เช่นนึกถึงวัยเด็กที่ไปเที่ยวสนุกสนานกับเพื่อนๆ สนุกและประทับใจมากๆ
แต่ทำไมต้องรู้สึกเศร้าด้วย ? ทั้งที่ถึงตอนนี้ทุกๆคนก็ยังอยู่กันครบ ไม่มีใครล้มหายตายจากไปซะหน่อย

และปัจจุบันเราก็ไม่ได้มีเรื่องทุกข์หรือกลุ้มใจอะไร ถึงขนาดที่จะต้องเอาไปเปรียบเทียบกับอดีต
คือสมมุติถ้าตอนนี้มีเรื่องทุกข์หรือกลุ้มใจ ก็อาจจะยังมองได้ว่า  เอาชีวิตปัจจุบันไปเปรียบเทียบกับอดีตที่มีความสุข

เราก็เลยชักสงสัยว่า ทำไมมันต้องรู้สึกเศร้าด้วย (ฟะ) คนเราทำไมมันเรื่องมากจัง ชอบหาทุกข์เข้าตัว
หรือเรามีปัญหาอยู่คนเดียว 555

ขอความเห็นจากเพื่อนๆหน่อยนะคะ