เรางี่เง่า หรือเขาเบื่อจากสิ่งอื่น

ยาวหน่อยนะ แต่อยากรู้จริงๆ ประมานว่า นี่กับเขาเจอกันในแอพ เขาก็บอกว่าอยากเจอตัวจริง เขาดูรักเรามากถ้าคิดว่าใช่อยากจะคุยต่อ แต่ถ้าไม่ใช่จะไม่คุยต่อเลย พอได้เจอกัน ก็ไม่ได้เกร็งอะไร สุดท้ายเขาก้อมาบอกว่ารู้สึกว่าคนนี้ใช่ เขาอยากคบนะ ผ่านไปสักพัก เขาก็จะขอคบ เราก็บอกว่าเรางี่เง่านะ เขาก็บอกเรื่องเล็กๆคงได้ เพราะกับแฟนเก่าเขาเขาบอกว่าก็เลิกเพราะแฟนเก่างี่เง่า ต้องขี่รถไปง้อถึงต่างจังหวัด พอบอกนี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ง้อ ก็เป็นอีก เลยบอกเลิก เราเลยบอกว่าเราไม่ใช่แบบนั้นหรอกก็งอนนิดๆหน่อยๆ พอได้คบกัน เขาดูพยายามทุกอย่างเพื่อเรา พาไปเที่ยว พาไปซื้อของ บอกรัก ทำตัวหวาน เป็นที่ปรึกษาซึ่งเราก็ชอบนะ เราเคยงอน เขาง้อ เขาก็บอกงอนแบบนี้ไม่มีปัญหาเลย งอนแล้วอยู่ด้วยกันเดินข้างกัน ยังไงมีง่าย หลังๆเขาดูไม่ค่อยง้อเท่าไหร่ เขาก็เริ่มพูดว่าไม่ชอบ ก็เลยพยายามเปลี้ยนตัวเอง ไม่คิดเล็กคิดน้อย ถ้างอนเขาไม่ง้อก็จะหายเองเพราะไม่อยากมีปัญหา จนเกิดเรื่องครั้งที่หนึ่ง เขาบอกจะมารับเราที่ตจด.บอกตั้งแต่วันจันทร์พอวันพฤหัสเราถามว่าแน่นะ เขาบอกแน่ เราเป็นคนที่รอวันที่ได้เจอแฟน มันเลยหวัง พอถึงวันเขามาไม่ได้ ไปธุระกับครอบครัว เราก็เชิงงอนๆในใจก็ไม่โกรธนะเข้าใจ แต่ลึกๆมันก็เสียใจ เขาก็คงดูออก เขาก็ไม่ได้ง้ออะไร เชิงสอน แต่ก็บอกว่าถ้าเกิดเรื่องขึ้นจะเลิก เราก็พยายามจะทำตัวให้ดีขึ้น ก่อรจะงอนอะไรก็คิดควรมั้ย แต่ก็เหมือนเดิมนะ ถ้างอนแล้วเขาไม่ง้อก็จะหายเอง หลังๆเขาดูไม่พาไปเที่ยวบอกเหนื่อย ไม่หวาน ดูไม่ได้ดีใจที่ได้เจอเหมือนวันก่อนๆ เราก็คิดว่าคงเป็นเพราะคบกันนาน คงเป็นแบบนี้แต่ก็รักกัน ต่อไปเรื่องงอนมันก็มีบ้าง เล็กๆน้อยๆ ที่ไม่ใช่เรื่องใหญ่ เขาไม่ง้อเราก็ไปคุยไปเล่นกับเขาปกติเลย จนเกิดเรื่องขึ้น เขาบอกจะพาไปเที่ยว พอถึงวันจริงๆเขาไม่ได้พูดถึง บอกแค่ง่วง หิวข้าว แล้วก็ขี่รถกลับบ้านเขา เราก็เชิงงอนๆอะ พอถึงบ้านสวัสดีแม่ก็ขึ้นห้องไป เขากก็ตามมาแต่ไม่ได้พูดอะไรมานอนข้างๆ เราก็พูดเสียงอ้อนๆไหนบอกจะพาเค้าไปเที่ยว เขาก็บอกมันเหนื่อย ทั้งที่วันนั้นเขาหยุดทำงาน เราเป็นพยายาลพึ่งลงจากวอร์ดก็มาหาเขาเลย เราก็พูดเค้าทำงานวันนี้เค้ายังมาหาเลย เขาก็บอกแต่พรุ่งนี้แกหยุด เราไม่หยุด มันเหนื่อย เราก็ยังงอนๆอยู่ เขาก็ลงไปทำยำวุ่นเส้น ทำเสร็จก็ตะโกนเรียก เราก็บอกกินเลยเค้าไม่กิน เขาก็ขึ้นมาตามนะ พอลงไปเราไม่ได้ลงตามไป เขาก็ขึ้นมาอีก บอกแม่กับน้องรอแล้ว เราก็บอกกินกันเลยบอกแม่กินเลย เขาก็บอกเป็นอะไรไม่ยอมลง พอเขาขึ้นมาอีกรอบเชาเอายำใส่จานมานะ อต่เราก็บอกงั้นลงไปกินกับแม่ ก็ลงไป เขาก็คุยกับแม่กับน้อง ไม่ได้คุยไรกับเรานะ พอเขากินเสร็จเขาก็ลุกไป เรากินสองสามคำก็ลุกไปล้างจานให้ แล้วก้อขึ้นห้อง เขาก็ไม่ได้ขึ้นมาตามตอนนั้นน่าจะสองทุ่มได้ พอห้าทุ่มได้เราก็ทักไปว่าไม่คิดจะมาคุยกันหน่อยหรอ เขาก็บอกแกนั้น เป็นอะไร เราก็บอกไปเรื่องเที่ยว แล้วก็ที่อยากลงไป เพราะเวลากินด้วยกันแกไม่ชอบคุยกับเค้าบ้าง เขาเหมือนนั่งกินอยู่คนเดียว มันอึดอัดแล้วก็งอนอยู่ เขาก็บอกถ้าจะคิดแบบนี้ก็ตามสบาย ก็เถียงกันสักพัก เขาก็ถามจะนอนบนหรือล่าง เราบอกบน เขาก็เอาหมอนผ้าห่มขึ้นมาใหเแล้วก็ลงไป เราก็พิมไปว่าขอบคุณค่ะ เขาก็บอกจ้า เที่ยงคืนเขายังไม่ขึ้นเราก็ถามนอนข้างล่างหรอ เขาก็บอกข้างบน ฝึกโปรแกรมอยู่ เราก็บอกพอก่อนมาพักก่อน เขาก็บอกอีกแปป พอตีสองเราก็ทักไปอีก บอกมานอนได้แล้วพรุ่งนี้ทำงาน เขาก็บอกอีกนิดเดียว พอเขาขึ้นมาตีสามเขาก็นอนเลยปกติจะกอด เราก็แบบเขายังไม่โอเคหรอ เราก็แอบร้องไห้นะ ร้องเบาๆกลัวเขาตืน แต่ก็คิดว่าจะช่างมันแล้วไม่อยากทะเลาะ พอเช้ามาเรากะจะอ้อนๆเขาเข้าไปกอด แต่เขาลุกไปก่อน พออาบน้ำแต่งตัว ออกจากบ้าน ก็ไม่ได้คุยกกันเลย จนถึงที่ทำงานเขาตอนแยกกันเขาก็บะบายปกติ ทักมาถึงไหนแล้ว ถึงบ้านยัง เราก็คุยปกติ คิดว่าจะจบแล้ว แต่เขามาบอกว่า เราต่างกันเกิดไป เข้าใจที่เราพูดมั้ย เราก็ถามจะเลิกหรอ เขาก็บอกใช่ เราก็บอกว่าค่อยๆคุยกันนะ เค้าผิดเอง ขอโทด เขาก็บอกประมานอย่าเลย เลิกกันดีแล้ว เคยให้โอกาสทำไมไม่รักษา ที่ผ่านมามันคือโอกาส จะดูว่าทำตัวดีขึ้นมั้ย แต่ไม่เลย เราก็บอกเราพยายามอยู่นะ อาจจะมีบ้าง เขาคงทำงานก็ไม่อ่าน เราก็พิมไป แบบ เค้ารักแกมากนะ อยู่กับเค้า เค้าจะไม่ทำอีก เขาก็บอกชอบเอาเรื่องเล้กมาเป้นเรื่องยาก พอแล้ว เขาบอกรักนะแต่อยู่ด้วยกันไม่ได้ มันไม่มีความสุข เราก็บอกเค้ารักแกนะ เค้ารู้เค้าไม่ใช่ ผญ.ที่ดีที่สุด แต่เค้าจะทำให้ดีเพือแกนะ เราก็ทักไปหาน้องเขาบอกให้ช่วยหน่อย เหมือนแม่เขาก็โทไปว่า ว่าอย่าทำแบบนี้ ไปคุยกัน เขาก็มาตอบเราว่า นี่พอเถอะแม่โทมาด่าเราแล้ว อย่าให้เราต้องทะเลาะกับแม่ เราก็บอกว่าเค้าขอโทด แต่ให้โอกาสเค้าได้มั้ย เขาก็บอกมันสายไปแล้ว ตอนมีทำไมไม่ทำให้ดี พอเถอะ เราไม่เอาแล้ว เราก็ถามอีกไม่รักเค้าแล้วหรอ ใช่บอก ไม่รัก สักพักแล้ว คิดเรื่องนี้มานานแล้ว เอาจริงๆเรางงนะว่าสรุปเกอดจากเรื่องนี้หรือยังไง เขาก็บอกกลับมาก็ไม่เหมือนเดิม เราก็ประมานให้คิดถึงวันก่อนๆนะ เขาก็บอกประมานพอแล้ว ปล่อยเราไปเถอะนะ ไม่เอาแล้ว พอเราอ่าน เราก็คิดว่า เขาพิมมาขนาดนี้ เขาคงไม่อยากมีเราแล้วจริงๆ เราก็เลยโอเคตัดใจ แต่ถามว่าเสียใจมั้ย เสียใจมาก ใจนึงโทษตัวเองว่าไม่น่างอน อีกใจนึงก็คิดว่าถ้าเขาง้อสักนิดก็คงหาย เขาก็ไปบอกเพื่อนเราประมานว่าฝากเราด้วย เราเลิกแล้ว พอแล้ว อยู่ไปไม่มีความสุข อยู่กับสิ่งที่สบายใจดีกว่า เราคิดว่าสองวันก่อนยังบอกรักอยู่เลย มันช็อคว่าเกิดอะไรขึ้นกับใจเขา สรุปเลิกรักกันเพราะเรื่องนี้หรือเลิกรักมาสักพักแล้ว เพราะเพื่อนเราบอกว่าเราดีขึ้นเยอะมากปกติเล็กๆน้อยๆเก็บหมด เพื่อนบอกดูเขาน่าจะเบื่อถ้ารักกันไม่ปล่อยกันง่ายแบบนี้หรอก เลยอยากรู้ว่าสรุปมันเป็นเพราะเรางี่เง่า หรือดูเขาเบื่อๆเราอยู่แล้ว