Parasite : มาๆ ดูจบแล้วมาคุยกันครับว่าได้ข้อคิดอะไรกันบ้าง
เอาของผมก่อนนะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
- ชนชั้นวัดกันที่ตรงไหน? และอะไรมาก่อนกัน?
หนังเปรียบชนชั้นล่างคือครอบครัวพระเอก ชนชั้นบนคือครอบครัวเจ้าของบ้าน และสอดแทรกชนชั้นล่างอีกครอบครัวนึงคือ ครอบครัวแม่บ้าน
คำถามคือ เราแบ่งชนชั้นกันที่ตรงไหน ทรัพย์สิน เงินทอง หรือ จิตใจ?
ครอบครัวเจ้าของบ้าน มีทรัพย์สินเงินทอง มีเมตตา ถนอมน้ำใจคน (สังเกตจากที่เป็นคนไม่พูดตรงๆ เวลาไล่ออก แต่มันก็มาเป็นปัญหาภายหลัง ทำให้ไม่รู้ความจริง)
ครอบครัวพระเอก เป็นชนชั้นล่างไม่มีทรัพย์สิน แต่ทำให้เรารู้ว่ามีความรู้ความสามารถไขว่ความโอกาสทำให้เราข้ามชั้นไปชนชั้นที่สูงกว่าได้ ยกเว้นความโลภที่ทำให้ใช้วิธีผิดๆ แล้วยังเบียดเบียนคนอื่น ความเมตตาที่ควรจะมี(ตอนเจอแม่บ้านคนเก่า) ก็ไม่มี สุดท้ายจิตใจไม่สูงพอจะเป็นคนชั้นบนก็ต้องทำให้ตัวเองกลับไปเป็นชนชั้นล่าง หรือแมลงสาป
กลับกัน ครอบครัวแม่บ้านเก่า ที่เป็นคนชั้นล่างเหมือนกันแต่รู้จักบุญคุณ สำเหนียกตัวเอง เจียมตัว รู้ฐานะตัวเอง ทำให้อยู่กับคนชั้นบนได้นาน
ปล. คำถามเด็ดของแม่พระเอกคือ เขานิสัยดีเลยร่ำรวย หรือเขาร่ำรวยเลยนิสัยดี?
จขกท. - นั่นสินะครับ เวลาสถานการณ์บีบคั้นต้องทำเพื่อครอบครัว (เห็นตามข่าวจับผู้ร้ายอยู่บ่อยๆ คนเราก็ไม่ค่อยเลือกความดีมาก่อนซักเท่าไหร่ ที่เลือกเลือกความดีมาก่อนส่วนใหญ่จะไม่เป็นข่าว เพราะอยู่ในมุมของตัวเอง ไม่ได้เบียดเบียใคร)
- หิน กับคุณค่าของมัน
ครอบครัวชนชั้นบนให้คุณค่าความเป็นตัวตนกันที่สิ่งที่อยู่ข้างใน (ความสามารถ จิตใจ การเติมเต็มจิตใจ) แต่คนชั้นล่างแบบครอบครัวพระเอกตีราคาคุณค่าตัวเองด้วยทรัพย์สินเงินทอง
เหมือนกับหินที่เพื่อนพระเอกเอามาให้ หินที่ควรจะอยู่ตามธรรมชาติข้างทาง แต่คนชั้นบนไม่ได้มองว่ามันเป็นหินแค่นั้น แต่มองความสวยงามรู้สึกที่ได้จากหิน แต่ครอบครัวของพระเอกกลับมองเป็นแค่หิน ที่กินไม่ได้ จะมีก็แต่พระเอกที่จะมองเห็นคุณค่าของมันข้างในบ้าง คือ เห็นว่าคนอื่นเห็นว่ามีค่า เลยคิดว่ามันมีค่า แปลว่าพระเอกเห็นตามค่านิยมของสังคม ฉากที่พระถือหินไปไหนมาไหนด้วย แสดงถึงว่าพระเอกเป็นคนทะเยอทะยาน เดินตามค่านิยมที่สังคมเห็นว่ามีค่า ในฉากสุดท้ายที่พระเอกเลือกที่จะวางหินในแม่น้ำ คือ สุดท้ายแล้วพระออกก็เปรียบตัวเองเหมือนหิน คือ ให้ตัวเองอยู่ในที่ที่ควรอยู่ คือ อยู่กับชนชั้นล่างแล้วค่อยๆเก็บเงินเก็บทองซื้อบ้าน
- กำแพงที่กั้นตัวเองไว้เอง
พ่อพระเอกมีกำแพงในจิตใจ แบ่งชนชั้นในใจตัวเอง กั้นไว้ระหว่างชนชั้นบนกับชนชั้นล่าง(ชนชั้นตัวเอง) และกั้นไว้ระหว่างชนชั้นล่าง(ชนชั้นตัวเอง) กับชนชั้นล่างกว่า (ขี้เมา)
เพราะความที่ตัวเองรังเกียจชนชั้นที่ด้อยกว่าทำให้พ่อพระเอกสร้างอคติในใจว่าชนชั้นบน(เจ้าของบ้าน)รังเกียจตัวเองด้วยเพราะชนชั้นด้อยกว่า
นอกจากนี้เรื่องร้ายๆยังเป็นผลมาจากการไม่ยอมรับความจริงด้วย เรื่องกลิ่นนั้นถ้ายอมรับว่ามีจริงแล้วปรับปรุงแก้ไขก็จบ ใครเจอกลิ่นที่ไม่ชอบก็เป็นแบบนั้นอยู่แล้ว แต่อคติก็คืออคติ
อารมณ์ดูถูกคนอื่นก็เหมือนดูถูกตัวเอง
- วิถีชีวิตคนข้างบน ไม่พูดตรงๆ ทำให้เป็นปัญหา
มารยาทและการเข้าสังคมทำให้คนข้างบนกลายเป็นคนไม่พูดตรงๆ ซึ่งมันกลับมาทำร้ายตัวเอง ถ้าตอนไล่ออกคนขับรถ แม่บ้าน ถ้าพูดตรงๆก็ยังมีโอกาสที่จะรู้ความจริงของเหตุการณ์ได้ และด้วยความที่รักษามารยาท ทำให้พ่อพระเอกเข้าใจผิดคิดว่ารังเกียจตัวเอง รังเกียจคนข้างล่าง
- วิธีเปลี่ยนจากชนชั้นล่างไปชนชั้นบน
ความรู้และความสามารถและไขว่คว้าหาโอกาสทำให้วิถีชีวิตเราดีขึ้นได้ แต่ความดีและนิสัยจะเป็นตัวบอกว่าเราอยู่ข้างบนได้นานแค่ไหน
- แมลงสาป
ฉากที่แม่บ้านคนเก่าเว้าวอนให้ช่วยเหลือกัน ก่อนโดนแม่พระเอกขู่จะฟ้องคุณนายตอนหลังแบล็กเมล์กันไปมา เหมือนกับเวลาเราเป็นคนไปเจอแมลงสาป(จริงๆ)แล้วสถานการณ์บีบคั้นเป็นโอกาสของเราในการตัดสินใจว่าจะเมตตาปล่อยมันหรือจะทำร้ายมัน
- Empathy ความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น (เข้าใจสิ่งที่อยู่ข้างในใจของผู้อื่น)
คุณนายเจ้าของบ้านกับเจ้าของบ้านเข้าใจว่าวัตถุสามารถเติมเต็มความต้องการได้ (ลูกเลยขาดความอบอุ่น)
ลูกสาวพอเจอคนที่รู้ใจสิ่งที่อยู่ข้างในใจ สุดท้ายก็หลงรักยอมทำทุกอย่างเพื่อคนนั้น
ลูกชายอยากได้คนที่เข้าใจสิ่งที่อยู่ในใจ และสิ่งที่ตัวเองทำ สังเกตว่าแม้ว่าน้องสาวพระเอกจะดุหรือเข้มงวด แต่ลูกชายเจ้าของบ้านกลับให้ความเคารพ
- กามต้องพิสดารไปเรื่อยๆ เติมยังไงก็ไม่เต็ม
- พอทุกสิ่งทุกอย่างมีครบ ก็โหยหวนอะไรที่มันต่ำๆ (ยา กางเกงในแบบนั้น) ที่ตัวเองไม่มี กามนี่ถึงแม้จะสุขแค่ไหน ถ้าชินแล้วก็ไม่สุข ต้องลองอะไรที่แปลกใหม่ ที่พิสดารกว่าไปเรื่อยๆ ไม่สิ้นสุด
- สรุปว่าควรมีแผนหรือไม่มีแผน?
คนพ่อบอกว่าไม่มีแผนสิ เพราะมีไปก็ผิดแผนอยู่ดี สุดท้ายพ่อก็ลงเอยตรงที่ฆ่าคนแบบไม่มีสติเพราะไม่มีแผน สุดท้ายลูกชายที่เป็นพระเอกก็ต้องวางแผนสร้างฐานะเพื่อที่จะช่วยพ่อ
ชนชั้นล่างที่ไม่มีแผนคือไม่มีเป้าหมายในชีวิต เวลาทำอะไรๆเลยไม่มีอะไรให้ยึด และถ้าแผนมันผิดศีลธรรม สุดท้ายมันก็กลับมาทำร้ายตัวเอง
- อย่าทำลายความหวังสุดท้ายของใคร
เพราะพอเขาไม่เหลืออะไรก็จะใช้ชีวิตไม่แคร์ใครแบบพี่มือมีดของเรา
- ไม่มีแล้วเจียมเนื้อเจียมตัว พอมีแล้วปีกกล้าขาแข็ง
สังเกตว่าพอขี้เมามาฉี่ใส่บ้าน พ่อพระเอกกับพระเอกไม่กล้าไล่ขี้เมา แต่พอฐานะดีขึ้นกลับกล้าสาดน้ำไล่เขา
- ชนชั้นบนกับชนชั้นล่างวิถีชีวิตไม่เหมือนกัน ยิ่งไขว่คว้าหาอะไรยิ่งรู้สึกขาดสิ่งนั้น
ตอนที่พระเอกเห็นคนมาปาร์ตี้กันแบบชิวๆ เรียกแปบเดียวก็มาได้เลย ทึกคนดูหรูแบบไม่ต้องพยายาม กลับกันกับชีวิตพระเอกที่ต้องพยายามหาเสื้อผ้าดีๆให้เป็นที่ยอมรับของลูกสาวเจ้าของบ้าน ทำให้รู้สึกว่าการใช้ชีวิตของสองชนชั้นมันไม่เหมือนกันอยู่แล้ว ยิ่งพระเอกไขว่คว้าหาความหรูหรา ฐานะแบบเจ้าของบ้านเท่าไหร่ กลับยิ่งรู้สึกว่าตัวเองขาดสิ่งนั้นมากขึ้น
รออ่านคห.ต่อไปครับ
Parasite : มาๆ ดูจบแล้วมาคุยกันครับว่าได้ข้อคิดอะไรกันบ้าง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รออ่านคห.ต่อไปครับ