- ก่อนอื่นเราต้องบอกว่าเราเป็นเกย์นะ
เริ่มเรื่องเลยแล้วกัน คือเราต้องใช้รถเมล์ประจำทางเป็นประจำทุกวันในการเดินทางไปทำงานแล้วก็กลับบ้าน เรื่องมีอยู่ว่าขณะที่เรากำลังกลับบ้านเราขึ้นรถเมล์ปกติแบบเดิมของเราทุกวัน เราก็ได้เจอกับผู้ชายคนนึง ซึ่งเราเคยเจอกันแบบผ่านๆมาก่อนแล้ว แต่เราไม่ได้คิดอะไรก็แค่คนที่เดินสวนกันแค่มองสบตากันแค่นั้น แต่วันนั้นเราดันมาเจอกันบนรถเมล์ ซึ่งเราก็จำหน้าเค้าได้ เราก็ไม่ได้คิดอะไรนะ แต่ผู้ชายคนนั้นก็จ้องเรามองเราแบบแปลกๆไม่ละสายตาไปจากเรา ทำให้เรารู้สึกได้ว่ามันต้องมีเหตุการอะไรเกิดขึ้นกับเราแน่ๆวันนี้ ซึ่งก็เกิดขึ้นจริง เมื่อถึงป้ายที่เราต้องลงรถแล้ว เราก็เริ่มกลัวๆผู้ชายคนนี้แระ เพราะเค้ายังอยู่บนรถกับเรายังไม่ลงรถเราก็เลยเลี่ยงไปลงประตูตรงคนขับ เพื่อเลี่ยงเค้า แล้วพอเราลงรถผู้ชายคนนั้นก็เดินมาขนาบข้างเราชวนเราคุย แล้วเราก็เดินคุยกับเค้าทำความรู้จักกัน เค้าก็ขอไลน์เราแลกเบอร์กัน แล้ววันนั้นเราก็ไปมีอะไรกันเลย
เราก็ไม่รู้ว่าทำไมเราตัดสินใจมีไรกับเค้าเร็วขนาดนี้ เมื่อเสร็จเราก็แยกย้ายกันกลับ ผ
หลังจากวัานั้นผู้ชายก็ไม่เคยไลน์หรือโทรมาหาเรมเลย ซึ่งเราก็ไม่ไลน์ฟรือโทรไปเหมือนกัน พอผ่านไปซักสามวันเราก็ไลน์หาเค้า แต่ก็ไม่ตอบ เราโทรหาก็ไม่รับ เราก็คิดว่าเราอาจจะโดนหลอก ให้ไลน์มั่วมั้ง เราก็ตัดใจแระ ผ่านไปซักประมาณสองอาทิตย์ผู้ชายคนนั้นก็โทรติดต่อมาหาเรา ถามเราว่าอยู่ไหนเราก็บอกว่าเลิกงานกำลังกลับบ้าน ผู้ชายก็นัดเราไปมีไรกันซึ่งเราก็ไปเป็นครั้งที่สอง พอเสร็จครั้งที่สองก็เหมือนเดิม เค้าก็หายไปอีก ไม่เคยไลน์มาหาเราเลย ในไลน์เราไม่เคยคุยกัน สรุปเรามีอะไรกับเค้ามาสามครั้งแล้ว ทุกวันนี้เรายังเจอหน้ากัน พอเจอกันเราจะทำเหมือนคนไม่รู้จักกัน ไม่คุยไม่ทักกัน แค่สบตากันแค่นั้น เราคิดว่าเค้าคงไม่จิงจังอะไรกับเรา เพราะเราคิดว่าเรื่องของเรามันไม่ได้เกิดจากความรัก ปล.ทุกครั้งที่เราเจอกันนัดกันไปมีอะไรเราจะเจอกันโดยบังเอิญทุกครั้ง เรื่องมันยาวกว่านี้อีก ไว้เราจะมาเล่าใหม่นะ
เหตุเกิดบนรถเมล์ประจำทาง 18+
เริ่มเรื่องเลยแล้วกัน คือเราต้องใช้รถเมล์ประจำทางเป็นประจำทุกวันในการเดินทางไปทำงานแล้วก็กลับบ้าน เรื่องมีอยู่ว่าขณะที่เรากำลังกลับบ้านเราขึ้นรถเมล์ปกติแบบเดิมของเราทุกวัน เราก็ได้เจอกับผู้ชายคนนึง ซึ่งเราเคยเจอกันแบบผ่านๆมาก่อนแล้ว แต่เราไม่ได้คิดอะไรก็แค่คนที่เดินสวนกันแค่มองสบตากันแค่นั้น แต่วันนั้นเราดันมาเจอกันบนรถเมล์ ซึ่งเราก็จำหน้าเค้าได้ เราก็ไม่ได้คิดอะไรนะ แต่ผู้ชายคนนั้นก็จ้องเรามองเราแบบแปลกๆไม่ละสายตาไปจากเรา ทำให้เรารู้สึกได้ว่ามันต้องมีเหตุการอะไรเกิดขึ้นกับเราแน่ๆวันนี้ ซึ่งก็เกิดขึ้นจริง เมื่อถึงป้ายที่เราต้องลงรถแล้ว เราก็เริ่มกลัวๆผู้ชายคนนี้แระ เพราะเค้ายังอยู่บนรถกับเรายังไม่ลงรถเราก็เลยเลี่ยงไปลงประตูตรงคนขับ เพื่อเลี่ยงเค้า แล้วพอเราลงรถผู้ชายคนนั้นก็เดินมาขนาบข้างเราชวนเราคุย แล้วเราก็เดินคุยกับเค้าทำความรู้จักกัน เค้าก็ขอไลน์เราแลกเบอร์กัน แล้ววันนั้นเราก็ไปมีอะไรกันเลย
เราก็ไม่รู้ว่าทำไมเราตัดสินใจมีไรกับเค้าเร็วขนาดนี้ เมื่อเสร็จเราก็แยกย้ายกันกลับ ผ
หลังจากวัานั้นผู้ชายก็ไม่เคยไลน์หรือโทรมาหาเรมเลย ซึ่งเราก็ไม่ไลน์ฟรือโทรไปเหมือนกัน พอผ่านไปซักสามวันเราก็ไลน์หาเค้า แต่ก็ไม่ตอบ เราโทรหาก็ไม่รับ เราก็คิดว่าเราอาจจะโดนหลอก ให้ไลน์มั่วมั้ง เราก็ตัดใจแระ ผ่านไปซักประมาณสองอาทิตย์ผู้ชายคนนั้นก็โทรติดต่อมาหาเรา ถามเราว่าอยู่ไหนเราก็บอกว่าเลิกงานกำลังกลับบ้าน ผู้ชายก็นัดเราไปมีไรกันซึ่งเราก็ไปเป็นครั้งที่สอง พอเสร็จครั้งที่สองก็เหมือนเดิม เค้าก็หายไปอีก ไม่เคยไลน์มาหาเราเลย ในไลน์เราไม่เคยคุยกัน สรุปเรามีอะไรกับเค้ามาสามครั้งแล้ว ทุกวันนี้เรายังเจอหน้ากัน พอเจอกันเราจะทำเหมือนคนไม่รู้จักกัน ไม่คุยไม่ทักกัน แค่สบตากันแค่นั้น เราคิดว่าเค้าคงไม่จิงจังอะไรกับเรา เพราะเราคิดว่าเรื่องของเรามันไม่ได้เกิดจากความรัก ปล.ทุกครั้งที่เราเจอกันนัดกันไปมีอะไรเราจะเจอกันโดยบังเอิญทุกครั้ง เรื่องมันยาวกว่านี้อีก ไว้เราจะมาเล่าใหม่นะ