มีไหมคนที่โสด(ที่ไม่คุยกะใครเลยอยู่ตัวคนเดียว) เหตุผลไหนทำให้เลือกที่จะโสดครับ

อารมณ์อยากมีแฟนแบบมากๆ มันหมดไปละมั้งคะ

คือช่วงวัยรุ่น อารมณ์จะแบบ ใครก็ได้ ขอแค่รักเราก็พอ แค่นั้นจริงๆ

พอมึแฟนจริงๆ ถึงรู้ว่า แค่นั้นมันไม่พอ มันอาจจะพอตอนเริ่มคบกันแหละ แต่ถ้ามองแค่นั้น หลังจากนั้น มันจะมีปัญหามากมายก่ายกองจนน่าเหนื่อยใจ

ทั้งความคาดหวังของเค้า ว่าเราต้องเป็นผู้หญิงแบบนั้น ความคาดหวังของเรา เค้าต้องเป็นผู้ชายแบบนี้ ความแตกต่าง ระหว่างคนสองคน จนไปถึงสองครอบครัว รวมไปถึงความเปลี่ยนแปลงที่ไม่ได้ไปทางเดียวกัน จนไม่สามารถประนีประนอม หาตรงกลางระหว่างเราได้ เช่นคนนึงอยากมีลูก อีกคนไม่อยากมี ไม่อยากเลี้ยง ไม่เอาเด็กขาด แค่เห็นเด็กร้องไห้ก็เครียดแล้ว

เรื่องธรรมดา เรื่องเล็กน้อยสำหรับคนนึง กลายเป็นเรื่องใหญ่สำหรับอีกคน คำว่าอะไรกันนักกันหนา ก็ทำให้อีกคนน้อยใจ ปัญหาความต่างที่ไม่ได้ศึกษากันให้ดีแต่แรก จนวันนึงก็ต้องเลิกกัน

หลังจากเลิกกับแฟน จะคบใครอีกก็ระมัดระวังมากขึ้น จากอะไรก็ได้ กลายเป็นเงื่อนไขมากมายเต็มไปหมด ที่มีปัญหามาจากรักครั้งเก่าบ้าง ปัญหาของคนอื่นบ้าง

นิสัยส่วนตัวเป็นคนสนิทกับคนยากอยู่แล้ว ไม่ใช่คนมนุษย์สัมพันธ์ดี ทำความรู้จักหรือสนิทสนมกับคนอื่นได้ทั่วไป มีลิมิตในทุกความสัมพันธ์ และจะเกลียด มากๆ กับคนที่ล้ำเส้น ถ้าไม่ตัด เลิกคบไปเลย ก็จะกลายเป็นไม่สนิทและระวังตัว ทั้งๆที่บางคน เค้าไม่ได้มองว่าเป็นเรื่องใหญ่อะไร

และก็ไม่ใช่คนขี้อาย ไม่กล้าพูดความรู้สึกหรือความต้องการของตัวเอง ไม่ค่อยเกรงใจใครกับเรื่องแบบนี้ ไม่ชอบคือไม่ชอบ ไม่เอาคือไม่เอา บางคนก็มองว่าเราก้าวร้าว ทั้งๆที่ก็ไม่ได้หยาบคายอะไร แค่ไม่กิน ก็พูดตรงๆ นี่แหละ ไม่กินค่ะ ไม่ชอบค่ะ แต่คงหน้านิ่งจริงจังเกินไป ก็ดูไม่น่ารักอีก แต่ถ้าไม่จริงจัง ก็โดนคะยั้นคะยออีก มันน่ารำคาญ

ไม่ได้หาด้วยล่ะมั้ง ความรู้สึกอยากมีแฟน อยากมีความรัก มันหายไปเลยจริงๆ ไม่ได้เข็ดอะไรแบบนั้น แค่พอมีแฟน มันได้ลองเปรียบเทียบ รู้สึกว่าอยู่คนเดียวมันรู้สึกดีกว่ามีแฟนมาก มากแบบมากๆๆๆๆ ก็พอใจทึ่เป็นแบบนี้ มองคนอื่น มองตัวเอง ยิ่งแน่ใจว่าเราไม่เหมาะจะอยู่กับใคร เป็นคนเห็นแก่ตัว เอาตัวเองมาก่อน ไม่ได้รักใครพอจะปรับ ลด เพิ่มอะไร เพื่อประคับประคองความรักให้ดำเนินไป คือถ้ามีปัญหา จะไปทางเลิกมากกว่าปรับตัวเข้าหากัน ไม่มีความอดทนมากพอ เพื่อความรัก

ยิ่งเพื่อนรุ่นเดียวกันแต่งงาน มีครอบครัว มีลูก เห็นชีวิตเค้าแล้วยิ่งรู้ตัว เราอยู่แบบเค้าไม่ได้ ไม่มีความเสียสละขนาดนั้น