คือ เราชอบไปเล่นกับสุนัขบ้านอื่นค่ะ ย้ำว่า...แค่เล่นนะคะ (ไม่เคยให้อะไรกินเลย) คือ ไปลูบหัว เกาหลังหู ลูบจมูกเบาๆ ลูบตัวบ้าง นางไม่กัด นางดม เลียนิ้ว เลียมือ กระดิกหางให้ตอนเห็นเราไปหา นางเป็นมิตร บางทียกขาหน้าให้เราข้างนึงเป็นการทักทาย เราไปหานางบ่อยจนนางจำได้ นางไม่เคยเห่าเลยตั้งแต่แรกพบกับเรา นางเป็นตัวเมีย (ทีแรกคิดว่าตัวเมียจะไม่เป็นมิตรกับผญ.ด้วยกัน) เราก็โล่งใจที่นางเป็นมิตรกับเรา เรามองตากัน เราคุยกับนางมุ้งมิ้ง เราไปหานางเมื่อมีโอกาส ว่างๆ บ่อยมาก
วันนี้ เราเดินไปหานางตอนค่ำแล้ว (เพราะปกติเราไปหานางตอนเย็น ตะวันกำลังจะตกดิน เราขี่จักรยานไปหานางทุกครั้ง) เราลูบจมูกนาง อยู่ๆนางก็แง่งๆขู่และเห่าใส่ เรางงค่ะ เห้ย! เกิดอะไรขึ้นจำไม่ได้เหรอเธอ เห่าใส่เรา เราเสียใจนะ คิดถึงนะ ทำไมทำแบบนี้ ดีที่ไม่โดนงับนิ้ว เราเลยคิดว่าหรือเราเดินไปนางเลยจำไม่ได้ อะงั้นลองขี่จักรยานไปอีกที คราวนี้นางเหมือนจำได้ค่ะ นางกระดิกนั่งรอให้เข้าไปหา แต่เราคร่อมจักรยานอยู่ คุยกับนางว่า เรากลัวแล้วนะ เมื่อกี๊จำไม่ได้เหรอ กลิ่นดียวกัน ต่างกันแค่เมื่อกี๊เราเดินมา ครั้งนี้เราขี่จักยานมา นางก็นั่งกระดิกหาง แลบลิ้น กระพริบตาปริบๆ เราบอกนางอีกว่า ไม่กล้าแล้ว กลัวแล้วด้วย พอเราออกตัวจะขี่จักรยานกลับบ้าน เหมือนนางยั้วะ เคือง และเห่าทีนึงคือ แค่เสียงเดียวแล้วเหมือนจะเดินตามเรา แต่นางก็เดินอยู่ในบ้านนางจนสุดมุมรั้วบ้านแค่นั้น

ปล. ขอย้ำอีกครั้งค่ะ ว่า...แค่เล่นทักทายไม่เคยให้อะไรกินเลย เรากับเจ้าของนางอยู่หมู่บ้านเดียวกัน