เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตคะะะ

สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกเลยค่ะ ปกติจะเข้ามาอย่างเดียวไม่เคยเขียนค่ะ พอดีมีเรื่องอยากจะปรึกษาแต่อยากปรึกษากับคนหลายๆคนค่ะ พอดีเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศค่ะ ไปอาศัยกับครอบครัวที่เมืองนอกค่ะ  (host familyค่ะ) เคยไปแลกเปลี่ยนมาก่อนค่ะ แต่ไม่ได้เจอกัน 4 ถึง 5 ปี คราวนี้เลยอยู่นานค่ะประมาณ  2 - 3 เดือนค่ะ โฮสดีมากค่ะเราเคยอยู่กับเขามา 1 ปี เต็มๆไม่เคยมีปัญหากันเลยค่ะ ล่าสุดก็ไปเที่ยวด้วยกันบ่อยค่ะ ทะเล ภูเขาต่างๆ มีพี่และน้องอย่างละคนค่ะ แล้วเขาก็รักเรามากเหมือนเราเป็นพี่น้องเขา เราก็รักเขามากเช่นกันค่ะ มีอะไรก็ปรึกษากันได้ทุกเรื่องตลอดค่ะ ช่วงนี้เป็นช่วงขึ้นปี 1 ค่ะเลยมีเวลายาวๆ ตอนอยู่ที่นู้นเราก็มีความสุขมาก ใช้เวลาอย่างคุ้มค่าสุดๆค่ะ แต่ก่อนกลับเมืองไทยเราเริ่มไม่อยากเรียนที่ไทยแล้วค่ะ อยากเรียนต่อที่นู้นเลย พยายามคิดกับตัวเองว่ามันก็แค่ช่วงเวลาที่วู้บว้าบเดี๋ยวเราก็หายค่ะ เราก็พยายามหามหาวิทยาลัยที่นู้นต่างๆค่ะ ซึ่งยังไงเราก็ต้องเรียนปี 1 ที่นี่ก่อนแล้วปีหน้าค่อยไปเรียนต่อค่ะ ยังดีที่ที่นู้นเขาเรียนแค่ 3 ปี ดังนั้นเราก็จะจบพร้อมกับที่ไทยค่ะ เราก็คิดถึงผลที่จะตามมาว่าจะเรียนไหวมั้ย ชีวิตจะเป็นยังไง เพราะยังไงเราก็คงไปหาโฮสไม่ทุกวันอยู่แล้ว เราก็ต้องเอาชีวิตมหาวิทยาลัยให้ดีก่อนค่ะ วันสุดท้ายที่อยู่ที่นู้นเรานอนไม่หลับเลยค่ะ ใจเรามันสั่นไปหมดเพราะมัวแต่คิดถึงเรื่องนี้ตลอด เพื่อนสนิทก็ไม่คุย พ่อแม่ก็ไม่ได้คุยเรื่องนี้ค่ะ จนกระทั่งเรากลับมาไทยเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน วันแรกๆเรานอนร้องไห้ทุกวันค่ะ เราคิดถึงชีวิตที่นู้น เรามีความรู้สึกไม่enjoyกับชีวิตที่ไทย ซึ่งเราก็อยู่ที่นี่มาได้ตั้งหลายปี กลับจากแลกเปลี่ยนแรกๆก็ไม่เคยเป็น ใจเราก็อยากเรียนเมืองนอกมากค่ะแต่ก็กังวล อีกใจเราก็คิดถึงโฮสมากค่ะ เราพยายามเลี่ยงโดยการไม่เปิดแชทเขาหรือไม่เปิดภาพความทรงจำเก่าๆ พยายามคิดว่ายังไงในอนาคตเราก็ไปหาเขาได้  3 - 4วันเราก็เริ่มทำใจได้ แต่กลับมาพักหลังๆเราเริ่มร้องไห้อีกแล้ว ท้อแท้กับชีวิตที่นี่เหลือเกิน เรามีความรู้สึกไม่อยากเรียนถ้าเรียนก็อยากเรียนแค่ที่เมืองนอกค่ะ เราไม่ค่อยอยากคุยกับพ่อแม่เรื่องนี้เพราะยังไงแม่เราก็ไม่ค่อยสนับสนุนให้เรียนเมืองนอกอยู่ดี จเราก็อยากเรียนที่ไทยนิดนึง ตอนนี้เราเครียดมากๆๆ เครียดเรื่องนี้ ไม่รู้จะทำยังไงดี สับสนในตัวเองไปหมดแล้ว กลัวตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้า ตอนนี้เกิดอะไรขึ้นกับเราคะ ทำไมจากคนที่ไม่เคยร้องไห้กลายเป็นคนsensitive ขนาดนี้ ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่