#ตามหานิยายวายครับ
เรื่องประมาณว่านายเอกเเอบชอบพระเอกมาตั้งเเต่ปี 1 เเละตอนนั้นพระเอกอยู่ปี 2 เเอบเอาของต่างๆนานาไปให้พระเอกโดยฝากเพื่อนๆของพระเอกไปเเละกำชับว่าอย่าบอกว่านายเอกเป็นคนเอาไปให้
อย่าคิดว่าเรื่องนี้พระเอกเย็นชาจนไม่สนของที่มีคนต้องสงสัยให้มา ไม่เลยครับ!! ตรงกันข้ามพระเอกปลื้มปลิ่มมากๆ เพราะไม่เคยมีคนให้ของกับตัวเองอะไรทำนองนั้น เเละเเอบตามสืบว่าคนที่ให้คือใคร โดยที่เพื่อนพระเอกก็ช่วยตามสืบทั้งที่รู้อยู่เเล้วว่าเป็นใคร...555
จนสุดท้ายล่วงเลยมา 1 ปี พระเอกก็ยังหาตัวไม่เจอ (เพื่อนพระเอกใจเเข็งมาก 555) เเต่ของที่ได้รับไม่เคยขาดมือมักเป็นของจำพวกเบเกอรี่ทำเองโฮมเมดอะไรทำนองนั้น
พระเอกเป็นคนที่ไม่ค่อยมีฐานะครับ เเละเเม่พระเอกก็ป่วยจึงต้องทำงานพิเศษเพื่อเเบ่งเบาภาระของพ่อเเละส่งเงินช่วยบางส่วน ด้านนายเอกเป็นคนมีฐานะดีระดับนึง รับรู้ว่าค่ารักษาของเเม่พระเอกเเพงมาก เลยช่วยออกให้จนพอพระเอกมารู้ทีหลังว่ามีคนจ่ายค่ารักษาเเทนให้จึงถามกับหมอเเต่หมอก็ไม่บอกอะไรเลย จนมีอยู่ครั้งหนึ่งซึ่งผมลืม..555 ไม่รู้ว่าโป๊ะเเตกได้ยังไง พระเอกดันรู้ว่านายเอกนี่ล่ะที่เป็นคนให้ของเขามาเป็นปีๆ อีกทั้งยังช่วยออกค่ารักษาให้เเม่ของเขา(น่าจะเพื่อนพระเอกล่ะมั้ง ผมเดานะ ) จึงเข้ารุกเต็มกำลังเเต่ก็ต้องช็อคเพราะนายเอกคือคนที่พระเอกเเอบชอบตั้งเเต่สมัยมัธยม!!!! ในตอนนั้นเขารู้ว่าตัวเองจนเลยไม่กล้าบอกว่าชอบนายเอกออกไปเพราะนายเอกค่อนข้างคุณหนู สุดท้ายพระเอกก็น่ารักมากๆ มานั่งคุยกันคิกคักเพราะต่างฝ่ายต่างเเอบชอบกันมาก่อนเเล้ว จึงไม่ยากที่จะจูนกันติดง่ายๆ เรื่องนี้เหมือนจะไม่มีดราม่าพ่อเเม่นายเอกเลยเพราะค่อนข้างตามใจลูกชายคนเดียว
หลังจากคบกันพระเอกค่อนข้างมีปากเสียงกับเหล่าบรรดาบุรุษโฉด 5555 ที่หวงนายเอกอย่างกับอะไรดี พอรู้ว่านายเอกมีเจ้าของหัวใจเป็นคนบ้านๆอย่างพระเอกก็รับไม่ได้ เเต่ปมนี้ไม่ได้จริงจังเท่าไหร่นัก เหมือนจะค่อยๆหายไปเอง
เเต่เหตุการณ์กลับพลิกผัน หลังจากพระเอกเเละนายเอกเรียนจบ(เหมือนจะคบกันได้ 2-3 ปีเเล้วมั้งเเต่ความมุ้งมิ้งไม่ลดลงเลยพระเอกจัดนายเอกตลอด555 ) พ่อเเม่นายเอกกลับธุรกิจล้มละลายจนเเทบสิ้นเนื้อประดาตัว ไม่รู้ว่าต่อจากนั้นเป็นไง เเต่พระเอกรับนายเอกไปอยู่ด้วยเเละสัญญากับพ่อเเม่นายเอกว่าจะช่วยดูเเลนายเอกเอง ในตอนนั้นเเม่พระเอกก็ค่อนข้างเเข็งเเรงเเล้ว เเละชอบนายเอกมากโดยที่พระเอกยังไม่ได้บอกด้วยซ้ำว่านายเอกคือคนที่จ่ายค่ารักษาให้ ส่วนพ่อพระเอกก็จะซึนๆหน่อย555 ชอบเหน็บว่าทำไมถึงมาเอาผู้ชายด้วยกัน เเต่ก็ถูกใจนายเอกไม่น้อยเลยทีเดียว
บ้านพระเอกมีส่วนผลไม้เล็กๆ ด้วยความที่นายเอกมีฝีมือทำขนมเบเกอรี่มาเเต่ไหนเเต่ไร จึงเลือกใช้เงินก้อนสุดท้ายที่มีเปิดร้านเบเกอรี่โดยใช้วัตถุดิบของสวนพระเอกนี่เเหละ ลดต้นทุนเเละได้ของที่สดใหม่อีกด้วย
เเละเป็นความโชคดีที่เพื่อนนายเอกหลายคนก็ให้ความช่วยเหลือโปรโมทร้านให้ผนวกกับฝีมือนายเอกชั้นเยี่ยมเลยทีเดียว เลยทำให้ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ช่วยกอบกู้ให้พ่อเเม่นายเอกกลับมาพอตั้งตัวได้อีกครั้ง พระเอกก็ขยายสวนผลไม้ให้กว้างขวางมากขึ้นเเละพอจะเป็นกำลังช่วยนายเอกได้อีกเเรง
สุดท้ายไม่ต้องกลัวว่าไม่มี NC ผมจำได้มิรู้ลืม 555
พระเอกด้วยความกำหนัดของชายบ้านๆคนหนึ่งก็จะค่อนข้างไม่เก็บอารมณ์อะไรไว้จัดนายเอกเเบบไม่ให้ได้พักกันเลย เเต่นายเอกก็เหมือนจะชอบนะทนได้ไง เป็นผมสลบไปเเล้ว 5555 ซอยดุขนาดนั้น😶
เเละผมบ้ามากที่น้ำตาคลอกับฉากที่พระเอกเเอบมองนายเอกตลอดตอนสมัยมัธยมเเต่กลับพูดความรู้สึกออกไปไม่ได้จนมหาลัยพระเอกยังไม่คบใครเลยเพราะลืมนายเอกไม่ได้ เป็นผมนะอาจตัดใจไปเเล้ว...พระเอกนี่โคตรของความหนักเเน่น ไม่เหมือนบางเรื่องที่พระเอกโลเลไม่ว่าจะก่อนหรือหลังผมก็เกลียดมากๆอยู่ดี
ส่วนพระเอกเหมือนจะชื่อ ภีม หรือภูมินี่ล่ะ ผมจำไม่ได้อ่านนานเเล้วอยากกลับไปอ่านอีกเลยมาขอความช่วยเหลือจากทุกโคนนนน ปล.อ่านในธัญเด้อ...
ขอบคุณล่วงหน้าครับ 😶 #ตามหานิยายวาย