สวัสดีค่ะ 🙏 ขอแทนชื่อเรา ว่า "ความเคยชิน"
เมื่อก่อนเราเป็นคนกลัวความรัก เลือกที่จะไม่เปิดรับใครเข้ามา เพราะความเจ็บปวดที่เคยเจอมาก่อน จนวันนึง เราก็ได้รู้จัก กับ คนๆนึง เรากับเขาอายุ ห่างกัน 8 ปี เขาเป็นคนพูดเก่ง ขี้เล่น เฮฮา มีแต่รอยยิ้ม ไม่เครียด มันเหมือนได้ปลดปล่อยความทุกข์ ที่มีทิ้งไปในแต่ละวัน เราคุยกันมามาเรื่อยๆ จนคบกัน. เราไม่ได้เปิดตัวว่าคบกันให้ใครรู้ แต่เหมือนเรารับรู้กัน 2คน ครอบครัวเขาและเราแต่เมื่อเวลามันผ่านไป ใครๆก็อยากได้ความชัดเจน อยากได้การยอมรับ เวลาไปไหนด้วยกัน เมื่อเจอเพื่อนหรือคนรู้จักของเขา เราเหมือนคนไม่มีตัวตน เราเป็นใครก็ไม่รู้ แทบจะไม่มีตัวตนในนั้น มันเหมือนพอนานๆไป ความใส่ใจมันลดน้อยลง เราคุยกันน้อยกันลง ไม่มีแม้กระทั่งให้ความสำคัญกับวันสำคัญ เฉยกับทุกๆอย่าง ทั้งการพูดการจา การกระทำ พูดอะไรไม่เคยเป็นคำพูด การอออกไปด้านนอกโดยที่เราไม่เคยรับรู้เลยว่าเขาไปไหน มันเป็นแบบนี้ซ้ำๆวนอยู่แบบนี้ ความน้อยใจมันเริ่มเข้ามาแทนที่ คำถามต่างๆมันเข้ามา ว่าเราเป็นใคร เรายังคบกันไหม หรือมันเพราะอยู่ด้วยกันทุกวัน มันเลยไม่ต้องแคร์จุดนี้ ทุกวันนี้เราขอแค่หนึ่งวันที่ทำให้เรารู้สึกมีตัวตนหน่อยได้ไหม? เราไม่รู้เลยว่าทุกวันนี้ต้องทำยังไงดี เรา "คบต่อไป" หรือ "ถอยออกมา"
ผู้หญิงกับความใส่ใจ ความชัดเจน การให้ความสำคัญ
เมื่อก่อนเราเป็นคนกลัวความรัก เลือกที่จะไม่เปิดรับใครเข้ามา เพราะความเจ็บปวดที่เคยเจอมาก่อน จนวันนึง เราก็ได้รู้จัก กับ คนๆนึง เรากับเขาอายุ ห่างกัน 8 ปี เขาเป็นคนพูดเก่ง ขี้เล่น เฮฮา มีแต่รอยยิ้ม ไม่เครียด มันเหมือนได้ปลดปล่อยความทุกข์ ที่มีทิ้งไปในแต่ละวัน เราคุยกันมามาเรื่อยๆ จนคบกัน. เราไม่ได้เปิดตัวว่าคบกันให้ใครรู้ แต่เหมือนเรารับรู้กัน 2คน ครอบครัวเขาและเราแต่เมื่อเวลามันผ่านไป ใครๆก็อยากได้ความชัดเจน อยากได้การยอมรับ เวลาไปไหนด้วยกัน เมื่อเจอเพื่อนหรือคนรู้จักของเขา เราเหมือนคนไม่มีตัวตน เราเป็นใครก็ไม่รู้ แทบจะไม่มีตัวตนในนั้น มันเหมือนพอนานๆไป ความใส่ใจมันลดน้อยลง เราคุยกันน้อยกันลง ไม่มีแม้กระทั่งให้ความสำคัญกับวันสำคัญ เฉยกับทุกๆอย่าง ทั้งการพูดการจา การกระทำ พูดอะไรไม่เคยเป็นคำพูด การอออกไปด้านนอกโดยที่เราไม่เคยรับรู้เลยว่าเขาไปไหน มันเป็นแบบนี้ซ้ำๆวนอยู่แบบนี้ ความน้อยใจมันเริ่มเข้ามาแทนที่ คำถามต่างๆมันเข้ามา ว่าเราเป็นใคร เรายังคบกันไหม หรือมันเพราะอยู่ด้วยกันทุกวัน มันเลยไม่ต้องแคร์จุดนี้ ทุกวันนี้เราขอแค่หนึ่งวันที่ทำให้เรารู้สึกมีตัวตนหน่อยได้ไหม? เราไม่รู้เลยว่าทุกวันนี้ต้องทำยังไงดี เรา "คบต่อไป" หรือ "ถอยออกมา"