คนที่โง่เขลาเบาปัญญามักจะไม่เข้าใจสิ่งใดได้โดยง่าย แม้จะพบเจอเรื่องราวมากมายที่สมควรจะได้รับบทเรียนและเรียนรู้จากมัน แต่ไม่เลยยังทำผิดซ้ำซากยากจะแก้ไข เพราะไม่เคยที่จะเรียนรู้อะไรเลย ซ้ำยังอวดรู้และพร่ำสอนคนอื่นเหมือนว่าตนเองนั้นรู้มากและรู้ดีกว่าใคร ไม่ยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น เพียรพร่ำบอกให้ผู้อื่นฟังสิ่งที่ตนพูด เพียรหวังให้ผู้อื่นเข้าใจในสิ่งที่ตนเองคิด สิ่งที่ระลึกได้และระลึกถึงอยู่เสมอมีเพียงตนเอง แม้มีคนข้างกายคอยช่วยเหลือค้ำจุน ไม่เคยมองเห็นพร้อมเหยียบย่ำหัวใจให้แหลกเหลว ไม่แยแสต่อความทุกข์ตรมของใครๆ แค่เพียงทุกข์ของตนเหนือสิ่งใด คิดว่าจุดจบของคนโง่เขลาจะเป็นอย่างไร
คนโง่เขลา เบาปัญญา มีชีวิตเป็นอย่างไร