แอบรักเพื่อนมา 5 ปี แต่ตัดใจไม่ได้ทำไงดี?

เราแอบรักเพื่อนผช.มา5ปีแล้วค่ะ เรื่องมะนเริ่มจากตอนม.+เราก็อยู่เฉยๆของเรา เราเป็นคนกวนๆเวลาคุยหรืออะไรก็จะกวนๆหน่อย จนถึงวันเกิดเพื่อนคนนี้เราก็ไปแฮปเค้า ตั้งแต่วันนั้นเค้าก็เริ่มมาหยอกมาเล่นกับเราจนเริ่มสนิทกันมากขึ้นจนมันทำให้เราเริ่มหวั่นไหว จนเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าเราชอบเขารึเปล่า แต่เราเริ่มไม่เป็นตัวของตัวเองเวลาอยู่กับเค้ม เราเริ่มรู้สึกสนใจเค้ามากขึ้น แคร์เค้า คิดถึง หรือรู้สึกดีๆด้วยทุกอย่าง เราเริ่มชอบเค้าเข้าจริงๆ ชอบเค้ามาเรื่อยๆจนขึ้นม.2 เขามีแฟนเป็นรุ่นพี่ เราจึงเลือกที่จะห่างจากเค้า เราเริ่มไม่เหมือนเดิม จากที่ทำทุกอย่างให้เค้า ทำงานเราก็อยุ่กลุ่มเดียวกัน คุยกันดี กลายเป็นเราที่เปลี่ยนไป เราไม่ค่อยอยากคุยกับเล่นอยากอยุ่เด้วยเหมือนเดิม เพราะที่เราจะได้ตัดใจจากเค้า พอเค้าเงิกกับรุ่นพี่คนนั้น เค้าก้อเข้ามาหาเรามาเล่นมาหยอกมาให้ความรุ้สึกมาทำเหมือนว่าเราเป็นแฟนกัน แต่เราไม่โอเครกับสิ่งเกิดขึ้น แต่เราก็พยายามทำตัวให้ปกติที่สุด ทำตัวให้เป็นเพื่อนที่ดีที่สุด จนจะจบม.3 วันสุดท้ายเรากลับไม่อยากคุยกับเค้า แต่ก็ไม่ยากเล่า มันยาว


พอเราขึ้นม.ปลาย เรากับเค้าก็ยังติดต่อกันเหมือนเดิม เรานัดไปนุ่นไปนี่ด้วยกันบ่อย เราจึงตัดสินใจทักไปหาเค้า ไปบอกความรุ้สึกกับเค้าทั้งหมด คำตอบที่เราได้คือ ไม่เห็นเป็นไรเลย กุก็ยังเป็นเพื่อนเหมือนเดิม แต่เราไม่ได้รุ้สึกแบบนั้น เรารุ้สึกไม่โอเครที่จะพิมไปแบบนั้น เช้ามาเลยบอกเค้าไปว่ามันเปนแค่เกม เล่นเกมเพื่อนแพ้ เค้าก้ออ่านไม่ตอบ หลังจากนั้นมาเราลบทุกอย่างที่เกียวกับเค้า ลบแชทลบรูปลบทุกอย่างจากที่ไม่เคยลบมาหลายปี แล้วหลังจากนั้นเราก้อไม่ได้คุยกันเป้นเดือนสามสี่เดือน แล้วก้อกลับมาคุยกันใหม่ เค้าก็ทำตัวเหมือนเดิม ชวนเราไปนุ่นนี่ เเต่เราก้ทำตัวเปนเพื่อนให้มากที่สุด เราอยากเป็นเพื่อนนะ แต่เราตัดใจจากเค้าไม่ได้เลย เวลาเห็นหน้าหรือได้คุยกัน เรารู้สึกเจ็บมากกว่าที่จะเขินซะอีก มันรุ้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง เครียด เกลียดความรู้สึกแบบนี้ที่สุด ไม่รุ้จะตัดมันได้ไง ชีวิตเราก็จะคล้ายซีรีย์เรื่อง ทฤษฎีจีบเธออ่ะ แต่เเค่เค้าไม่กลับมาชอบเราเท่านั้นเอง เห้อออ ไม่อยากมีความรุ้สึกแบบนี้ต้องไงดี 5 ปีแล้ว เราเป็นคนที่ชอบคนยาก ถ้ารักใครแล้วมันยากที่จะออกจากวงการนี้ จนไม่ยอมเปิดใจให้ใครเข้ามาในชีวิตเลย 
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่