเข้าใจเค้า แต่ผมก็ยังมีเรื่องที่รู้สึกผิดต่อเค้าอยู่บ้างประมาณ 2 เรื่องใหญ่ๆ 1.ผมไม่ใช่คนหน้าตาดีและไม่ค่อยได้ดูแลตัวเองมากนักบางทีเค้าอาจจะเริ่มรู้สึกอายที่มีผมเป็นแฟนแล้วก็ได้
2. ผมจน คือบ้านผมจนจริงๆครับหาเงินมาได้เท่าไหร่ก็ไม่พอติดภาระที่บ้านทำให้ผมอาจจะให้ความสุขส่วนนี้เค้าได้ไม่มากพอ ซึ่งตรงนี้ผมก็เข้าใจเค้านะ แต่น่าจะคุยกับผมดีๆ ก่อน แต่ผมก็มีการวางแผนเรื่องในอนาคตกับเค้าไว้บ้างไม่ว่าจะเป็นเรื่องงานแต่งหรือรถ บางทีก็รู้สึกปวดใจที่ยังให้ในสิ่งที่เค้าต้องการไม่ได้เพราะเราไม่มีปัญญาหามาให้เค้าได้ แต่ในอีก2 วันข้างหน้านี้ผมจะออกรถมอเตอร์ไซค์คันใหม่ครับ ยังแอบรู้สึกเสียใจอยู่เลยที่คนที่คอยอยู่ข้างๆ เรามาตลอดคอยนั่งซ้อนเวฟ100คันเก่าๆไปไหนมาไหนกับเราจะไม่ได้อยู่ซ้อนเราอีกต่อไปแล้ว 😢