สวัสดีครับนี่เป็นกระทู้แรกในชีวิตของผมผมขอตั้งเป็นกระทู้ระบายละกันนะครับ ตอนนี้ผมอยู่ม.2ครับจริงๆเป็นผู้หญิงแต่เป็นทอมครับแต่ไม่อยากบอกพ่อแม่ไม่งั้นผมคงโดนเอ็ดตายแน่ๆตอนสมัยประถม(ตอนนั้นยังไม่ได้เป็นทอม) ผมก็เป็นผู้หญิงคนนึงตอนนั้นผมมีเพื่อนสนิทเป็นผู้หญิงอยู่3คนครับคือ A B และC จากทั้งห้องมีผู้หญิง15คนที่11คนไปตั้งกลุ่มกันเอง แล้วตอนนั้นผมเคยแอบชอบเพื่อนชายคนนึงเค้าเรียนเก่งมาก กิจกรรมก็ดีแถมหน้าตาก็ดี ผมแอบชอบตั้งแต่ป.3จนป.5แล้วมีเพื่อนคนนึงที่เป็นผู้หญิงในกลุ่มเพื่อนสาว11คนที่ผมไม่สนิท เค้ามารู้ความลับว่าผมแอบชอบเพื่อนชายผ่านไดอารี่ที่ผมเอามาเขียนที่โรงเรียน ผู้หญิงที่รู้เรื่องบอกผมว่า"จะเก็บเป็นความลับให้และจะไม่บอกเค้า"ผมเลยแอบสบายใจขึ้นมาบ้างเวลาผ่านมาจนป.6ก่อนจบผมคิดจะสารภาพความในใจออกไปแต่พอผมสารภาพผมก็โดนความจริงซัดเข้ามาเต็มๆเค้าไม่ได้ชอบผม อันนี้ผมไม่ได้เครียดมากเพราะเค้าเป็นเด็กเรียน แต่ผมช็อคตรงที่เค้ารู้นานแล้วว่าผมแอบชอบโดยเพื่อนสาวที่แอบอ่านไดอารี่ขอผมมาบอกข่าว แล้วเพื่อนสาวคนนั้นก็ไปบอกเพื่อนทั้งสายชั้นโดยที่ผมไม่รู้เลย ผมเจ็บปวดมากเหมือนโดนหักหลังและหลอกกัน หลังจากนั้นเป็นต้นมาผมเริ่มไม่ชอบเพื่อนสาวขึ้นมาทันที(หหมายเหตุอยู่ข้างล่างก่อนจบนะครับ)
พอผมเข้าช่วงชีวิตมัธยมมาได้ด้วยความที่สังคมได้กว้างกว่าชีวิตประถมผมก็คิดจะไม่คบใครนอกจาก A(เป็นเพื่อนสาวที่สนิทกันจากประถม)ปต่เมื่อเวลาผ่านไปผมก็ได้ไปสนิทกับนายEที่รู้จักกันตอนปฐมนิเทศ ผม A และนายEก็สนิทกันได้อย่างรวดเร็วเพราะอยู่ห้องเดียวกันจนผมเผลอไปแอบชอบนายEเข้าเราก็ได้คบกันตอนม.1เทอม2เพราะนายEก็ชอบผมด้วย
เพราะคบกับนายEผมก็ได้รู้จักกับเพื่อนของนายEที่เป็นผู้ชายผมก็เลยสร้างแก็งขึ้นโดยมีผม นายE นางA และเพื่อนๆของนายE
แต่แล้วจุดแตกหักก็ได้เริ่มขึ้นหลังจากที่พ่อแม่ผมรู้ว่าผมคบแต่เพื่อนชายผมก็โดนเรียกไปตำหนิทันที "ลูกเป็นผู้หญิงนะ ไปคบกับเพื่อนผู้ชายทำไม มันอันตรายเดี๋ยวเกิดเค้าคิดอะไรมากกว่านั้นแล้วมีเรื่องจะทำยังไง"ผมรู้นะว่าพ่อแม่ท่านเป็นห่วงแต่ผมไม่ชอบเวลาอยู่กับเพื่อนสาวแบบกลุ่มใหญ่ๆเลยผมไม่สบายใจแถมรู้สึกอึดอัดอีกด้วย ผมควรทำยังไงดีครับ
ปล.หมายเหตุที่ผมไม่ชอบกลุ่มเพื่อนสาว
1.มักจับผิดเสมอเวลาเราทำอะไร
2.รู้สึกไม่สบายใจหรือแสดงความเป็นตัวเองออกไปยาก
3.ไม่เป็นตัวของตัวเองเพราะเพื่อนภาพพจน์
4.ทำอะไรไม่ถูกใจไม่พอใจก็นินทา
5.สั่งบ่อยชอบเอาแต่ผลของตนเอง
6.ไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของเรา
"สังคมบอกให้เป็นตัวของตัวเองแต่พอ
ผมเป็นตัวของตัวเองสังคมก็บอกว่า แรด บ้าผู้ อ่อยผู้
สรุปสังคมต้องการอะไร?"
เป็นผู้หญิงที่มีแต่เพื่อนชายผิดหรอครับ?
พอผมเข้าช่วงชีวิตมัธยมมาได้ด้วยความที่สังคมได้กว้างกว่าชีวิตประถมผมก็คิดจะไม่คบใครนอกจาก A(เป็นเพื่อนสาวที่สนิทกันจากประถม)ปต่เมื่อเวลาผ่านไปผมก็ได้ไปสนิทกับนายEที่รู้จักกันตอนปฐมนิเทศ ผม A และนายEก็สนิทกันได้อย่างรวดเร็วเพราะอยู่ห้องเดียวกันจนผมเผลอไปแอบชอบนายEเข้าเราก็ได้คบกันตอนม.1เทอม2เพราะนายEก็ชอบผมด้วย
เพราะคบกับนายEผมก็ได้รู้จักกับเพื่อนของนายEที่เป็นผู้ชายผมก็เลยสร้างแก็งขึ้นโดยมีผม นายE นางA และเพื่อนๆของนายE
แต่แล้วจุดแตกหักก็ได้เริ่มขึ้นหลังจากที่พ่อแม่ผมรู้ว่าผมคบแต่เพื่อนชายผมก็โดนเรียกไปตำหนิทันที "ลูกเป็นผู้หญิงนะ ไปคบกับเพื่อนผู้ชายทำไม มันอันตรายเดี๋ยวเกิดเค้าคิดอะไรมากกว่านั้นแล้วมีเรื่องจะทำยังไง"ผมรู้นะว่าพ่อแม่ท่านเป็นห่วงแต่ผมไม่ชอบเวลาอยู่กับเพื่อนสาวแบบกลุ่มใหญ่ๆเลยผมไม่สบายใจแถมรู้สึกอึดอัดอีกด้วย ผมควรทำยังไงดีครับ
ปล.หมายเหตุที่ผมไม่ชอบกลุ่มเพื่อนสาว
1.มักจับผิดเสมอเวลาเราทำอะไร
2.รู้สึกไม่สบายใจหรือแสดงความเป็นตัวเองออกไปยาก
3.ไม่เป็นตัวของตัวเองเพราะเพื่อนภาพพจน์
4.ทำอะไรไม่ถูกใจไม่พอใจก็นินทา
5.สั่งบ่อยชอบเอาแต่ผลของตนเอง
6.ไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของเรา