พ่อเลี้ยงเดี่ยวแบบงง งง

เหตุการณ์เกิดเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา คือ แฟน ผมกับผมเราทำงานคนละที่ เรามีลูกด้วยกัน1คน เป็นผู้ชาย ตอนนี้อายุ2ปี11เดือน กำลังน่ารักกำลังซนแฟนผมอาชีพเป็นพยาบาล เขาจะแลกเวรมาหาลูกต่อเดือนๆละ10-15 วัน เป็นอย่างนี้ระยะ2ปีกว่า เหตุการณ์ความไม่ซื่อสัตย์ของแฟนผมแอบคุยกับคนอื่นผมจับได้มากกว่า10ครั้ง แต่ละครั้งผมให้อภัยเขาทุกครั้ง เพราะด้วยความที่ตัวเองคิดไม่อยากให้ครอบครัวเป็นครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์ ผมยอมเจ็บแล้วให้อภัยแล้วให้อภัยอีก จนครั้งก่อนรองสุดท้ายผมยื่นคำขาดแก่เขาว่าถ้าเขาทำอีกผมจะเลิกกับเขาจริงๆเพราะเหตุการณ์พึ่งเกิดเดือนก่อนหน้านี้เอง เขาก็สัญญาว่าจะไม่ทำอีก ผมอุตตส่าเสนอว่าให้เขาย้ายมาอยู่ใกล้ๆเหตุผลเขาคือ ไม่อยากมาเริ่มต้นใหม่ ให้เขาเลิกใช่เบอร์เดิมแล้วเปลี่ยนเบอร์ใหม่เขาก็ไม่ยอม จนเขากลับมาหาลูกเดือนนี้ เราไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน เขาให้ผมไปดูลูกที่บ้านบอลแล้วเขาเดินซื้อของ...ตอนผมเดินกลับมาหาเขาเขาก็คุยลายเปิดกล้องกับผู้ชายคนอื่น พอผมจับได้ขอดูโทรศัพย์ก็ไม่ยอม จนผมทนไม่ได้..ทิ้งเขาไว้ ณ ห้างแห่งหนึ่ง ผมขับรถกลับบ้านพร้อมลูกด้วยน้ำตา เพราะใจด้วยความโกรษจะขาดจริงๆเขาโทรมาจะเอาบัตร ปปช/และของในรถ ผมต้องวนรถกลับไปด้วยความใจอ่อนเพราะถ้าขาด อย่าขาดด้วยดี ไปรับแล้วกลับบ้านมาด้วยกันเพราะรุ้งเช้าต้องไปส่งเขาขึ้นเครื่องที่สนานบิน ผมยอมรับว่าผมเป็นสามีที่ไม่ดีเท่าไรเพราะผมมันจนเงินน้อยจึงไม่ค่อยช่วยเหลือเรื่องเงิน ให้เขาใช่จ่าย แฟนผมเป็นคนใช่เงินเก่ง ยอมทุกอย่างในสิ่งที่ตัวเองอยากได้ ผมจึงขอเลิกกับเขาให้เขาจากกันด้วยดี แต่เขาสัญญาว่าเขาจะช่วยค่าเลี้ยงดูลูก ทุกเดือน แต่เขาจะไม่ขอพบหน้าลูกกับผมอีก ผมนึกในใจเขาเป็นแม่ประสาอะไรที่ทิ้งลูกตัวเองแบบเย็นชา แต่ที่ผ่านมาเขาดีกับผมและลูกมากๆตอนอยู่ด้วยกันพร้อมหน้า ลูกและผมมีความสุขมาก จนถึงณ วันนี้ลูกยังเรียกหาแม่เขาเสมอ ........ผมเรียนปรึกษาว่า ผมจะให้อภัยให้เขามีคนอื่นเพื่อให้ลูกมีความสุข หรือ ผมจะเดินออกมาดีแล้วเดินหน้าแล้วค่อยๆอภิปายลูกตอนโต แล้วถ้าจะบอกลูกจะบอกยังดีครับเรียนปรึกษา